Teraz pora na głoszenie Słowa Bożego

„Codziennie (...) w świątyni i od domu do domu bezustannie nauczali i oznajmiali dobrą nowinę o Chrystusie Jezusie” (Dzieje 5:42).

1, 2. (a) O jakich rezultatach początków działalności głoszenia o Królestwie czytamy w Piśmie Świętym? (b) Jak wskazał Jezus w Ewangelii według Mateusza 28:19, 20 i w Dziejach Apostolskich 1:8, że zadaniem jego naśladowców będzie głoszenie?

DUCH święty zlany w dniu Pięćdziesiątnicy na naśladowców Jezusa Chrystusa natchnął ich siłą i odwagą potrzebną do nieprzerwanego rozgłaszania dobrej nowiny o nim oraz krzewienia jego nauk. Jaki był rezultat tej działalności w pierwszym stuleciu? Zanotowano na nasz pożytek, że wielu spośród tych, którzy wysłuchali przemówień uczniów Jezusa, przyjęło wiarę. Wkrótce już liczba ludzi wierzących sięgnęła 5000 (Dzieje 4:4). Przy innej okazji doniesienie biblijne podaje, że wierzących w Pana stale przybywało; do zboru przyłączało się mnóstwo tak mężczyzn, jak i niewiast (Dzieje 5:14).

² Tak, w wyniku bezustannego nauczania dobrej nowiny o Chrystusie uczniowie jego w niedługim czasie po święcie Pięćdziesiątnicy pozyskali dla prawdziwej wiary dosłownie tysiące osób. Wprost pasjonujące są sprawozdania z osiągnięć tych, którzy w pierwszym stuleciu naszej ery, tuż po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, wzięli udział w rozgłaszaniu „dobrej nowiny”. Wylany wtedy duch święty pobudził ich do wykonania ogromnej pracy. Nasi wierni bracia i siostry z I wieku rzeczywiście pracowali, nie szczędząc trudu; dobrze spełnili zadanie, które powierzył im Pan, Jezus Chrystus (Mat. 28:19, 20; Dzieje 1:8).

3, 4. (a) Kiedy w czasach nowożytnych nastąpił punkt zwrotny, prowadzący do ożywienia działalności głoszenia? (b) Jak przystąpił Jehowa do zrealizowania swego dzieła, wbrew zakusom chrześcijaństwa usiłującego je udaremnić? Z jakim skutkiem, mimo najkrytyczniejszego okresu w historii człowieka?

³ Czy inaczej przedstawia się sprawa w naszym XX wieku? Przypatrzmy się bliżej faktom. O początkach chrystianizmu w pierwszym stuleciu warto zapamiętać, co następuje: założycielem tego ruchu był jeden człowiek, nasz Mistrz, Chrystus. W krótkim okresie trzech i pół roku ruch ten rozrósł się do takich rozmiarów, że religijni przeciwnicy Jezusa mówili: „Oto cały świat poszedł za nim” (Jana 12:19, Nowy Przekład). W czasach nowożytnych, a ściślej pod koniec XIX wieku, przybliżała się pora na rozpoczęcie wielkiego dzieła żniwnego, które Bóg Jehowa postanowił przeprowadzić pod kierunkiem Chrystusa Jezusa (Mat. 13:24-30, 36-43). Chrześcijaństwo nominalne trwało na scenie wydarzeń już od wielu stuleci, ale zamiast wysuwać naprzód światło prawdy dotyczące dobrej nowiny o Chrystusie Jezusie oraz Królestwie, o które słudzy Boży mieli się modlić i którego mieli oczekiwać, trzymało to światło pod korcem, przykrywszy je licznymi fałszywymi naukami i dogmatami. Jehowa jednak nie pozwolił przekreślić swoich zamierzeń, a właśnie zbliżała się chwila objęcia władzy królewskiej przez Jego Syna. Za pośrednictwem grupy szczerych badaczy Biblii święty duch Jehowy zaczął udostępniać wgląd w te zamierzenia osobom miłującym sprawiedliwość i gorąco pragnącym spełniać Jego wolę oraz wykonywać Jego dzieło. Zaraz od tamtych pierwszych dni rezultaty okazały się wprost zachwycające, zupełnie tak samo, jak było w pierwszym stuleciu. Ocenia się, że jeszcze w ostatnich latach ubiegłego wieku liczba osób aktywnie się udzielających w publicznym wyznawaniu swej nadziei sięgnęła czterech tysięcy.

