Opowiadają głosiciele Królestwa

Świadczenie przynosi owoce w domu i w szkole

CHRZEŚCIJAŃSKIE postępowanie obejmuje między innymi wyświadczanie dobra drugim, zwłaszcza przez zapoznawanie ich z dobrą nowiną o Królestwie Bożym. Księga Przypowieści 3:27 mówi: „Nie wzbraniaj się czynić dobrze potrzebującemu, jeżeli to leży w twojej mocy”. W Argentynie pewien Świadek Jehowy uczący się w trzeciej klasie szkoły średniej zapragnął podzielić się dobrą nowiną o Królestwie z kolegą szkolnym. Przyniosło to znakomite rezultaty.

Któregoś dnia młody głosiciel wspomniał koledze, że nie wszystkie religie są dobre. Gdy ten odparł, iż nie robi nic złego, w odpowiedzi usłyszał: „Ale nie robisz też nic dla Boga”. To pobudziło go do myślenia. Innym razem ów Świadek mu wyjaśnił, że żyjemy w dniach ostatnich i że zyskanie uznania Bożego zależy od zdobywania rzetelnej wiedzy biblijnej i wprowadzania jej w czyn. Kolega się z tym zgodził. Ale czy rodzina pozwoli mu studiować Biblię? Aby miał nad czym się zastanawiać, głosiciel dał mu do przeczytania książkę Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi.

Po jakimś czasie ten kolega opuścił szkołę. Ponad rok nie było o nim żadnych wieści. Wreszcie któregoś dnia niespodziewanie zatelefonował do owego młodego brata i powiedział, iż rzeczywiście dostrzega spełnianie się proroctw biblijnych. Od razu umówili się na studium Biblii.

Kiedy głosiciel odwiedził dawnego kolegę w domu, zauważył, że jego rodzice są zaniepokojeni tym, w co angażuje się syn. Nawet młodszy brat mówił mu, iż oszalał. Rodzice kazali więc chłopcu przysłuchiwać się następnemu studium. Gdy po jego zakończeniu ze łzami w oczach oznajmił, że brat wcale nie zwariował, matka wykrzyknęła: „Zamiast jednego kłopotu mam teraz dwa!”

W tej sytuacji owa kobieta sama była obecna na kolejnym spotkaniu i musiała przyznać, iż chłopcy bynajmniej nie są szaleni. Później razem z mężem zgodzili się na studium Biblii. Wkrótce całą rodziną uczęszczali na zebrania zborowe do Sali Królestwa. Z czasem także dziadkowie zaczęli studiować Biblię i chodzić na zebrania. W końcu ten pierwszy młody człowiek dał się ochrzcić. Ożenił się i teraz oboje z żoną są gorliwymi głosicielami.

Na tym jednak nie koniec, bo dzięki nieoficjalnemu świadczeniu w szkole wspomniany młody Świadek zachęcił do studiowania Biblii jeszcze dwóch kolegów oraz matkę i siostrę jednego z nich. W sumie 11 osób poznało prawdę biblijną dzięki temu, że ów młody głosiciel nie wzbraniał się czynić dobrze kolegom szkolnym. Jakże radosne dało to rezultaty! Doprawdy, „szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Jehowa!” (Psalm 144:15, NW).