Chodzenie z Bogiem w świecie pełnym przemocy

„Nie zapominaj: w dniach ostatnich nastaną straszne czasy” (2 Tym. 3:1, The New American Bible, przekład katolicki).

1. Z czego wynika, że naprawdę żyjemy w „dniach ostatnich”?

CZY i ty jesteś zdania, że nasze czasy są straszne? Słowo „straszne”, użyte w wyżej cytowanym tekście biblijnym, jest tłumaczeniem greckiego wyrazu chalepos. Oddano go również jako: „trudne do zniesienia”, „groźne”, „niebezpieczne”, „pełne zmartwień”, „ciężkie” oraz „trudne”.a Tego samego słowa użyto w Ewangelii według Mateusza 8:28, w opisie dwóch mężczyzn opętanych przez demony; ludzie ci byli niezwykle „porywczy” i „gwałtowni”.b Nie ulega wątpliwości, że żyjemy w strasznych i burzliwych czasach! W ten sposób spełnia się powyższe proroctwo apostoła Pawła, co niedwuznacznie dowodzi, że doczekaliśmy „dni ostatnich”!

2. (a) Jak ludzie bezbożni doprowadzili do tego, że nastały straszne czasy? (b) Jakie wersety biblijne wskazują na główne źródło obecnych nieszczęść i jakie rozmiary one przybrały?

² Co spowodowało, że czasy obecne te „dni ostatnie”, są takie straszne? Czy nie stosunki, które przepowiedział apostoł Paweł, kiedy napisał: „Ludzie bowiem będą się lubować w sobie samych, (...) bez panowania nad sobą, zawzięci, nie miłujący dobra; będą zdrajcami, będą uparci, nadęci pychą”? A na takich bezbożnych ludzi wywiera wpływ ktoś, o kim Biblia mówi, że jest „bogiem tego systemu rzeczy” „nazwany Diabłem i Szatanem, który zwodzi całą zamieszkaną ziemię”. Rezultatem jest opłakany stan rzeczy widoczny dziś wszędzie na ziemi: w rządach, w gospodarce światowej, w religii, właściwie w całym społeczeństwie ludzkim (2 Tym. 3:2-5, 13; 2 Kor. 4:4; Obj. 12:9, 12).

3. Dlaczego można powiedzieć, że przemoc szerzy się epidemicznie?

³ Z upływem lat osiemdziesiątych szerzy się na świecie epidemia przemocy. Jedynie w roku 1980 w samych Stanach Zjednoczonych zanotowano 1 300 000 przestępstw z użyciem przemocy, co stanowi 13-procentowy wzrost w porównaniu z rokiem poprzednim, przy czym zabójstwa stały się najczęstszą przyczyną śmierci ludzi między 25 a 44 rokiem życia. Natomiast według danych z Wielkiej Brytanii w ciągu dziesięciolecia, które się skończyło w tym samym roku, liczba zabójstw wzrosła o 50 procent, o 300 procent liczba napadów, a 200 procent więcej było aktów wandalizmu. We Francji od roku 1963 nastąpił wzrost przestępczości o ponad 260 procent. Podobne doniesienia napływają z całego świata.

4. Jakie zmiany zaszły wśród ludzi od roku 1914 i w związku z tym jakie pytania się nasuwają?

⁴ Historyk Walter Laqueur napisał: „Okres przed pierwszą wojną światową był na ogół bardziej humanitarny. Muszę z przykrością powiedzieć, że w naszych czasach życie ludzkie jest niewiele warte — po części wskutek masowego zabijania podczas pierwszej i drugiej wojny światowej. Ponadto w XIX wieku nie mieliśmy takich jak obecnie filozofów propagujących przemoc, ludzie ci twierdzą, że to coś wspaniałego, że przemoc oddziałuje pozytywnie na naszą psychikę i że naprawdę jest nam potrzebna”. Przemoc zaczęła się szerzyć na całym świecie od wybuchu w roku 1914 pierwszej wojny światowej. A jak Bóg się zapatruje na stosowanie przemocy? Jak mają się do niej ustosunkować chrześcijanie?

