Pytania czytelników

Skoro w Biblii często się wspomina o „chłopcu bez ojca”, czy z tego nie wynika, że w mniejszym stopniu troszczono się o dziewczęta?

Z całą pewnością nie.

Wyrażenie „chłopiec bez ojca”, pojawiające się w wielu miejscach w New World Translation of the Holy Scriptures (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata), dowodzi, iż Bóg interesuje się dziećmi, które utraciły jedno z rodziców. Dobitnie o tym świadczy prawo nadane narodowi izraelskiemu.

Na przykład Bóg oznajmił: „Nie będziesz uciskał żadnej wdowy ani sieroty [„chłopca bez ojca”, NW]. Gdybyś je uciskał, a one wołać będą do mnie, na pewno wysłucham ich wołania i wybuchnę gniewem, i pozabijam was mieczem i żony wasze zostaną wdowami, a dzieci wasze [„wasi synowie”, NW] sierotami [„chłopcami bez ojców”, NW]” (2 Mojżeszowa 22:22-24). „Jehowa (...) wasz Bóg, jest Bogiem bogów i Panem panów, jest Bogiem wielkim, możnym i napawającym bojaźnią, który nikogo nie traktuje stronniczo ani nie daje się przekupić, który sprawuje sąd na rzecz chłopca bez ojca oraz wdowy” (Powtórzonego Prawa [5 Mojżeszowa] 10:17, 18, NW; 14:29, NW; 24:17, NW; 27:19, NW).

W wielu przekładach Biblii użyto w tych wersetach określeń „dziecko pozbawione ojca” lub „sierota” i tym samym objęto nimi zarówno chłopców, jak i dziewczęta. Ale przy takim tłumaczeniu zatraca się specyfikę hebrajskiego wyrazu ja·tomʹ, który jest rodzaju męskiego. Natomiast w New World Translation of the Holy Scriptures pojawia się precyzyjne sformułowanie „chłopiec(-cy) bez ojca(-ów)” i na przykład w Psalmie 68:5 [68:6, Bw] czytamy: „Ojcem dla chłopców bez ojców oraz sędzią dla wdów jest Bóg w świętym swoim mieszkaniu”. Podobnie dla zachowania klimatu tekstu hebrajskiego słowa z Psalmu 68:11 [68:12, Bw] należałoby ze względu na żeńską formę występującego tam czasownika tłumaczyć następująco: „Głosicielek dobrej nowiny jest wielki zastęp”.a

Chociaż podstawowe znaczenie terminu ja·tomʹ zawiera się w określeniu „chłopiec bez ojca”, to jednak nie należy wnioskować, jakoby dziewcząt, które straciły jedno z rodziców, nie otaczano troską. Z przytoczonych fragmentów, jak też z innych wersetów wynika, iż słudzy Boży byli zachęcani do opiekowania się kobietami, wdowami (Psalm 146:9; Izajasza 1:17; Jeremiasza 22:3; Zachariasza 7:9, 10; Malachiasza 3:5). Ponadto w Prawie Bożym znalazło się doniesienie o wyroku, który gwarantował dziedzictwo osieroconym córkom Selofchada. Orzeczenie to stosowano do rozstrzygania podobnych spraw, a tym samym chroniło ono prawa dziewcząt pozbawionych ojców (4 Mojżeszowa 27:1-8).

Jezus okazywał życzliwość dzieciom, bez względu na ich płeć. Czytamy na przykład: „Ludzie zaczęli przyprowadzać do niego małe dzieci, aby je dotykał, ale uczniowie ich strofowali. Ujrzawszy to, Jezus oburzył się i rzekł im: ‚Pozwólcie małym dzieciom przychodzić do mnie: nie próbujcie ich powstrzymywać, bo do takich należy Królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmuje Królestwa Bożego jak małe dziecko, ten żadną miarą do niego nie wejdzie’. I brał dzieci w ramiona, i począł je błogosławić” (Marka 10:13-16, NW).

Grecki wyraz oddany tu przez „małe dzieci” jest w rodzaju nijakim. Według znanego słownika języka greckiego owym terminem „określa się zarówno chłopców, jak i dziewczęta”. Jezus wzorem Jehowy interesował się wszystkimi dziećmi — chłopcami oraz dziewczynkami (Hebrajczyków 1:3; porównaj 5 Mojżeszową 16:14; Marka 5:35, 38-42). Tak więc zawarta w Pismach Hebrajskich rada co do okazywania troski „chłopcom bez ojców” jest równoznaczna z zachętą do troszczenia się o wszystkie dzieci, które straciły oboje rodziców lub jedno z nich.

[Przypis]