BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • w92 15.6 ss. 17-22
  • Co dla ciebie oznacza niewód i ryby?

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Co dla ciebie oznacza niewód i ryby?
  • Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1992
  • Śródtytuły
  • Podobne artykuły
  • Przypowieść o doniosłym znaczeniu
  • Kiedy miał nadejść czas połowów?
  • Żyjemy w niezwykłych czasach
  • Twój udział w połowach
  • „Zarzućcie sieci swoje na połów”
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1968
  • Wskazówki dotyczące łowienia na całym świecie
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1968
  • Ryby
    Wnikliwe poznawanie Pism, tom 2: Mądrość-Żywopłot
  • Niewód
    Wnikliwe poznawanie Pism, tom 2: Mądrość-Żywopłot
Zobacz więcej
Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1992
w92 15.6 ss. 17-22

Co dla ciebie oznacza niewód i ryby?

„Wam udostępniono zrozumienie świętych tajemnic Królestwa Niebios” (MATEUSZA 13:11).

1, 2. Dlaczego przypowieści Jezusa mogą nas interesować?

CZY lubisz zgłębiać tajemnice albo rozwiązywać zagadki? A czy chętnie byś je badał, gdybyś wiedział, iż pomogą ci wyraźniej ujrzeć twoje miejsce w zamierzeniu Bożym? Jak to dobrze, że możesz dostąpić przywileju tak wnikliwego zrozumienia dzięki przypowieści podanej przez Jezusa! Zdziwiła ona niejednego słuchacza, a później intrygowała mnóstwo innych ludzi, ale ty możesz ją pojąć.

2 Zwróć uwagę, co w 13 rozdziale Ewangelii według Mateusza Jezus powiedział o swych przypowieściach. Uczniowie zapytali: „Dlaczego przemawiasz do nich, posługując się przypowieściami?” (Mateusza 13:10). Właśnie, dlaczego Jezus posługiwał się przypowieściami, których większość ludzi nie potrafiła zrozumieć? Odpowiedział na to w wersetach 11 do 13: „Wam udostępniono zrozumienie świętych tajemnic Królestwa Niebios (...) Dlatego właśnie mówię do nich, posługując się przypowieściami, gdyż patrząc, patrzą na próżno, i słuchając, słuchają na próżno, a też nie pojmują sensu”.

3. Jaki pożytek może nam przynieść zrozumienie przypowieści Jezusa?

3 Następnie Jezus powołał się na Księgę Izajasza 6:9, 10, gdzie opisano ludzi głuchych i ślepych pod względem duchowym. Nam jednak nie wolno się do nich upodabniać. Jeżeli rozumiemy przypowieści Jezusa i zgodnie z nimi postępujemy, możemy być bardzo szczęśliwi — teraz i po wieczne czasy. Jezus serdecznie nas zapewnia: „Szczęśliwe są jednak wasze oczy, gdyż dostrzegają, i wasze uszy, gdyż słyszą” (Mateusza 13:16). Zapewnienie to odnosi się do wszystkich przypowieści Jezusa, ale teraz zajmiemy się jedną z nich — krótką przypowieścią o rybackim niewodzie, zanotowaną w Ewangelii według Mateusza 13:47-50.

Przypowieść o doniosłym znaczeniu

4. O czym opowiedział Jezus za pomocą unaocznienia, jak czytamy w Mateusza 13:47-50?

4 „Królestwo Niebios jest podobne do niewodu zapuszczonego w morze i zbierającego ryby wszelkiego rodzaju. Kiedy się zapełnił, wyciągnęli go na brzeg i usiadłszy pozbierali szlachetne do naczyń, a nieprzydatne wyrzucili. Tak właśnie będzie podczas zakończenia systemu rzeczy: Wyjdą aniołowie i wydzielą niegodziwych spośród sprawiedliwych, i wrzucą ich do pieca ognistego. Tam będą płakać i zgrzytać zębami”.

