Opowiadają głosiciele Królestwa

„Bóg nie ma względu na osobę”

PONAD 1900 lat temu apostoł Piotr powiedział w natchnieniu: „Bóg nie ma względu na osobę, lecz w każdym narodzie miły mu jest ten, kto się go boi i sprawiedliwie postępuje” (Dzieje 10:34, 35). Wśród Świadków Jehowy można spotkać ludzi wszystkich ras, którzy wyznawali niegdyś najróżniejsze religie. Łakną oni sprawiedliwości i boją się Boga. Jehowa zaprasza każdego do społeczeństwa nowego świata, co ilustrują przeżycia pewnej kobiety z Czadu.

Osoba ta nie była zadowolona ze swej religii. Przed laty przyjęła książkę Twoja młodość — korzystaj z niej jak najlepiej, wydaną przez Świadków Jehowy, i doceniła zawarte w niej dobre rady. Zapoczątkowano z nią studium biblijne, które zawsze odbywało się regularnie. Jednakże mimo zachęt nie przychodziła na zebrania do Sali Królestwa. Dlaczego? Chociaż mąż tej kobiety nie zabraniał jej studiować, nie pozwalał, by uczęszczała na zebrania.

Kiedy chciała wziąć udział w zgromadzeniu obwodowym, osoba prowadząca studium pokazała mężowi program i zwróciła uwagę na to, jak wspaniałych rad można będzie wysłuchać. W rezultacie zgodził się, by żona poszła „tylko ten jeden raz”. Skorzystała więc ze zgromadzenia, a przedstawiane punkty ogromnie się jej podobały. Gdy wyjaśniła mężowi, czego się dowiedziała, pozwolił jej chodzić na inne zebrania. Duże wrażenie zrobił na niej fakt, że do zboru należeli ludzie z różnych grup etnicznych, którzy jednak szczerze troszczyli się o siebie nawzajem. Później ta kobieta uczestniczyła w zgromadzeniu okręgowym i do głębi poruszyło ją to, że Świadkowie z innych krajów brali na kolana i karmili jej dzieci oraz że traktowali je jak członków rodziny. Był to dla niej punkt zwrotny.

Wtedy spotkała się ze sprzeciwem. Pomimo wrodzonej nieśmiałości zaczęła dawać komentarze na zebraniach oraz odważnie reagować na krytyczne uwagi krewnych i sąsiadów. Chociaż od wielu lat żyła ze swym mężem, mieli tylko tradycyjny ślub, oparty na porozumieniu stron. Nie wiedziała, jak poruszyć sprawę zalegalizowania związku. Pomodliwszy się szczerze do Jehowy, porozmawiała z mężem, a on obiecał, że sprawdzi, co się da zrobić. W końcu to uczynił i prawnie zawarli małżeństwo.

Wiele problemów wywoływała mieszkająca z nimi siostra męża, ale ten stanął w obronie żony. Następnie odwiedził ich jego ojciec. Kazał synowi rozwieść się z żoną, ponieważ zmieniła religię. Oświadczył też, że zapłaci wiano za „dużo lepszą żonę”. Syn odrzekł: „Nie, tego nie zrobię. Ona jest dobrą żoną. Jeśli sama zechce odejść, to co innego, ale ja jej nie odprawię”. Jego małżonka była bardzo uprzejma dla teścia, wskutek czego zawstydził się swego postępowania. Jednakże po powrocie do rodzinnej wioski napisał do syna i tym razem postawił mu warunek: Jeżeli się nie rozwiedziesz, to się ciebie wyrzeknę. Mężczyzna ten znowu stanął po stronie żony. Wyobraźmy sobie, jak musiała się cieszyć, gdy mąż zajął tak zdecydowane stanowisko.

Obecnie ich dwaj synkowie z przyjemnością chodzą z mamą na zebrania do Sali Królestwa. Poprosili nawet tatę o krawaty, ponieważ zauważyli, że noszą je wszyscy mówcy. Owa kobieta jest teraz ochrzczoną chrześcijanką.

Należy do grona 345 szczęśliwych Świadków mieszkających w Czadzie, którzy opowiadają dobrą nowinę o Królestwie Jehowy i cenią sobie, że naprawdę „Bóg nie ma względu na osobę”.