Opowiadają głosiciele Królestwa

Dawniejsi wrogowie wspólnie służą Jehowie

„PIERWSZY raz usłyszałem o Świadkach Jehowy, gdy służyłem jako uzbrojony strażnik w Bośni” — mówi Branko.a

Branko pełnił straż w szpitalu, gdzie leczono rannych. Kiedyś podczas nocnej zmiany pewien lekarz przekazał mu wiele ciekawych informacji, które sam zdobył w trakcie studium Biblii ze Świadkami Jehowy.

Wiadomości usłyszane tej nocy tak bardzo przemówiły do Branka, że bezzwłocznie pozbył się broni. Pragnąc dowiedzieć się czegoś więcej, nawiązał kontakt ze Świadkami. Jakiś czas później, gdy przeprowadził się do innego kraju europejskiego, odszukał Salę Królestwa i przyszedł na zebranie jugosłowiańskiego zboru Świadków Jehowy. Tam spotkał Slobodana.

Slobodan również pochodził z Bośni i służył jako ochotnik na tej samej wojnie co Branko, tyle że po drugiej stronie — po stronie Serbów przeciw Chorwatom. Kiedy się spotkali, Slobodan był już ochrzczonym Świadkiem Jehowy. Byłemu wrogowi zaproponował studium Biblii. Dzięki temu Branko zaczął wzbogacać swą wiedzę o Jehowie i pogłębiać miłość do Niego. W końcu zapragnął oddać swe życie Stwórcy, co usymbolizował chrztem w wodzie w październiku 1993 roku.

A jak Slobodan został Świadkiem Jehowy? Wcześniej niż Branko opuścił strefę działań wojennych w Bośni. Przeczytał kilka publikacji wydanych przez Świadków, ale większe zainteresowanie Słowem Bożym wykazał dopiero wtedy, gdy na początku 1992 roku przyszli do niego dwaj Świadkowie. Kto go odwiedził i zaproponował mu studium? Inny Bośniak, Mujo, który wychowywał się jako muzułmanin. Odtąd dawni wrogowie codziennie spędzali razem czas i umacniali nawzajem swoją wiarę przez studiowanie Biblii.

Wojna w byłej Jugosławii pochłonęła setki tysięcy istnień ludzkich. Tymczasem Branko, Slobodan i Mujo służą teraz w tym samym zborze Świadków Jehowy jako pełnoczasowi głosiciele dobrej nowiny. Pokonali uprzedzenia etniczne i zabiegają o pokój, podporządkowując się Stwórcy, Jehowie.

Ale co ich tak odmieniło? Miłość do Jehowy, szacunek dla Biblii oraz pragnienie stosowania się we własnym życiu do prawd biblijnych. Pismo Święte mówi: „Słowo Boże jest żywe i oddziałuje z mocą, (...) jest zdolne rozeznać myśli i zamiary serca” (Hebrajczyków 4:12).

[Przypis]