BOŻY PUNKT WIDZENIA

5. (a) Co dało początek przemocy? (b) Jak Jezus opisał głównego inicjatora przemocy?

⁵ Biblia opisuje, że już we wczesnym okresie dziejów ludzkości „ziemia została napełniona przemocą”. Działo się to ponad 4300 lat temu. Zło w ówczesnym świecie zapoczątkowane było nieposłuszeństwem Adama i Ewy, za które zostali wypędzeni z raju w Edenie. Później ich pierwszy syn Kain zamordował swego brata Abla. W natchnionym sprawozdaniu czytamy: „Kain (...) pochodził od złego i zabił swego brata. A dlaczego go zabił? Ponieważ jego uczynki były złe, a uczynki jego brata były sprawiedliwe” (Rodz. 6:11; 1 Jana 3:12). Jezus utożsamił tego „złego” z Diabłem, kiedy powiedział: „Ten był zabójcą, gdy rozpoczynał” (Jana 8:44). Począwszy od Edenu bez wątpienia nagromadziło się sporo wymownych świadectw tego, że Szatan podżega ludzkość do stosowania przemocy.

6. (a) Jakich okropności dopuszczano się w czasach Henocha? Jakie kroki w związku z tym postanowił przedsięwziąć Jehowa? (b) Dlaczego Bóg „zabrał” Henocha (Rodz. 5:24)?

⁶ Od czasu, gdy Kain zamordował Abla, ów pierwszy świat zmierzał od złego ku gorszemu. O potomku Kaina, Lamechu, również wspomniano jako o zabójcy (Rodz. 4:23, 24). Mniej więcej w tym czasie „prorokował o nich [ludziach niegodziwych] również Henoch [z linii Seta], siódmy w linii od Adama, mówiąc: ‛Oto Jehowa przyszedł ze swymi świętymi miriadami, aby nad wszystkimi dokonać sądu i aby udowodnić wszystkim bezbożnym winę ich wszystkich bezbożnych uczynków, które bezbożnie popełnili, oraz wszystkich okropności, które przeciw Niemu wypowiadali bezbożni grzesznicy’” (Judy 14, 15). Bóg przeniósł Henocha z tego świata, aby nie musiał dłużej znosić bezprawia i zniewag ze strony niegodziwców. Jakże wspaniałą nagrodą będzie dla niego zmartwychwstanie na pokojowej ‛nowej ziemi’, będącej tworem Jehowy! (2 Piotra 3:13; Hebr. 11:5).

7. Jak doszło do tego, że świat starożytny został napełniony przemocą?

⁷ Za dni Noego, prawnuka Henocha, do niewidzialnego niegodziwca, Szatana, przyłączyli się inni aniołowie. Byli to duchowi synowie Boga, którzy łamiąc wymagania posłuszeństwa zeszli na ziemię w celu poślubienia córek ludzkich i wydali na świat mieszane potomstwo — nefilimów. Nazwa ta oznacza „drwali”, czyli „tych, którzy powalają”, i jak trafnie wskazuje to określenie, dopuszczali się oni przemocy wobec potomków Adama. „Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach. (...) [Bóg] rzekł do Noego: ‛Postanowiłem położyć kres istnieniu wszystkich ludzi, bo ziemia jest pełna wykroczeń przeciw mnie; zatem zniszczę ich wraz z ziemią’” (Rodz. 6:1-13, Biblia Tysiąclecia).

8. (a) Jak wypada porównanie dzisiejszej sytuacji na świecie z tym, co się działo za czasów Noego? (b) Jaki przykład dał Noe? Jaki pożytek odniesiemy z naśladowania go?

