Czy można znaleźć prawdziwą religię?

RONALD, wspomniany w poprzednim artykule, doszedł do wniosku, że chyba zrezygnuje z szukania religii, od której można by oczekiwać przewodnictwa i praktycznej pomocy. Postanowił jednak spróbować po raz ostatni. „Jeżeli Bóg rzeczywiście istnieje”, powiedział, „to przynajmniej niech wie, że go szczerze szukałem”. Pewnego wieczora pomodlił się: „Znajdź mnie, jeśli naprawdę jesteś kochającym Bogiem, bo ja szukam cię od lat i nie mogę znaleźć”.

Kilka dni później wyznaczono mu pracę na jednej zmianie z kobietą, która była Świadkiem Jehowy. Zadał jej kilka pytań na temat Biblii. Jej odpowiedzi rozbudziły w nim ciekawość. Po niedługim czasie zaczął regularnie studiować Biblię i przychodzić na zebrania miejscowego zboru Świadków Jehowy.

W pół roku później Ronald był już przekonany, że znalazł religię, dzięki której zdoła uporządkować swoje życie. A po trzech latach utrzymywania łączności ze Świadkami Jehowy napisał do redakcji Strażnicy list, w którym wyznał, jakie korzyści odniósł z tych kontaktów.

POZBYCIE SIĘ „MORDERCZYCH INSTYNKTÓW”

Ronald pisze: „Pierwszą korzyścią z poznawania prawdy [zdobywania wiedzy biblijnej] było to, że nauczyłem się panować nad sobą. Od długiego czasu ćwiczyłem sztukę prowadzenia walki (...). Trenowałem przez sześć do ośmiu godzin dziennie, niemal bezwiednie rozwijając w sobie mordercze instynkty”.

Walkę i zabijanie trudno zaliczyć do skutecznych sposobów rozwiązywania konfliktów między ludźmi. Toteż religia, jeśli ma być pożyteczna, powinna usposabiać pokojowo. W Liście do Rzymian 12:18 Biblia radzi: „Żyjcie ze wszystkimi ludźmi w pokoju”.a Świadkowie Jehowy nie zaprawiają się do walki wręcz ani nie usiłują sobie zapewnić ochrony przez naukę strzelania. Na całym świecie są znani z pokojowej, neutralnej postawy nawet w czasie wojny.

Widząc rzeczywistą siłę i potencjalne możliwości takiej religii, pewna zakonnica napisała we włoskim periodyku kościelnym: „Jakże inaczej wyglądałby świat, gdybyśmy pewnego ranka wszyscy obudzili się z mocnym postanowieniem, by tak jak Świadkowie Jehowy nie chwytać za broń”.

Pokojowe usposobienie Świadków przyczyniło się do powstania przeszło 3-milionowej braterskiej społeczności, której członków można spotkać w 210 krajach. Bez względu na rasę, narodowość i pozycję społeczną żyją oni ze sobą w prawdziwej przyjaźni. Bardzo się to przydaje w dzisiejszym świecie nacechowanym wrogością, zwłaszcza gdy potrzebna jest pomoc. Przekonała się o tym Ewa, młoda Szwedka, która jest Świadkiem Jehowy.

Podczas pobytu w Grecji zachorowała na zapalenie opon mózgowych. Nieprzytomną, z krwotokiem wewnętrznym i posocznicą pośpiesznie przewieziono ją do szpitala w Atenach, gdzie nie miała nikogo znajomego. Zatelefonowano do Szwecji, by powiadomić o wszystkim jej ojca. Ten skontaktował się ze starszym miejscowego zboru. Starszy zadzwonił do Aten do znajomych Świadków Jehowy. I tak greccy współwyznawcy Ewy szybko nawiązali z nią łączność, chociaż w ogóle ich nie znała.

Przychodzi tu na myśl przykład, którym apostoł Paweł unaocznił, jak w parze z jednością idzie współczucie. W Liście 1 do Koryntian 12:25, 26 czytamy: „Nie powinno być rozdwojenia w ciele, ale jego członki powinny mieć jednakowe staranie jedne o drugie. I jeśli jeden członek cierpi, razem z nim cierpią wszystkie inne członki”.

Właśnie tego Ewa doświadczyła w Grecji. Nowi przyjaciele czuwali nad nią prawie 3 tygodnie. Wyzdrowiała i wróciła do domu. Mówi teraz: „Sama się przekonałam, ile dobrego daje okazywanie miłości braterskiej”.

POGOŃ ZA DODATKOWYM ZAROBKIEM

Wróćmy do listu Ronalda. Po opowiedzeniu, jak dzięki nowej wierze nauczył się panować nad sobą, wyzbył się „morderczych instynktów” i stał się spokojniejszy, pisze dalej, że wiedza biblijna pozwoliła mu wyrobić sobie zrównoważony pogląd na pracę i pieniądze. „Byłem w naszej firmie najlepszym operatorem komputerów. Wymykałem się rodzinie i znajomym, żeby poświęcać na to godziny nadliczbowe. Przez ponad siedem lat pracowałem po nocach. Ciągle goniłem za dodatkowym zarobkiem”.

Taka pogoń na dłuższą metę może się okazać bardzo szkodliwa. „Niektórym pieniądze dają poczucie bezpieczeństwa. Inni utożsamiają je z władzą. Jeszcze inni sądzą, że uda im się kupić miłość. Są też i tacy, dla których pieniądze to dowód, że zwyciężyli we współzawodnictwie”, mówi psychiatra Jay Rohrlich, leczący finansistów z nowojorskiej Wall Street.