⁴ Od zarania wieku XX minęło ponad 80 lat i trzeba stwierdzić, że przez cały ten najbardziej niespokojny okres w dziejach ludzkich Jehowa wciąż powiększał szeregi swoich sług ogłaszających dobrą nowinę o Chrystusie Jezusie i Królestwie. (Porównaj z tym Dzieje Apostolskie 16:5). A miniony rok służby 1981 przyniósł w działalności Świadków Jehowy liczne dalsze błogosławieństwa na całej ziemi.

CO SIĘ WYDARZYŁO

5. (a) W jakiej mierze Świadkowie Jehowy oraz ich sympatycy okazali w ubiegłym roku zainteresowanie Wieczerzą Pańską? (b) Ilu z nich wzięło udział w publicznym obwieszczaniu Królestwa podczas minionego roku?

⁵ Skierujmy uwagę wpierw na najważniejszy dzień w kalendarzu chrześcijan, ten dzień, w którym uroczyście obchodzą oni Wieczerzę Pańską upamiętniającą śmierć Chrystusa. W 43 870 zborach Świadków Jehowy, jakie istniały na całej ziemi w ubiegłym roku, zebrały się z tej okazji w niedzielę, 19 kwietnia (14 Nisan według kalendarza żydowskiego) aż 5 987 893 osoby. Miliony owe wysłuchały przemówienia na temat właściwego i dokładnego znaczenia śmierci Pana, tak jak uczy o tym Biblia. Z tej liczby w roku służbowym 1981 na całym świecie systematycznie uczestniczyło w dziele głoszenia i nauczania dobrej nowiny o Królestwie 2 247 486 osób w 206 krajach i niezależnych wyspach. Ponadto uzyskano szczytową liczbę 2 361 896 Świadków, którzy przez część roku brali udział w tejże służbie Bożej. A jakie osiągnęli wyniki? Jak skutecznie ich orędzie dopomagało ludziom? Przekonamy się o tym za chwilę.

ROZGŁASZANIE SŁOWA BOŻEGO

6. (a) Czyje nauki religijne panowały przez stulecia w Ameryce Środkowej i Południowej? Do jakiego stanu to doprowadziło? (b) Jaka zmiana nastąpiła jednak w tych krajach?

⁶ Umysły mieszkańców Ameryki Środkowej i Południowej od stuleci są poddane wpływom Kościoła rzymskokatolickiego. W rezultacie jednak ogół tamtejszej ludności niewiele sobie ceni prawdziwe nauki Pisma Świętego (2 Kor. 4:4). Nie znając właściwie Chrystusa Jezusa ani dobrej nowiny o Królestwie, lud ten był wyzyskiwany i uciskany; przypominało to sytuację, jaką Jezus ujrzał swego czasu wśród Żydów, których ciemiężyli uczeni w Piśmie i faryzeusze (Mat. 9:36). Dopiero dzięki błogosławieństwu Bożemu spoczywającemu na działalności ewangelizacyjnej Świadków Jehowy, przeprowadzanej w naszym XX wieku, w tych krajach latynoskich dokonała się cudowna zmiana. Kiedy pośród duchowych ciemności okrywających ziemię zajaśniało światło prawdy, tysiące ludzi szczerego serca zwróciło się do organizacji Jehowy (Izaj. 60:1, 2, 8).

7. Jakie piękne przeżycia zrelacjonowała dwunastoletnia dziewczynka z Argentyny?

⁷ Prawdy biblijne potrafią wywrzeć wpływ na człowieka niezależnie od jego wieku, umożliwiając mu opowiedzenie się po stronie Królestwa Jehowy (Ps. 119:129, 130). Pewna dwunastoletnia, jeszcze nie ochrzczona głosicielka z Argentyny znalazła wielką radość w prowadzeniu ośmiu domowych studiów biblijnych. Oto, co napisała: „Zwłaszcza podczas wakacji poświęcam możliwie jak najwięcej czasu na pracę od drzwi do drzwi, na odwiedziny ponowne i studia domowe. Cała ta działalność sprawia, że czuję się bardzo zadowolona i wielce zaszczycona tym, iż mogę być narzędziem w rękach Jehowy, by pomagać wielu ludziom w poznawaniu tego prawdziwego Boga. Modlę się o to, abym nigdy nie utraciła tego przywileju”. Dziewczynka ta ma zamiar wkrótce zgłosić się do chrztu i dalej dążyć do wytkniętego sobie celu, by podjąć służbę pionierską. I pomyśleć, że ma dopiero 12 lat! Jakaż siła pobudzająca do właściwego myślenia tkwi w Słowie Bożym!