⁸ Apostoł Piotr podaje: „Świat ówczesny uległ zagładzie, zatopiony wodą. Ale przez to samo słowo teraźniejsze niebiosa i ziemia są odłożone na ogień, będąc zachowywane na dzień sądu i zniszczenia ludzi bezbożnych”. Spełnianie się proroctw biblijnych dowodzi, że świat jest obecnie bardzo bliski tego dnia sądu. Co trzeba zrobić, aby przeżyć? A co uczynił Noe wraz z rodziną? Biblia donosi: „Noe chodził z prawdziwym Bogiem. (...) I Noe zabrał się do wykonania wszystkiego tak, jak mu nakazał Jehowa” (2 Piotra 3:6, 7; Rodz. 6:9, 22; 7:5). Ponadto został „kaznodzieją sprawiedliwości”. Dzięki swojej wierze „potępił świat” (2 Piotra 2:5; Hebr. 11:7). Czy nie powinniśmy pilnie naśladować wspaniałego przykładu Noego i jego rodziny, jeśli nam zależy na wybawieniu ze współczesnego świata, który rzeczywiście „podlega władzy owego niegodziwca”? (1 Jana 5:19).

NASILANIE SIĘ PRZEMOCY

9. (a) Czy się skończyła fala przemocy za dni Noego? (b) Jaki analogiczny rozwój wypadków nastąpił po potopie? Do czego to w końcu doprowadziło?

⁹ Przed Wielkim Potopem przemoc narastała w świecie aż do chwili, gdy sam Bóg wykonał na nim swój wyrok, wytracając tych, którzy rujnowali ziemię (Rodz. 6:13, 17). Od czasów Nemroda, prawnuka Noego, „możnego łowcy na przekór Jehowie”, zaczęła się na nowo wielowiekowa eskalacja przemocy; może z początku nieznacznie, ale stale przybierała na sile (Rodz. 10:1, 6, 8, 9). Nastała era miecza, łuku i strzały, włóczni. Już w czasach nam bliższych pojawiły się muszkiety, armaty i inna broń palna. Ale podczas pierwszej wojny światowej, która się rozpoczęła w roku 1914, zastosowano zadziwiające nowe środki: samoloty, czołgi, a także gazy trujące. Użycie w tej wojnie łodzi podwodnych budziło paniczny strach, a karabiny maszynowe pozbawiły życia dosłownie miliony ludzi.

10. (a) Jak się spełniło proroctwo Jezusa o wydarzeniach „w dniu Pańskim”? (b) Dlaczego trzeba liczyć się z tym, że Jehowa wkrótce wykona wyrok?

¹⁰ Pan Jezus Chrystus, przepowiedział taki rozwój wydarzeń „w dniu Pańskim”, w którym żyjemy od roku 1914 (Obj. 1:10). Opisał swoje pojawienie się na białym wierzchowcu w charakterze świeżo ukoronowanego Króla, za którym podąża jeździec na koniu maści ognistej. Jeźdźcowi temu „pozwolono zabrać pokój z ziemi, tak iż mieli zabijać jeden drugiego; i dano mu wielki miecz” — miecz wojny totalnej. Symbolizuje on dzisiaj najstraszliwsze i najbardziej mordercze narzędzia, jakie człowiek kiedykolwiek wymyślił i wyprodukował, łącznie z pociskami nuklearnymi, które są w stanie — jeśli wziąć pod uwagę ich łączną moc — wielokrotnie zmieść z naszego globu cały ród ludzki! Jeżeli za dni Noego obecność olbrzymich nefilimów wraz z ogromem zła wśród zwykłych ludzi wystarczyła, żeby Jehowa ‛położył kres istnieniu wszystkich ludzi, bo ziemia była pełna wykroczeń przeciw Niemu’, to ileż bardziej uzasadnioną podstawę mamy teraz, by oczekiwać, że ten sam suwerenny Władca wszechświata ‛wyniszczy tych, którzy niszczą ziemię’! (Rodz. 6:4, 7, 13, BT; Obj. 6:1-4; 11:18). Mówiąc o bezbożnych z naszych czasów, Pan Jezus nadmienił: „Jak bowiem było za dni Noego, tak też będzie przy obecności Syna człowieczego (...) nie zwracali na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich” (Mat. 24:37, 39).