5. Jakie pytania się nasuwają, jeśli chodzi o znaczenie przypowieści o niewodzie?

5 Zapewne już widziałeś — choćby na filmie lub w telewizji — jak rybacy łowią ryby siecią, więc bez trudu możesz sobie wyobrazić tło przypowieści Jezusa. Ale co powiedzieć o jej szczegółach i znaczeniu? Jezus oznajmił na przykład, że dotyczy ona „Królestwa Niebios”. Z pewnością nie miał jednak na myśli, iż w Królestwie znajdą się osoby „wszelkiego rodzaju” — zarówno szlachetne, jak i nieprzydatne, czyli niegodziwe. A poza tym kto przeprowadza te połowy? Czy to łowienie i oddzielanie miało miejsce za dni Jezusa, czy może odbywa się tylko obecnie, „podczas zakończenia systemu rzeczy”? Czy w tej przypowieści dostrzegasz siebie? Jak mógłbyś uniknąć znalezienia się wśród płaczących i zgrzytających zębami?

6. (a) Dlaczego powinno nam bardzo zależeć na zrozumieniu sensu przypowieści o niewodzie? (b) Co jest kluczem do jej zrozumienia?

6 Pytania takie wykazują, że przypowieść ta wcale nie jest prosta. Ale nie zapominaj: „Szczęśliwe są jednak wasze oczy, gdyż dostrzegają, i wasze uszy, gdyż słyszą”. Przekonajmy się, czy potrafimy zgłębić znaczenie tego unaocznienia, by nasze uszy nie były głuche ani oczy ślepe na jego sens. W gruncie rzeczy posiadamy już ważny klucz do tej przypowieści. Poprzedni artykuł przypomniał, jak Jezus zachęcił rybaków galilejskich do porzucenia tego zawodu i podjęcia duchowego dzieła w charakterze „rybaków ludzi” (Marka 1:17). Jezus powiedział im: ‛Od tej pory ludzi łowić będziecie’ (Łukasza 5:10, Bw).

7. Co chciał zilustrować Jezus, gdy mówił o rybach?

7 Zgodnie z powyższym ryby w tej przypowieści oznaczają ludzi. Toteż w wersecie 49, mówiącym o oddzielaniu niegodziwych od sprawiedliwych, nie chodzi o sprawiedliwe lub niegodziwe zwierzęta wodne, lecz o ludzi, którzy są sprawiedliwi lub niegodziwi. Również werset 50 nie powinien nas skłaniać do wniosku, że to morskie stworzenia płaczą i zgrzytają zębami. Bynajmniej. Przypowieść ta dotyczy zgromadzania i późniejszego rozdzielania ludzi, a więc spraw niezwykle poważnych, jak o tym świadczy końcowy rezultat.

8. (a) Czego można się dowiedzieć o losie czekającym nieprzydatne ryby? (b) Jaki wniosek co do Królestwa możemy wysnuć z tego, co powiedziano o nieprzydatnych rybach?

8 Zwróćmy uwagę, że niegodziwcy zobrazowani przez nieprzydatne ryby zostaną wrzuceni do pieca ognistego, gdzie będą płakać i zgrzytać zębami. W innym miejscu Jezus zestawił taki płacz i zgrzytanie zębami z pozostawaniem na zewnątrz Królestwa (Mateusza 8:12; 13:41, 42). A w Ewangelii według Mateusza 5:22 oraz 18:9 wspomniał nawet o „ognistej Gehennie”, nawiązując do wieczystej zagłady. Czy nie wynika stąd, że koniecznie musimy pojąć znaczenie tej przypowieści oraz odpowiednio do tego postępować? Wszyscy wiemy, iż w Królestwie Bożym nie ma i nie będzie niegodziwców. Kiedy więc Jezus powiedział, że „Królestwo Niebios jest podobne do niewodu”, musiało mu chodzić o to, iż z Królestwem Bożym wiąże się coś, co przypomina sieć zapuszczaną w wodę i zgarniającą różne ryby.

9. Jaki udział w przypowieści o niewodzie mają aniołowie?

9 Po zarzuceniu niewodu i zebraniu ryb miała przyjść kolej na sortowanie. Kto to robi w myśl słów Jezusa? Ewangelia według Mateusza 13:49 utożsamia tych rybaków, zajmujących się rozdzielaniem, z aniołami. Jezus mówił więc, że aniołowie sprawują nadzór nad jakimś ziemskim narzędziem służącym do odróżniania ludzi — jedni są szlachetni i nadają się do Królestwa Niebios, inni okazują się nieprzydatni do tego powołania.

Kiedy miał nadejść czas połowów?