8. Jaki wspaniały wzrost liczby głosicieli Królestwa zanotowano w Ameryce Środkowej i Południowej od 1945 roku?

⁸ W roku 1945, z chwilą zakończenia drugiej wojny światowej, która spustoszyła tyle krajów, w Ameryce Południowej i Środkowej z Meksykiem włącznie działało 4720 głosicieli dobrej nowiny o Królestwie. A podczas roku służby 1981 na tych samych terenach „dobrą nowinę” głosiło już 373 919 osób. Rzeczywiście, wody prawdy dotarły do tych wypalonych skwarem obszarów, a ludzie spragnieni jej zareagowali na to w nader życzliwy sposób. (Porównaj to z Ewangelią według Jana 7:37, 38).

9. Jak przedstawiała się sprawa głoszenia o Królestwie w Europie od początków XX wieku?

⁹ Dobra nowina o Królestwie dość dawno zakorzeniła się w wielu regionach Europy. Od samego początku XX wieku, a nawet jeszcze wcześniej, świadkowie Boga Jehowy — określani wtedy mianem międzynarodowych badaczy Pisma Świętego — szerzyli dobrą nowinę w kilku krajach naszego kontynentu. Na przykład pierwsze doniesienia o działalności świadczenia w Niemczech datują się z przełomu wieków. Charles T. Russell, pierwszy prezes Towarzystwa Strażnica, odwiedził Niemcy już w roku 1891, po czym przedsięwzięte zostały starania, by niektóre książki i ulotki drukować także w języku niemieckim. Najstarsze zbory w tym kraju zorganizowano krótko po roku 1901.

10. Jakie zdarzenie z Niemiec wskazuje, że praca głoszenia od domu do domu dalej przynosi rezultaty?

¹⁰ Do dnia dzisiejszego lud Jehowy w Niemczech przekonuje się wciąż na nowo, że praca od domu do domu jest bardzo skuteczną metodą krzewienia wśród bliźnich dobrej nowiny o Królestwie Jehowy (Łuk. 9:1-6). Podczas takiej działalności dano świadectwo między innymi pewnej parze małżeńskiej, u której potem rozpoczęto domowe studium biblijne. Na umówione w tym celu spotkania przychodziło 12 do 14 osób. Rodzina ta później wyemigrowała do Australii, gdzie w dalszym ciągu studiuje ze Świadkami Jehowy, z wyjątkiem jednej zamężnej córki. Matka i ojciec zostali już ochrzczeni.

11. Jak się zapatruje na służbę Bożą pewna ułomna starsza siostra z Berlina Zachodniego?

¹¹ W Berlinie Zachodnim mieszka 84-letnia siostra, która pomimo ciężkiego kalectwa bierze udział w pomocniczej służbie pionierskiej. Wypowiedź jej daje pewne pojęcie o tym, jak sobie ceni prawdę i jak rozumie potrzebę głoszenia dzisiaj Słowa Bożego. Oto, co wyznała: „Miłuję tak bardzo Jehowę, że po prostu muszę uczestniczyć w służbie i brać udział w zebraniach; pragnę Mu tym dowodzić swej miłości”. (Porównaj z tym Psalm 122:1).

12. (a) Do jakich rozmiarów udało się we Włoszech rozszerzyć głoszenie dobrej nowiny o Królestwie, zwłaszcza po roku 1945? (b) Jakie zachęcające wieści co do działalności na rzecz Królestwa docierają z Włoch, Portugalii i Hiszpanii?

¹² We Włoszech, gdzie Kościół katolicki przez wiele wieków sprawował ścisły nadzór nad życiem religijnym ludności, wydarzenia ostatnich lat jak nigdy dotąd wysunęły na czoło dzieło Świadków Jehowy. Mała garstka około 90 głosicieli w roku 1945 rozrosła się do tego stopnia, że stali się drugą pod względem wielkości społecznością religijną w tym kraju (Izaj. 60:22). Za miniony rok służby tamtejsze biuro oddziału zaraportowało nową najwyższą liczbę 90 553 głosicieli Królestwa. Nigdy jeszcze nie było widać tak wyraźnie jak teraz, że dojrzał czas na głoszenie dobrej nowiny we Włoszech i innych romańskich krajach Europy. We Włoszech, jak już wspomnieliśmy, w roku 1945 było 90 głosicieli, ale z Hiszpanii i Portugalii nie nadeszła wtedy żadna wiadomość o świadku Boga Jehowy, opowiadającym dobrą nowinę o Królestwie. Tymczasem w roku 1981 ogólna liczba głosicieli aktywnych w tych trzech krajach wynosiła 159 972. Jezus słusznie powiedział: „Żniwo jest wielkie, lecz robotników mało” (Mat. 9:37).