CHRZEŚCIJAŃSKI POGLĄD NA PRZEMOC

11. (a) Dlaczego Bóg aprobował wojny toczone przez starożytnych Izraelitów? (b) Jak Bóg i Chrystus zapatrują się na współczesne wojny? (Zobacz List 2 do Koryntian 10:3, 4).

¹¹ Prawdą jest, że w czasach starożytnych słudzy Boży toczyli wojny. Trzeba jednak pamiętać, iż były to wojny teokratyczne, nakazane przez Boga. Izrael walczył o to, by z „ziemi” Bożej usunąć zdeprawowane narody, oddające cześć demonom (Kapł. 18:24-27; Powt. Pr. 7:1-6). A czy Bóg pochwala walki między narodami, zwłaszcza wojny o panowanie nad światem prowadzone od roku 1914? Kiedy katolicy zabijają katolików, protestanci protestantów, buddyści wyrzynają buddystów, a muzułmanie muzułmanów — czy działają zgodnie z wolą Stwórcy, który „uczynił z jednego człowieka wszystkie narody ludzkie”? I jak Chrystus, Książę Pokoju, może się zapatrywać na rozlew krwi w krajach uchodzących za chrześcijańskie, do czego doszło na wielką skalę w czasie pierwszej, a później drugiej wojny światowej? (Dzieje 17:24-26; Izaj. 9:5, 6). Weźmy pod rozwagę nowe, wyższe mierniki, jakie Książę Pokoju ustanowił dla chrześcijan na krótko przed swoją gwałtowną śmiercią.

12, 13. (a) Dlaczego Jezus dopilnował, żeby uczniowie byli wyposażeni w miecze? (b) Co Jezus dał wówczas do zrozumienia w odniesieniu do walki teokratycznej?

¹² Na parę godzin przed aresztowaniem Jezus, pamiętając o roli, jaką miał odegrać w spełnianiu proroctw, oświadczył swoim uczniom: „Kto nie ma miecza, niech sprzeda suknię swoją i kupi. Albowiem mówię wam, iż musi się wypełnić na mnie to, co napisano: Do przestępców był zaliczony”. Kiedy mu odpowiedzieli: „Panie, oto tutaj dwa miecze”, rzekł im: „Wystarczy” (Łuk. 22:36-38, Nowy Przekład). Do czego miało wystarczyć? Po pierwsze, aby spełnić proroctwo z Księgi Izajasza 53:12. Po drugie, aby udzielić chrześcijanom ważnej lekcji.

¹³ Chyba nie mogło być ważniejszego powodu do użycia miecza niż w obronie samego Syna Bożego! Jednakże nie było wtedy wolą Bożą, by oszczędzić Jezusa. Toteż gdy apostoł Piotr dobył miecza przeciw niewolnikowi arcykapłana, Mistrz powiedział mu: „Schowaj miecz swój do pochwy, bo wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną” (Mat. 26:52, 53, BT; Jana 18:10, 11). W ten sposób wyraźnie dał do zrozumienia, że odtąd wojnę teokratyczną należy toczyć bez broni cielesnej.

14. Co znaczą słowa Jezusa, żeby nie być „cząstką świata”?

¹⁴ Było to najzupełniej zgodne z tym, co Jezus powiedział swoim uczniom nieco wcześniej tego samego wieczora: że będą prześladowani, ponieważ nie są „cząstką świata”. Zgadzało się również z modlitwą, którą później skierował do Ojca, a w której podkreślił, że Jego uczniowie tak samo jak on nie są „cząstką świata”. Odpowiadało też temu, co powiedział Piłatowi: „Królestwo moje nie jest cząstką tego świata. Jeśliby moje królestwo było cząstką tego świata, przyboczni moi walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Oto jednak królestwo moje nie jest stąd” (Jana 15:19, 20; 17:14-16; 18:36).

