Czy uczciwość stała się przeżytkiem?

CZY uczciwość jako zasada postępowania nie stała się w dzisiejszym świecie przeżytkiem, postawą, z której zrezygnowano, gdyż okazała się niepraktyczna i pozbawiona sensu? Na pozór tak to wygląda. Rozpatrzmy kilka przykładów świadczących o tym, jak powszechna jest nieuczciwość, jakie przybiera formy, dokąd zdołała przeniknąć i jak wielkim brzemieniem jest dla ogółu.

W ostatnich latach straty spowodowane oszustwami podatkowymi sięgały na przykład w Republice Federalnej Niemiec około 20 miliardów marek rocznie, w Szwecji zaś — po przeliczeniu — 720 dolarów rocznie na osobę. Dla mieszkańców tych krajów nieuczciwość współobywateli niewątpliwie rzutuje więc na wysokość żądanych od nich podatków. W USA zaniżanie dochodów zgłaszanych w deklaracjach podatkowych przybiera takie rozmiary, że skarb państwa traci rocznie szacunkowo 100 miliardów dolarów. Pomyśl, Czytelniku, jak znacznie przyczyniłyby się te sumy do zmniejszenia ogromnego deficytu w budżecie federalnym! W dodatku niezalegalizowane transakcje pozbawiają rząd USA dalszych 10 miliardów dolarów. A wskutek drobnych i większych kradzieży po sklepach ubywa w ciągu roku towarów o łącznej wartości 4 miliardów dolarów, co wpływa odczuwalnie na wzrost cen. Samo nieuczciwe obciążanie innych abonentów kosztami zamiejscowych rozmów telefonicznych naraża Amerykanów rokrocznie na straty rzędu miliona dolarów.

W Kanadzie mitrężenie czasu przez pracowników kosztuje pracodawców 15 miliardów dolarów kanadyjskich rocznie, to jest „ponad trzy razy więcej niż wynoszą łączne straty wskutek kradzieży popełnianych w zakładach, sprzeniewierzeń, nadużyć ubezpieczeniowych, aktów wandalizmu, łapownictwa oraz podpaleń i innych przestępstw na szkodę przedsiębiorstw”. W Stanach Zjednoczonych według badań przeprowadzonych w 1986 roku straty wynikłe z takiej kradzieży czasu w ciągu 12 miesięcy sięgają 170 miliardów dolarów.

Nawet dobrze prosperujące i bogate firmy chciwie okradają własne rządy. W jaki sposób? Sprzedają im narzędzia i części zamienne po horrendalnych cenach; oto przykłady: klucze do specjalnych śrub (wartości 12 centów) po 9606 dolarów; tranzystory (warte 67 centów) po 814 dolarów; plastikowe nasadki na nogi krzeseł (kupowane za 17 centów) po 1118 dolarów. Pewien senator amerykański oświadczył, iż państwo ponosi z tego powodu „straty rzędu miliardów dolarów”.

Ponadto wartość uczciwości obniżają w oczach ludzi liczne przykłady nierzetelnego postępowania osób na wysokich stanowiskach. Nietrudno zauważyć, że w pewnych krajach sami przywódcy kłamią, naciągają lub ukrywają fakty, uchylają się od odpowiedzialności, a nawet likwidują swoich przeciwników politycznych, stwarzając pozory, że winę za te morderstwa ponosi kto inny.

Czy zatem kroczenie uczciwą drogą stało się przeżytkiem? Czy nie jest to najpewniejszy sposób postępowania? Czy mamy być rzetelni tylko dlatego, że tak żąda Słowo Boże? Jeżeli chcesz, Czytelniku, poznać odpowiedzi na powyższe pytania, to koniecznie przeczytaj następny artykuł.