ZBIORY W INNYCH OKOLICACH ZIEMI

13. (a) Co ukazują sprawozdania o krzewieniu się „dobrej nowiny” w Afryce? (b) Jakie zdarzenie potwierdza, iż rzeczywiście dojrzał tam czas na zbiór dalszych miłośników sprawiedliwości?

¹³ W wielu stronach Afryki liczne tysiące jej mieszkańców zareagowały pozytywnie na orędzie biblijne, głoszone tam przez wiernych świadków Jehowy Boga w XX wieku. W niektórych krajach, jak w Nigerii, Afryce Południowej, Zambii, Zimbabwe i Malawi ziarna prawdy zasiano już w latach od 1923 do 1927, natomiast w innych, przykładowo w Mali, Mauretanii, Górnej Wolcie i Rwandzie, wieść o Królestwie wydała owoc w postaci głosicieli dopiero w okresie między rokiem 1962 a 1970. Pora z pewnością jest sprzyjająca temu, by wytężyć wszystkie siły na pomaganie spragnionym w przyjściu do wód prawdy, zanim Jehowa uzna dzieło za zakończone. W Zambii pionier specjalny wstąpił do naczelnika wioski, który okazał żywe zainteresowanie orędziem Królestwa. Naczelnik ten zwołał na dyskusję także innych mieszkańców, wskutek czego przysłuchiwało się jej w końcu 18 osób. Założono tam potem cały szereg domowych studiów biblijnych. W krótkim czasie lokalny zbór powiększył swe grono z 65 do 86 głosicieli. Dzisiaj już na kontynencie afrykańskim jest bardzo mało miejsc, gdzie by Świadkowie Jehowy nie głosili „dobrej nowiny”.

14. Jakie nader interesujące doniesienie nadeszło z wysp Cieśniny Torresa?

¹⁴ Sprawozdania z innych części świata również donoszą o błogosławieństwach i o postępie osiągniętym w ubiegłym roku. Nad północnym cyplem Australii leży Cieśnina Torresa, a w niej znajduje się grupa około 100 wysp, z których 20 jest zamieszkanych. Jedna z nich nazywa się Thursday (Czwartek) i działa tam dobrze prosperujący zbór Świadków Jehowy. Nadzorca obwodu wraz z dwoma braćmi, mieszkańcami tej wyspy, odwiedzili inną wyspę o nazwie Sue, gdzie ich serdecznie przyjęto. Przewodniczący wyspy, jak go tam nazywają, sam poprosił braci o przybycie, ponieważ — jak podał — interesuje się prawdą biblijną i dziełem Świadków Jehowy, posiada także niektóre ich publikacje. Jakże zdumiało braci stwierdzenie, że stawia swoim ludziom surowe wymagania, jeśli idzie o porządek, czystość i odpowiednie zachowanie. Regularnie urządza dla mieszkańców spotkania mające pobudzić ich życie duchowe. Podczas wizyty bracia byli obecni na jednym z tych zebrań; przysłuchiwali się tam pieśniom, których treść zaczerpnięto z literatury Towarzystwa Strażnica. Wygłosili też przemówienie zgromadzonym w liczbie około 40 osób i zachęcili ich do dalszego studiowania Biblii z użyciem wydawnictw Towarzystwa.

ŚWIADECTWO OGÓLNOŚWIATOWE

15. Jaki obowiązek spoczywa dalej na sługach Królestwa Jehowy?

¹⁵ Ileż to razy cytowaliśmy słowa Jezusa z Ewangelii według Mateusza 24:14: „Dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a wtedy nadejdzie koniec”! Świadectwo o Królestwie zarówno słowem, jak i czynem, dają wierni słudzy Jehowy. Kiedy będzie dane w wystarczającej mierze, to orzeknie sam Bóg Jehowa, i właśnie wówczas nastąpi koniec. Nasze zadanie w dalszym ciągu polega więc na bezustannym ogłaszaniu największego wydarzenia, jakiego świat nigdy jeszcze nie widział; obwieszczamy nastanie Królestwa Jehowy pod rządami Jego Króla, a naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

16. (a) Jakie dane z działalności głoszenia ukazują, że Świadkowie Jehowy rozumieją, iż jest teraz pora na szerzenie Słowa Bożego? (b) Jakie więc pytanie zadano każdemu z nas?