15. (a) Do jakiej jedności doprowadziło odłączenie się od świata? (b) Jakie aspekty tej jedności opisano w proroctwie Izajasza 2:2-4?

¹⁵ Czy odłączyłeś się już od świata i jego metod postępowania, nacechowanych przemocą, jak to zrobili w pierwszym stuleciu Jezus i jego uczniowie? W takim razie masz udział we wspaniałej ogólnoświatowej jedności, jaka panuje tylko wśród Świadków Jehowy. Jedność ta wynika z posłuszeństwa wobec praw Bożych oraz tego, co jest Jego wolą na nasze czasy. Pora przecież na to, by „wielka rzesza” miłujących pokój chrześcijan „ze wszystkich narodów i szczepów, i ludów, i języków” napływała teraz ku wielkiej duchowej świątyni Jehowy, aby Mu oddawać cześć (Obj. 7:9, 10, 15). Księga Izajasza 2:2-4 opisuje ich tak: „Pod koniec dni dojdzie do tego, że góra domu Jehowy zostanie trwale umocniona nad szczytami gór i stanowczo będzie wyniesiona ponad pagórki; i napłyną ku niej wszystkie narody. Z pewnością przyjdą liczne ludy i powiedzą: ‛Chodźcie, wstąpmy na górę Jehowy, do domu Boga Jakuba; a On nas pouczy o swoich drogach, bo chcemy iść Jego ścieżkami’. Z Syjonu bowiem wychodzić będzie prawo, a słowo Jehowy z Jeruzalem. I na pewno będzie ogłaszał wyroki między narodami oraz prostował sprawy dotyczące wielu ludów. I trzeba będzie przekuć miecze na lemiesze, a włócznie na nożyce ogrodnicze. Naród nie podniesie miecza przeciw narodowi ani się już nie będzie uczyć wojowania”.

16. (a) W czym Świadkowie Jehowy różnią się od tego świata? (b) Co przepowiedziano w proroctwie Micheasza 4:1-5 o pomyślności ludu Bożego, o jej przyczynie oraz końcowym wyniku? (c) Jakie pytanie jeszcze się wyłania?

¹⁶ Zatem nie są to skrajni nacjonaliści wymachujący swoim sztandarem, tylko pokojowo usposobieni, zjednoczeni ludzie wywodzący się ze wszystkich narodów. W tym świecie szarpanym sporami zajmują prawdziwie neutralną pozycję. W Księdze Micheasza 4:1-5 po wzmiance o tym, że ‛przekują miecze na lemiesze’, opisano ich duchową pomyślność oraz nadzieję życia bez końca na ziemi w jedności. Proroctwo to uwypukla różnice między nimi a ludźmi tego świata; czytamy tam: „Co się bowiem tyczy wszystkich ludów, każdy będzie chodzić w imieniu swego boga; ale my ze swej strony będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze”. Niemniej jednak, nawet chodząc szczerze w imieniu Boga, jesteśmy wystawieni na nacisk ze strony tego świata przemocy. Jak powinniśmy sobie radzić w sytuacjach, które mogą powstawać? Następny artykuł zawiera biblijną odpowiedź na to pytanie.

[Przypisy]

Jak byś odpowiedział na następujące pytania:

• Jak warunki panujące na świecie dowodzą, że nasze czasy to dni ostatnie?

• Jak według sprawozdania z Księgi Rodzaju Bóg zapatruje się na stosowanie przemocy?

• Jakie podobieństwa zachodzą między dniami Noego a czasem dzisiejszym?

• Od czego powinni stronić chrześcijanie zgodnie ze słowami i przykładem Jezusa?

• Co teksty Izajasza 2:2-4 i Micheasza 4:1-5 mówią o tym, jak mamy chodzić z Bogiem i do czego to doprowadzi?

[Ilustracja na stronie 11]

Obecne „dni ostatnie” to naprawdę „straszne czasy”

[Ilustracja na stronie 12]

Jezus powiedział: „Wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną”.