Kto dostępuje ponownego narodzenia?

CZY wszyscy dobrzy ludzie idą do nieba? Wiele osób tak właśnie sądzi, ale Jezus Chrystus był innego zdania. Zwracając się do żydowskiego dostojnika Nikodema, który przyszedł do niego potajemnie w nocy, Jezus oznajmił: „Nikt nie wstąpił do nieba” (Jana 3:13).

Mimo to Jezus wspomniał Nikodemowi, że nadejdzie taki czas, gdy niektórzy ludzie będą mogli wejść do Królestwa niebiańskiego. Rzekł o nich: „Jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić”. Nikodem nie mógł jednak pojąć, jak człowiek może się ponownie narodzić (Jana 3:1-9).

Być może ty również się zastanawiasz, co Jezus miał na myśli. Czy słowa te mogłyby się odnosić do nagłego nawrócenia, do jakiego przyznaje się wiele osób, które uważają, że zostały napełnione świętym duchem Bożym?

Uczucia a umysł

Zdaniem niektórych o tym, czy ktoś jest ponownie narodzony, świadczy odczuwanie mocy ducha. Jednakże nasze serce i umysł mogą nas wprowadzić w błąd — zwłaszcza pod wpływem silnego wzruszenia (Jeremiasza 17:9).

William Sargant, badający działanie emocji na umysł, radzi „mieć się na baczności przed wierzeniami przyswajanymi w stanach pobudzenia emocjonalnego, kiedy to umysł może nas zwodzić”. Jako przykład podaje między innymi skutki ekstatycznych kazań połączonych z grożeniem piekłem. Któż nie chciałby dostąpić ponownego narodzenia, gdyby jedyną alternatywą były wieczne męczarnie? Sargant twierdzi, że w rezultacie takiego stresu „rozsądek głuchnie, komputer, jakim jest mózg, zostaje chwilowo zablokowany i człowiek bezkrytycznie przyjmuje nowe idee i wierzenia” (The Mind Possessed).

Wobec tego jak można się przekonać, czy wiara w dostąpienie ponownego narodzenia nie została przyjęta „bezkrytycznie”? Prawdziwa mądrość nakazuje brać pod uwagę wszystko, co pod wpływem ducha świętego zanotowali pisarze biblijni. Chrześcijan zachęcono, by czcili Boga ‛rozumnie’ i upewniali się o prawdziwości tego, w co wierzą (Rzymian 12:1, 2; 1 Tesaloniczan 5:21).

Ponowne narodzenie otwiera drogę do najdonioślejszych przywilejów, jakie kiedykolwiek udostępniono ludziom. Łączy się z iście zdumiewającym urzeczywistnianiem zamierzenia Bożego. Skoro tak, to nasuwają się pytania: Kto dostępuje ponownego narodzenia? Jak do tego dochodzi? Jakie widoki na przyszłość mają takie osoby? I czy tylko one będą zbawione?

[Ilustracja na stronie 3]

Nikodem dziwił się, jak ktoś może się ponownie narodzić