W czasopiśmie Science Digest skomentowano tę wypowiedź następująco: „Przeświadczenie, że wszystko to zapewnia pieniądz, (...) często prowadzi do impotencji, bezsenności, ataków serca i nieporozumień w rodzinie”. Biblia zaleca: „Niech wasz styl życia będzie wolny od umiłowania pieniędzy”. Ronald usłuchał tej rady i stwierdził, że wyszło mu to na dobre (Hebr. 13:5).

WŁAŚCIWY POGLĄD NA PRACĘ

Żądza bogacenia się często popycha ludzi do zabiegania o awans, co nawet najzdrowszych może przyprawić o poważne stresy i zaburzenia emocjonalne, kończące się niekiedy samobójstwem. „Pewien mężczyzna, który po przyjściu do pracy stwierdził, że jego biurko gdzieś przeniesiono, wszedł na dach budynku i skoczył w dół”, opowiedział dr Douglas LaBier w wywiadzie opublikowanym dla czasopisma U.S. News and World Report na temat związku między dążeniem do awansu a trudnościami natury emocjonalnej.

„Życie musi być bardziej urozmaicone”, mówi dr LaBier. „Nie może się koncentrować wyłącznie wokół spraw zawodowych. Kto chce zachować równowagę, ten oprócz właściwego odżywiania, odpoczynku i zażywania ruchu powinien więcej czasu spędzać z rodziną i rozwijać umiejętności nie związane z pracą zawodową, ale za to dające wiele zadowolenia”.

To z Biblii Świadkowie Jehowy uczą się zachowywać zrównoważony pogląd na pracę i pieniądze. W Księdze Kaznodziei 4:4, 6 jest mowa o ciężkiej pracy, która prowadzi do „współzawodnictwa jednego z drugim”, oraz o tym, że „lepsza jest garść spokoju niż podwójna garść trudu i gonitwy za wiatrem”. Ronald dostrzegł tkwiącą w tym praktyczną mądrość. Ograniczył pracę zawodową i w rezultacie ma więcej czasu na sprawy duchowe oraz dla rodziny i przyjaciół.

SZCZĘŚLIWSZE ŻYCIE RODZINNE

Następnie Ronald pisze w swym liście, że dzięki radom biblijnym dotyczącym małżeństwa i życia rodzinnego lepiej radzi sobie teraz w różnych sytuacjach w domu. W dzisiejszych czasach jest to wyjątkowo ważne, bo w wielu krajach życie rodzinne wyraźnie podupada. W państwach uprzemysłowionych notuje się coraz mniej zawieranych małżeństw, więcej rozwodów i zmniejszanie się liczby urodzin.

Budzi to uzasadniony niepokój, ponieważ tylko w gronie rodzinnym można zaspokajać część najniezbędniejszych potrzeb. W ankiecie przeprowadzonej przez australijski dziennik Sydney Morning Herald zapytano 2000 osób, co im sprawia najwięcej zadowolenia: praca, rodzina, towarzystwo przyjaciół, dowolne zajęcia, majątek osobisty czy religia. Przeważająca większość dała pierwszeństwo rodzinie.

Świadkowie Jehowy zabiegają o to, by ich rodziny były silne. Na przykład jedynie w ciągu ostatnich pięciu lat w ich czasopismach Strażnica i Przebudźcie się! (łączny nakład około 22 milionów egzemplarzy w ponad 100 językach) ukazało się mniej więcej 60 artykułów zawierających zdrowe rady co do różnych sytuacji w życiu rodzinnym. Nie ulega wątpliwości, że religia oparta na Biblii jest pożyteczna, skoro pomaga mądrze troszczyć się o własne rodziny.

ODPOWIEDŹ NA PYTANIE „DLACZEGO?”

Ronald kończy swój list słowami: „Kiedy czytam gazetę, oglądam dziennik telewizyjny, rozmawiam ze współpracownikami lub mówię innym o swojej wierze, często przychodzi mi na myśl, że zostając Świadkiem Jehowy znalazłem odpowiedź na jedno z pytań najczęściej zadawanych w świecie: ‛Dlaczego?’ Dlaczego oprócz mnóstwa problemów życia codziennego jest tyle zbrodni, przemocy, wojen, niemoralności, chorób i zamieszania? Odkąd zrozumiałem, że ten system wraz z jego trudnościami istnieje tylko do czasu, poczułem się tak, jakby mi spadł z piersi wielki ciężar”.

Biblia ujawnia przyczyny dzisiejszej opłakanej sytuacji na świecie. Wyjaśnia, dlaczego nie spełniło się jeszcze pierwotne zamierzenie Stwórcy, aby ziemia stała się rajską siedzibą rodu ludzkiego. Ukazuje, jak Bóg uwolni jej mieszkańców od wszelkich zgubnych wpływów i ustanowi na niej raj, aby cieszyli się nim już na zawsze (2 Piotra 3:9-13).

Jeżeli religia ma być pożyteczna, to powinna wydawać dobre owoce. Musi korzystnie oddziaływać na swych wyznawców. Musi być w stanie udzielić zadowalających wyjaśnień, dlaczego na ziemi panuje dziś taka a nie inna sytuacja. Powinna też wszczepiać w umysły i serca ludzi uzasadnioną nadzieję na przyszłość. Ronald szukał takiej religii i ją znalazł. Ta sama możliwość wciąż jeszcze stoi otworem przed tobą (Mat. 7:17-20).

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 4]

Prawdziwi chrześcijanie są jedni dla drugich szczerymi przyjaciółmi