Życie po śmierci — pytania bez odpowiedzi

„GDY człowiek umiera, czy znowu ożyje?” (Joba [Hioba] 14:14, Biblia warszawska). Od wieków w różnych epokach i kulturach ludzie usiłują zgłębić kwestię podniesioną w powyższym pytaniu patriarchy Hioba, nie brak więc rozmaitych odpowiedzi.

Starożytni Grecy twierdzili, iż dusze zmarłych żyją dalej. Po śmierci przewożono je rzekomo przez rzekę Styks do królestwa Podziemia. Tam sędziowie kierowali je albo do więzienia otoczonego wysokim murem, gdzie cierpiały męki, albo do krainy szczęścia na Pola Elizejskie. Inne ludy starożytne uważały, iż dusze przemieniają się w gwiazdy lub komety. Według jeszcze innych wersji świeciły one w ciemności i ulatywały w górę przyciągane przez księżyc, stamtąd zaś co miesiąc podczas pełni przenosiły się na słońce.

W naszych czasach też istnieją liczne teorie na temat życia na tamtym świecie. Wyznawcy hinduizmu i buddyzmu wierzą w reinkarnację. Muzułmanie nauczają, że dusza po śmierci ciała żyje dalej, a na sądzie ostatecznym pójdzie do raju lub do piekła. Większość protestantów słyszy, iż dusze po śmierci doświadczają szczęśliwości w niebie bądź mąk w ogniu piekielnym. Katolicy dodają do tego limbus i czyściec.

W niektórych krajach poglądy na dusze zmarłych są osobliwym połączeniem miejscowych obyczajów i nauk chrześcijaństwa. Na przykład wśród katolików i protestantów w Afryce Zachodniej panuje zwyczaj, że gdy ktoś umrze, zasłania się lustra, aby nikt nie widział jego ducha. W czterdzieści dni później najbliższe osoby oraz krewni i przyjaciele urządzają ucztę na cześć wstąpienia duszy do nieba. Potem, przeważnie w Boże Narodzenie lub Nowy Rok, odwiedzają cmentarz i wylewają na grób napoje alkoholowe. Niektórzy nawet przemawiają do zmarłego, wypowiadając swoje życzenia lub relacjonując mu sprawy rodzinne.

Oczywiście poszczególne religie znacznie się różnią w poglądach na to, co się dzieje po śmierci. Ale co do jednego są zgodne: dusza ludzka jest nieśmiertelna. Większość wierzeń to po prostu różne odmiany tej podstawowej nauki.

Nasuwa się tu jednak kilka istotnych pytań: Skąd wzięła się myśl, że dusza jest nieśmiertelna? Czy z Pisma Świętego? Jeżeli tak, to dlaczego spotykamy ją również w religiach niechrześcijańskich? Kwestii tych nie należy bagatelizować. Bez względu na przekonania religijne śmierć jest faktem, z którym trzeba się liczyć. Powyższe zagadnienie wchodzi więc w zakres bliskich ci spraw osobistych. Zapraszamy cię, abyś je bezstronnie rozpatrzył.