Pytania czytelników
● Kim jest ten, kto według Księgi Habakuka 2:5 „swą duszę uczynił przestronną jak sam Szeol”? Co w ogóle należy rozumieć przez te słowa?
Wspomniany tekst brzmi następująco: „I rzeczywiście, ponieważ wino działa zdradliwie, więc krzepki mężczyzna bywa zarozumiały; i nie osiągnie swego celu ten, kto swą duszę uczynił przestronną jak sam Szeol, kto jest jak śmierć, a nie daje się nasycić. I stale gromadzi przy sobie wszystkie narody oraz przybiera do siebie wszystkie ludy”.
„Swą duszę uczynił przestronną” ten sam, który przez podboje militarne „gromadzi przy sobie wszystkie narody”. Rozdział 1 Księgi Habakuka wskazuje, że nie chodzi tu o jednostkę, ale raczej o postać zbiorową, mianowicie ogół Babilończyków, zwanych też Chaldejczykami. Za pomocą swej machiny wojennej Chaldejczyk ‛nieustannie zabijał narody’ (werset 17). „Duszy” jego nie można było zasycić; bez wytchnienia parł do swego celu życiowego, do kolejnego podporządkowania sobie wszystkich ludów. Jak brak umiaru w piciu wina potrafi niepostrzeżenie zachwiać równowagę danego człowieka i skłonić go do postępowania ‛zarozumiałego’, a nawet zuchwałego, tak militarne sukcesy uderzyły do głowy Chaldejczykowi. Na wzór Szeolu oraz śmierci, które zawsze domagają się więcej ofiar, tak i on wciąż ochoczo podbijał jeden naród po drugim. (Porównaj z tym Księgę Przysłów 30:15, 16). Niemniej jednak nie miał osiągnąć swego celu, co wskazuje, że jemu i jego podbojom miał być położony kres.
W ramach spełnienia się proroctwa biblijnego Babilon padł jednej nocy w roku 539 p.n.e. Ogromne imperium chaldejskie dostało się wtedy pod władzę Cyrusa Persa i Dariusza Meda (Dan. 5:28).
● Biblia donosi o trzech poważnych błędach popełnionych przez Dawida w okresie jego panowania. Skąd wiemy, że Bóg nie zaniedbał działania, by powstrzymać go od tych wykroczeń, jak to uczynił za pośrednictwem Abigail? (1 Sam. 25:32-34).
Chodzi o następujące błędy: 1) Dawid kazał przewieźć Arkę na wozie, zamiast przenieść ją na ramionach kapłanów; skończyło się to śmiercią Uzzy; 2) popełnił grzech z Batszebą, co doprowadziło zarówno do śmierci Uriasza, jak i dziecka urodzonego w wyniku cudzołóstwa; 3) zarządził przeliczenie sił zbrojnych Izraela, wskutek czego zginęło 70 000 ludzi.
W sprawie śmierci Uzzy można powiedzieć: Prawo Boże wymagało, żeby Dawid jako król sporządził sobie odpis księgi Prawa i czytał z niej codziennie (Powt. Pr. 17:18). Zlekceważenie zastrzeżeń zawartych w Prawie odnośnie do właściwego transportu Arki przyczyniło się do śmierci Uzzy (Liczb 4:15; 7:6-9). Trzeba zaznaczyć, że Dawid pokornie wziął na siebie winę za to, co się zdarzyło, gdy Uzza usiłował podtrzymać Arkę (2 Sam. 6:2-10; 1 Kron. 15:12, 13).
Co się tyczy zajścia z Batszebą, Dawid znał wyraźne przepisy regulujące sprawę cudzołóstwa, ale wolał je zignorować (Wyjścia 20:14).
Jeżeli chodzi o błąd polegający na przeliczeniu sił Izraela, to z pewnością popełnił go z premedytacją. Jehowa za pośrednictwem Joaba nakłaniał Dawida, aby go ustrzec przed tym gorszącym postępkiem; on jednak obstawał przy swoim (2 Sam. 24:1-17).
Zatem w żadnym z wymienionych wypadków nie da się zarzucić Jehowie, iż nie powstrzymywał Dawida od mylnego kroku.