Czy można znaleźć prawdziwą religię?
ZNAJĄC źródło całego dzisiejszego zamieszania religijnego, łatwiej odpowiedzieć na pytanie, która religia jest prawdziwa. Rzecz jasna religia prawdziwa nie mogła powstać w następstwie owego starożytnego buntu przeciw prawdziwemu Życiodawcy.
W książce Encyclopedia of World Religions (Encyklopedia religii świata) znajdujemy pewien ciekawy i pomocny komentarz: „Religie świata można z grubsza podzielić na dwa rodzaje: prorocze i mistyczne (...) prorocze [pochodzą] od Żydów”.
Jak wynika ze sprawozdania biblijnego, przodkowie Żydów nie przyłączyli się do buntu, który wybuchł w Babel przeciw prawdziwemu Życiodawcy. Byli wśród nich tacy mężowie, jak: Sem, Abraham, Izaak i Jakub — znani z tego, że trwali w czystym wielbieniu Boga. Abraham został nawet nazwany „przyjacielem Jehowy”. A „Jehowa”a to imię prawdziwego Boga, jak wyraźnie powiedziano w Biblii (Wyjścia 6:3; Ps. 83:18 [83:19, Biblia Tysiąclecia]; Jak. 2:23). Czy są dzisiaj jacyś ludzie oddający cześć Jehowie tak, jak to czynił Abraham?
LINIA PRAWDZIWYCH CZCICIELI
Z uwagi na wierność Abrahama obiecał mu Jehowa, że kiedyś jego potomkowie staną się dla Boga narodem szczególnie wybranym. Obietnica ta spełniła się na starożytnych Izraelitach. Bóg powiedział do nich: „Jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia” (Wyjścia 19:5, BT).
Przez długi czas Żydzi trzymali się wielbienia Jehowy, chociaż często popadali w grzech i odstępstwo. Stwórca jednak wielokrotnie oznajmiał im, że zamierza wysłać specjalnego posłańca, który zbawi ludzkość. Posłaniec ten zjawił się po upływie 1500 lat. Był nim Jezus Chrystus.
Niestety, Żydzi wtedy już daleko odeszli od Jehowy. Chociaż dalej utrzymywali, że oddają Mu cześć, to jednak Jezus powiedział do niektórych spośród ich przywódców religijnych: „Unieważniliście słowo Boże z powodu waszej tradycji” (Mat. 15:1, 6). Żydzi przeciwstawili się Jezusowi i zostali odrzuceni przez Boga. Jezus ostrzegł ich: „Królestwo Boże zostanie wam odebrane, a dane będzie narodowi wydającemu jego owoce” (Mat. 21:43).
CHRYSTIANIZM
„Narodem” tym okazał się zbór chrześcijański. Jego członkowie przyjęli Jezusa Chrystusa, podczas gdy Żydzi jako naród go odrzucili. Bóg pobłogosławił lojalnych za ich wiarę. Wkrótce po śmierci Jezusa w cudowny sposób uzdolnił jego prawdziwych naśladowców do mówienia obcymi językami — nie bezsensownym bełkotem, tylko możliwością wypowiadania się w jakimś języku, który inni mogli zrozumieć. Również uzdrawianie, wskrzeszanie z martwych i inne cuda poświadczały, że Bóg rzeczywiście posługuje się tym „narodem” (Hebr. 2:4; porównaj z tym Dzieje Apostolskie 2:1-4; 3:1-10; 9:32-41; 20:7-12).
Ktoś mógłby tu jednak wtrącić: Przecież w chrześcijaństwie panuje dziś takie samo zamieszanie, jak w pozostałych religiach świata. Setki wyznań uważają się za chrześcijańskie, chociaż się różnią i wzajemnie sobie zaprzeczają. Jak do tego doszło?
Historia wyjawia, że wielu chrześcijan postąpiło podobnie jak Żydzi. Popadli w odstępstwo i przemieszali orędzie Jezusa z naukami innych religii. W rezultacie zaczęli szerzyć nauki pochodzące ze źródeł niechrześcijańskich i nieżydowskich, jak na przykład dogmat o Trójcy, czyli o jednym bogu w trzech osobach.
A skąd w gruncie rzeczy wywodzą się te nauki? Pewien uczony napisał na temat Trójcy: „W Nowym Testamencie nigdzie nie ma słowa ‛Trójca’. Kościół przejął tę naukę dopiero trzysta lat po śmierci naszego Pana i jest ona całkowicie pogańskiego pochodzenia” (Arthur Weigall: The Paganism in Our Christianity [Pogaństwo w naszym chrześcijaństwie]). To samo dotyczy nauki o nieśmiertelności duszy, szeroko rozpowszechnionego posługiwania się wizerunkami, popularności astrologii oraz wielu innych znanych wierzeń i praktyk chrześcijaństwa. Śledząc ich pochodzenie można się przekonać, że się nie wywodzą z pierwotnego oddawania czci prawdziwemu Życiodawcy, tylko z buntu religijnego, który w głębokiej starożytności wybuchł w Mezopotamii.