10. Jaki tok rozumowania pozwala nam ustalić, że połowy trwały dość długo?

10 W ustalaniu, do jakiego okresu odnoszą się te słowa pomaga nam kontekst. Tuż przedtem Jezus podał przypowieść o wysianiu szlachetnego nasienia na pole wyobrażające świat, które potem obsiano chwastami. W Ewangelii według Mateusza 13:38 wyjaśnił, że szlachetne nasienie „to synowie Królestwa; natomiast chwastami są synowie złego”. Rośli oni obok siebie przez wiele stuleci aż do zakończenia systemu rzeczy, kiedy nadeszła pora żniwa. Wówczas chwasty oddzielono, a następnie spalono. Zestawiając to z przypowieścią o niewodzie, widzimy, że napełnianie sieci miało potrwać dłuższy czas (Mateusza 13:36-43).

11. W jaki sposób w I wieku rozpoczęły się połowy na skalę międzynarodową?

11 Według przypowieści Jezusa do niewodu trafiały ryby różnego rodzaju, a więc zarówno szlachetne, jak i nieprzydatne. Za życia apostołów do łowienia „ryb”, czyli osób dostępujących namaszczenia duchem, aniołowie nadzorujący połowy posługiwali się chrześcijańską organizacją Bożą. Mógłbyś powiedzieć, że jeszcze przed Pięćdziesiątnicą 33 roku Jezus złowił około 120 uczniów (Dzieje 1:15). Ale po założeniu zboru namaszczonych chrześcijan przystąpiono do połowów za pomocą niewodu i złowiono nim tysiące szlachetnych ryb. Od roku 36 połowami objęto rozległe wody międzynarodowe, gdyż chrystianizm zaczęli przyjmować poganie, stając się członkami Chrystusowego zboru pomazańców (Dzieje 10:1, 2, 23-48).

12. Co się rozwinęło po śmierci apostołów?

12 Kiedy apostołowie zeszli z areny życia, w następnych wiekach dalej pojawiali się chrześcijanie, którzy usilnie starali się odnaleźć prawdę Bożą i przy niej trwać. Przynajmniej część z nich zjednała sobie uznanie Boga i dostąpiła namaszczenia Jego duchem. Jednakże odkąd wraz ze śmiercią apostołów ustało ich hamujące oddziaływanie, bujnie rozpleniło się odstępstwo (2 Tesaloniczan 2:7, 8). Rozrosła się organizacja, która bezpodstawnie utrzymywała, jakoby była zborem Bożym. Kłamliwie twierdziła, że stanowi święty naród namaszczonych duchem Bożym współwładców Jezusa.

13. Dlaczego można powiedzieć, że chrześcijaństwo odegrało pewną rolę w połowach niewodem?

13 Czy sądzisz, że niewierni orędownicy chrystianizmu mają jakiś udział w przypowieści o niewodzie? Są podstawy, by na to pytanie odpowiedzieć twierdząco. Niewód symbolizuje także chrześcijaństwo. To prawda, że Kościół katolicki przez wieki starał się nie dopuszczać prostego ludu do Biblii. Niemniej wyznawcy chrześcijaństwa sporo zrobili w sprawie tłumaczenia, przepisywania i rozpowszechniania Słowa Bożego. W późniejszym okresie kościoły zakładały lub wspierały towarzystwa biblijne, które tłumaczyły Biblię na języki używane w dalekich krajach. Wysyłały też misjonarzy znających się na medycynie oraz nauczycieli, którzy pozyskiwali chrześcijan za garstkę ryżu. W ten sposób zgromadzono mnóstwo nieprzydatnych ryb, nie mających uznania Bożego. Ale też miliony niechrześcijan przynajmniej zetknęły się z Biblią oraz z chrystianizmem, choć co prawda w skażonej postaci.

14. Jak działalność kościołów chrześcijaństwa w pewnym stopniu wspomogła połowy szlachetnych ryb?

14 Przez cały ten czas rozproszeni po świecie wierni chrześcijanie trzymający się Słowa Bożego wytężali siły, jak tylko potrafili. W każdym okresie dziejów tworzyli prawdziwy, namaszczony duchem zbór Boży na ziemi. I możemy być pewni, że również oni łowili ryby, czyli ludzi, z których niejeden mógł w oczach Boga okazać się szlachetny i dostąpić namaszczenia Jego duchem (Rzymian 8:14-17). Tacy szlachetni rzecznicy chrystianizmu mogli zanosić prawdę i wiedzę biblijną wielu osobom, które wcześniej stały się chrześcijanami za garstkę ryżu lub posiadły powierzchowną znajomość Biblii z przekładu dokonanego na ich języki przez chrześcijańskie towarzystwa biblijne. Tak więc zbieranie szlachetnych ryb nie ustawało, mimo że większość tych zgromadzonych przez chrześcijaństwo była z Bożego punktu widzenia nieprzydatna.

