Uczciwość popłaca

BIBLIA dobitnie podkreśla zalety uczciwości, cechy wymaganej od prawdziwych chrześcijan (Mateusza 22:39; 2 Koryntian 8:21). Co więcej, uczciwość naprawdę popłaca, o czym świadczą przeżycia wielu osób, których umysły i serca przeobraziło dokładne poznanie Biblii. Potwierdza to poniższe zdarzenie z Liberii.

Pewien chrześcijański starszy oraz jego żona po głębokim, połączonym z modlitwą przemyśleniu sprawy zamknęli swój zakład krawiecki. Dlaczego? Ponieważ prowadzenie go pochłaniało zbyt dużo czasu i utrudniało im pełnienie służby kaznodziejskiej oraz prowadzenie studium osobistego. Uzgodnili, że zadowolą się skromnym zarobkiem ze sprzedaży barwników do włókien. Kiedy jednak urzeczywistnili swój zamiar, ceny barwników na rynku spadły. W tej sytuacji dochód nie zapewniłby im utrzymania. Co mieli począć?

Zwrócili się do firmy dostarczającej barwniki z prośbą o obniżenie ceny, co pozwoliłoby im uzyskać wyższą marżę. Odpowiedź była odmowna. Zaproponowano im jednak wysłanie dwóch faktur, jedną z ceną aktualną, a drugą z zaniżoną, którą mogliby przedstawić w urzędzie celnym, żeby uiścić niższą opłatę. Na każdej partii towaru nadzorca osiągnąłby w ten sposób nielegalny zysk rzędu 2000 dolarów.

Brat odmówił udziału w przedsięwzięciu, które byłoby nieuczciwe i prowadziło do okradania państwa. Członkowie zarządu firmy byli zaskoczeni. Napisali: „Uszanujemy Pańskie sumienie”. Ustanowili go jedynym dystrybutorem swoich produktów w Liberii. Mogąc teraz dostatecznie zaspokajać potrzeby materialne rodziny, starszy ten mógł z żoną podjąć pomocniczą służbę pionierską i współpracować z braćmi w budowaniu zboru. Uczciwość rzeczywiście okazała się dla tej pary błogosławieństwem.

O tym, że uczciwość popłaca, przekonał się też Hiszpan imieniem Alfonso. Już jako 12-letni chłopiec opuścił dom i wkrótce wdał się w handel narkotykami oraz w okradanie samochodów, mieszkań i sklepów. Potrafił w ciągu jednego dnia obrabować dziesięć obiektów. Miał 21 lat, gdy czterej jego kompani ciężko go pobili, odebrali mu cały zapas narkotyków i zagrozili, że go zabiją, jeśli ich wyda policji. Ponieważ sam był już notowany, bał się nawet pójść do szpitala po pomoc lekarską.

Dochodząc powoli do zdrowia, Alfonso głęboko rozmyślał nad swoim dotychczasowym życiem. Miał w pamięci różne zagadnienia biblijne i zasady chrześcijańskie, których uczyła go matka, gdy jeszcze był dzieckiem. Wtedy nie zważał na jej słowa, teraz jednak poprosił Świadków Jehowy o studium. W ciągu sześciu miesięcy całkowicie zmienił swoje postępowanie i osobowość, tak iż był gotów do chrztu.

Tymczasem na dzień przed chrztem otrzymał wezwanie do sądu. Zarzucono mu kradzież z bronią w ręku. Alfonso dopuścił się tego przestępstwa dużo wcześniej, niemniej jednak szczerze przyznał się do wszystkiego i został zatrzymany do rozprawy. Adwokat namawiał go, żeby się wyparł kradzieży i posiadania broni. Ale Alfonso wolał mówić prawdę. Z uwagi na fakt, że popełnił przestępstwo i widniał już w kartotece policyjnej, prokurator domagał się 13 lat więzienia. Jednakże z uwagi na dobre sprawowanie i uczciwość Alfonso został skazany na sześć miesięcy, a właśnie tyle przesiedział do rozprawy.

Obecnie Alfonso z żoną wiernie służą Jehowie, szczęśliwi, że znaleźli sens życia i przekonali się na sobie, iż uczciwość naprawdę popłaca.