Jednakże nie wszyscy chrześcijanie dali się sprowadzić z prostej drogi. Sam Jezus ostrzegł przed odstępstwem, ale obiecał też, że prawdziwa religia przetrwa aż do końca (Mat. 13:18-30). A jak ją dzisiaj odszukać?
JAK ZNALEŹĆ PRAWDZIWĄ RELIGIĘ
Jezus podał regułę umożliwiającą rozpoznanie prawdziwej religii, powiedział bowiem: „Każde dobre drzewo wydaje owoc szlachetny”. Złe owoce pozwalają utożsamić daną religię z fałszem, a dobre — z prawdą (Mat. 7:15-20).
Jakie owoce wydaje religia prawdziwa? Powyżej wyliczono szereg takich owoców, o których mówi Biblia. Jeżeli porównasz ten wykaz z wszystkimi znanymi ci wyznaniami, to zapewne szybko ustalisz, która z nich jest prawdziwa, a która nie.
Trzeba jednak dokładnie przyjrzeć się tej liście. Zwróć na przykład uwagę na okoliczność, że jednym ze znaków rozpoznawczych religii prawdziwej jest okazywanie szczerej miłości. Oczywiście większość religii twierdzi, że w niej przejawia się miłość. Skoro jednak wśród członków jakiegoś kościoła szerzy się nieuczciwość w interesach, niemoralność albo samolubstwo, to czy ci ludzie naprawdę miłują się nawzajem? Jak szczera jest ich miłość, jeśli są gotowi wzajemnie się zabijać podczas wojen lub rewolucji? Inną znamienną cechą religii prawdziwej jest to, że wszystkie jej nauki są oparte na Biblii. Oczywiście członkowie większości religii chrześcijaństwa są przekonani, że ich religia spełnia ten warunek. Ale czy znasz taką religię, w której wszyscy wyznawcy zadaliby sobie trud, by zajrzeć do własnej Biblii i osobiście to sprawdzić?
Gdybyś miał pod tym względem jakieś trudności, Świadkowie Jehowy chętnie ci pomogą.
Doprawdy warto dołożyć starań, by znaleźć prawdziwą religię. Człowiek instynktownie odczuwa, że musi być jakieś lepsze życie niż obecne. Religia prawdziwa może nam je wskazać. Jest rzeczą całkiem naturalną, że zadajemy sobie takie pytania, jak: „Po co tu jesteśmy?” albo: „Jaki sens ma życie?” Prawdziwa religia umożliwia nawiązanie kontaktu ze Źródłem wszelkiego życia, Jehową Bogiem, który nam odpowiada na tego rodzaju kwestie. Ponadto każdy z nas nieraz bardzo potrzebuje wskazówek, jak przezwyciężać codzienne kłopoty. Religia prawdziwa może nam ich udzielić.
Tak, religia prawdziwa istnieje i można ją znaleźć. Odszukanie jej zapewni nam wieczne korzyści, bo Biblia obiecuje: „Jeśli chodzi o szukających Jehowy, tym nie zabraknie żadnego dobra” (Ps. 34:10 [34:11, BT]).
[Przypis]
a W starożytnym piśmie hebrajskim imię to zapisywano tylko czterema literami oznaczającymi spółgłoski: JHWH; dziś niektórzy uczeni odczytują je także w brzmieniu „Jahwe”.
[Ramka na stronie 6]
ZNAMIENNE CECHY RELIGII PRAWDZIWEJ
◼ Wyznawcy jej okazują sobie nawzajem szczerą miłość (Jana 13:35).
◼ Wszystkie jej nauki są oparte na Biblii (Jana 17:17; 2 Tym. 3:16, 17).
◼ Modlą się, żeby Bóg uświęcił swoje imię (Mat. 6:9; Ps. 83:18 [83:19, BT]).
◼ Ogłaszają po całej ziemi Królestwo Boże (Mat. 24:14).
◼ Trzymają się z dala od spraw tego świata (Jak. 1:27; Jana 17:14).
◼ Królestwo Boże i sprawiedliwość Bożą stawiają na pierwszym miejscu w życiu (Mat. 6:33).
◼ Wydają owoce ducha Bożego (Gal. 5:22, 23).
◼ Przestrzegają tych wszystkich praw ludzkich, które nie są sprzeczne z prawem Bożym (Rzym. 13:1-7).