15. Najwyraźniej co wyobraża niewód z tej przypowieści?

15 A zatem niewód przedstawia ziemskie narzędzie gromadzące ryby i uchodzące za zbór Boży. Wyobraża zarówno chrześcijaństwo, jak i zbór namaszczonych chrześcijan, dalej zbierający szlachetne ryby pod niewidzialnym kierownictwem aniołów, o czym donosi Ewangelia według Mateusza 13:49.

Żyjemy w niezwykłych czasach

16, 17. Dlaczego czasy, w których żyjemy, są tak ważne w spełnianiu się Jezusowej przypowieści o niewodzie?

16 Rozważmy teraz czynnik czasu. Przez stulecia za pomocą niewodu gromadzono zarówno ryby szlachetne, jak i wiele nieprzydatnych, niegodziwych. Potem nastał czas, w którym aniołowie przystąpili do decydującego rozdzielania. Kiedy to nastąpiło? Werset 49 wyraźnie mówi, że podczas „zakończenia systemu rzeczy”. Pasuje to do słów Jezusa z przypowieści o owcach i kozłach: „A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów” (Mateusza 25:31, 32 Bw).

17 Tak więc zgodnie z Ewangelią według Mateusza 13:47-50 od roku 1914, kiedy to rozpoczął się okres „zakończenia systemu rzeczy”, trwa decydujące dzieło rozdzielania, nadzorowane przez aniołów. Uwidoczniło się to zwłaszcza po roku 1919, gdy ostatek pomazańców został wyzwolony z chwilowej niewoli duchowej i stał się jeszcze skuteczniejszym narzędziem do prowadzenia połowów.

18. Jak szlachetne ryby są zgromadzane do naczyń?

18 Co się miało stać z oddzielonymi szlachetnymi rybami? Werset 48 mówi, że anielscy rybacy zajmujący się segregowaniem „pozbierali szlachetne [ryby] do naczyń, a nieprzydatne wyrzucili”. Owe naczynia to ochronne pojemniki, do których wkładane są szlachetne ryby. Czy dzieje się to w naszych czasach? Oczywiście. Symboliczne szlachetne ryby są po złowieniu gromadzone w zborach prawdziwych chrześcijan. Czyż dzięki tym przyrównanym do naczyń zborom nie doznają ochrony i nie są wyodrębnione do służby Bożej? Ktoś mógłby sobie jednak pomyśleć: Wszystko w porządku, ale co to ma wspólnego z moim obecnym życiem i moją przyszłością?

19, 20. (a) Dlaczego dzisiaj koniecznie trzeba pojąć sens tej przypowieści? (b) Jakie doniosłe połowy są prowadzone od roku 1919?

19 Spełnianie się tej przypowieści nie ogranicza się do okresu między czasami apostolskimi a rokiem 1914. Narzędzie służące za niewód gromadziło wtedy zarówno fałszywych, jak i prawdziwych rzeczników chrystianizmu. Zbierało zatem nie tylko ryby szlachetne, ale też bezużyteczne. Nie ulega również wątpliwości, iż dzieło rozdzielania, przeprowadzane przez aniołów, nie zakończyło się około roku 1919. Pod pewnymi względami przypowieść o niewodzie sięga aż do obecnych czasów. Ma związek z nami i naszą najbliższą przyszłością. Koniecznie musimy zrozumieć, dlaczego i w jaki sposób odnosi się do nas, jeśli chcemy, żeby sprawdziły się na nas słowa: „Szczęśliwe są (...) wasze oczy, gdyż dostrzegają, i wasze uszy, gdyż słyszą” ze zrozumieniem (Mateusza 13:16).