¹⁶ W minionym roku 2 361 896 głosicieli dobrej nowiny o Królestwie poświęciło na rozprzestrzenianie tego pasjonującego orędzia 358 581 547 godzin, pełniąc tę służbę w 206 krajach i wyspach świata. Prowadzili oni w tym czasie 1 475 177 domowych studiów biblijnych oraz rozpowszechnili na całej ziemi 31 444 062 książki i broszury, a ponadto 234 163 921 egzemplarzy czasopism Strażnica i Przebudźcie się! Jeżeli te wyniki dodać do kopca świadectwa dawanego przez liczne już lata XX wieku, potwierdzi to niezbicie, iż pragnieniem ludu Jehowy jest pełne wywiązanie się z otrzymanego zlecenia, żeby ‛opowiadać dobrą nowinę potulnym, opatrywać skruszonych w sercu, zapowiadać oswobodzenie pojmanym, obwieszczać rok dobrej woli ze strony Jehowy i dzień pomsty ze strony naszego Boga oraz pocieszać wszystkich zasmuconych’ (Izaj. 61:1, 2). Czy bierzesz TERAZ udział w głoszeniu Słowa naszego Boga i Jego obiecanego Królestwa?

17. Jaki możemy podać dalszy dowód błogosławieństwa Jehowy, spoczywającego na naszej działalności?

¹⁷ Podczas roku służby 1981 do szeregów tych, którzy oddali swe życie Jehowie, a potem to usymbolizowali chrztem wodnym, dołączyło 119 836 osób. Gorąco witamy je wszystkie w braterskiej społeczności chrześcijańskiej. Jeżeli przejrzysz, czytelniku, zamieszczoną przy tym artykule tabelę przedstawiającą w ogólnym zarysie pracę na rzecz Królestwa, jaką wykonali Świadkowie Jehowy w minionym roku służbowym, to przekonasz się na własne oczy, że tak ze Wschodu, jak i z Zachodu wielotysięczne rzesze przybyły do wód życia i prawdy płynących ze Słowa Bożego, aby następnie przyłączyć się do rozgłaszania dobrej nowiny o Królestwie.

18. Jaki wpływ na wagę naszej działalności głoszenia ma codzienne skracanie się pozostałego czasu? Jakie więc powinno być nasze postanowienie?

¹⁸ Z każdym dniem skraca się czas, jaki pozostał temu niecnemu systemowi rzeczy, wskutek czego nasze możliwości głoszenia „dobrej nowiny” nabierają coraz większego znaczenia. Każdego dnia zatem dokładajmy wszelkich starań, by się okazać wiernymi naśladowcami Jezusa, wzorującymi się na jego poczynaniach w szerzeniu czystego wielbienia. Za przykładem lojalnego Dawida niech gorliwość dla domu Jehowy i Jego nieskalanego wielbienia pobudza nas do zachowywania niezłomnej prawości i bezustannego trwania w szeregach głosicieli Królestwa, dopóki Jehowa nie uzna, że dzieło zostało zakończone (Ps. 69:10, NP).

[Ramka i ilustracja na stronie 8]

Wzrost liczby obwieszczających Słowo Boże w Ameryce Środkowej i Południowej:

rok 1945 .... 4720 głosicieli

rok 1981 .... 373 919 głosicieli

[Ramka i ilustracja na stronie 10]

Przyrost opowiadających o Królestwie w Hiszpanii, Portugalii i we Włoszech:

rok 1945 .... 90 głosicieli

rok 1981 .... 159 972 głosicieli

[Ramka i ilustracja na stronie 11]

Rozrost Świadków Jehowy w Afryce:

rok 1945 .... 19 083 głosicieli

rok 1981 .... 300 989 głosicieli

[Tabela na stronach 12-17]

SPRAWOZDANIE ROCZNE Z OGÓLNOŚWIATOWEJ DZIAŁALNOŚCI ŚWIADKÓW JEHOWY

[Patrz publikacja]