20 Najprawdopodobniej wiesz o tym, że po roku 1919 namaszczony ostatek zajął się głoszeniem, współpracując z aniołami, którzy za pomocą symbolicznego niewodu dalej wyciągali na brzeg ryby, aby oddzielać szlachetne od nieprzydatnych. Dane z tego okresu wykazują, że połów szlachetnych ryb, mających dostąpić namaszczenia duchem Bożym, trwał dopóty, dopóki w symboliczną sieć nie zebrano ostatnich z grona 144 000 (Objawienie 7:1-4). Jednakże w połowie lat trzydziestych zgromadzanie szlachetnych ryb, namaszczanych duchem świętym, w zasadzie dobiegło kresu. Czy zbór namaszczonego ostatka miał niejako porzucić sieć i tylko bezczynnie czekać na swą niebiańską nagrodę? W żadnym wypadku!

Twój udział w połowach

21. Jakie inne połowy trwają w naszych czasach? (Łukasza 23:43).

21 Jezusowa przypowieść o niewodzie koncentruje się na rybach szlachetnych, które miały zostać nagrodzone miejscem w Królestwie niebios. Jednakże unaocznienie to nie obejmuje innych symbolicznych połowów, przeprowadzanych obecnie na ogromną skalę, jak to ukazano w poprzednim artykule. Nie chodzi w nich o zgromadzanie szlachetnych, namaszczonych duchem ryb, wspomnianych w przypowieści Jezusa, lecz o łowienie obrazowych ryb, które mają dostąpić cudownej nadziei życia na rajskiej ziemi (Objawienie 7:9, 10; por. Mateusza 25:31-46).

22. Jaki szczęśliwy lub niepomyślny los może nas spotkać?

22 Jeżeli żywisz taką nadzieję, to możesz się cieszyć, że Jehowa pozwala, aby zbawcze dzieło łowienia trwało aż do tej pory. Dzięki temu masz przed sobą cudowne perspektywy. Perspektywy? Owszem, słowo to jest całkiem stosowne, gdyż końcowy rezultat będzie uzależniony od dochowania wierności Temu, który kieruje obecnym połowem (Sofoniasza 2:3). Przypomnij sobie, że w tej przypowieści nie wszystkie ryby zagarnięte niewodem spotkał pomyślny los. Jezus powiedział, że ryby nieprzydatne, czyli niegodziwe, będą oddzielone od sprawiedliwych. Co się z nimi stanie? W Ewangelii według Mateusza 13:50 Jezus opisał, jak surowe konsekwencje ponoszą nieprzydatne, niegodziwe ryby. Zostaną wrzucone do ognistego pieca, oznaczającego wieczystą zagładę (Objawienie 21:8).

23. Dlaczego dzisiejsze dzieło łowienia jest tak ważne?

23 Zarówno ryby szlachetne, czyli pomazańcy, jak i ryby symbolizujące osoby, które mogą żyć wiecznie na ziemi, mają przed sobą chwalebną przyszłość. Nie darmo więc aniołowie dbają o należyty przebieg dzieła łowienia, prowadzonego dziś na całym świecie. A jakże obfity jest ten połów! Można słusznie powiedzieć, że w pewnym sensie jest on równie cudowny jak połów, który uzyskali apostołowie, gdy na polecenie Jezusa zapuścili literalne sieci.

24. Co powinniśmy pragnąć czynić, jeśli chodzi o duchowe połowy?

24 Czy bierzesz jak najaktywniejszy udział w tym zbawczym dziele duchowego łowienia? Bez względu na to, w jakiej mierze uczestniczyliśmy w nim do tej pory, każdy z nas może z pożytkiem dla siebie przyjrzeć się rezultatom tych życiodajnych, wspaniałych połowów, które odbywają się teraz na całym świecie. Pobudzi nas to do tego, by już od zaraz jeszcze gorliwiej zapuszczać sieci na połów! (Porównaj Mateusza 13:23; 1 Tesaloniczan 4:1).

Czy przypominasz sobie te myśli?

◻ Co wyobrażają dwojakiego rodzaju ryby z Jezusowej przypowieści o niewodzie?

◻ Dlaczego można powiedzieć, że kościoły chrześcijaństwa miały udział w połowach niewodem?

◻ Dlaczego połowy odbywające się w naszych czasach mają tak istotne znaczenie?

◻ Do jakich osobistych przemyśleń powinna nas skłonić przypowieść o niewodzie?

[Ilustracja na stronie 18]

Na Jeziorze Galilejskim od wieków łowi się ryby

[Prawa własności]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.

    Publikacje w języku polskim (1960-2026)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij