Błogosławieństwa lub przekleństwa — trzeba dokonać wyboru!
„Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył” (5 MOJŻESZOWA 30:19).
1. Jaką zdolnością obdarzono ludzi?
JEHOWA BÓG obdarzył nas — swe inteligentne, ludzkie stworzenia — wolną wolą. Nie zostaliśmy uczynieni automatami ani robotami, lecz otrzymaliśmy przywilej dokonywania wyboru i ponosimy za to odpowiedzialność (Psalm 100:3). Pierwsi ludzie — Adam i Ewa — mogli samodzielnie obrać sposób postępowania, a za podjęte decyzje odpowiadali przed Bogiem.
2. Jakiego wyboru dokonał Adam i jakie to miało następstwa?
2 Stwórca szczodrze zadbał o to, by ludzie mogli zaznawać nieustannych błogosławieństw na rajskiej ziemi. Dlaczego ten zamiar nie został dotąd urzeczywistniony? Ponieważ Adam dokonał złego wyboru. Jehowa dał człowiekowi polecenie: „Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść, ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz” (1 Mojżeszowa 2:16, 17). Gdyby Adam obrał posłuszeństwo, nasi prarodzice dostąpiliby błogosławieństw. Nieposłuszeństwo ściągnęło na nich śmierć (1 Mojżeszowa 3:6, 18, 19). W rezultacie grzech i śmierć przeszły na wszystkich potomków Adama (Rzymian 5:12).
Błogosławieństwa stają się możliwe
3. Jak Bóg zapewnił nas, że Jego zamierzenie co do ludzkości się urzeczywistni?
3 Jehowa Bóg zapewnił środek, dzięki któremu Jego zamiar błogosławienia ludzkości zostanie w końcu zrealizowany. Osobiście zapowiedział pojawienie się pewnego „Potomstwa”, dając w Edenie proroctwo: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę” (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 3:15, BT). Później Bóg obiecał, że za pośrednictwem tego Potomstwa, wywodzącego się z rodu Abrahama, na posłuszną ludzkość będą spływać błogosławieństwa (1 Mojżeszowa 22:15-18).
4. Co Jehowa uczynił, by błogosławić rodzajowi ludzkiemu?
4 Obiecanym Potomstwem, mającym zlewać te błogosławieństwa, okazał się Jezus Chrystus. Chrześcijański apostoł Paweł tak opisał jego rolę w zamierzeniu Jehowy co do błogosławienia ludzkości: „Bóg zaleca swoją miłość do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł” (Rzymian 5:8). Owych błogosławieństw będą zaznawać ci spośród grzesznych ludzi, którzy okażą się posłuszni Bogu i skorzystają z dobrodziejstw ofiary okupu złożonej przez Chrystusa (Dzieje 4:12). Czy wybierzesz posłuszeństwo i błogosławieństwa? Nieposłuszeństwo przyniesie całkowicie odmienne skutki.
Co z przekleństwami?
5. Jakie jest znaczenie słowa „przekleństwo”?
5 Przeciwieństwem błogosławieństwa jest przekleństwo. Słowo to oznacza wyrażone przez kogoś życzenie, by jakąś osobę spotkało coś złego, lub zapowiedź, że tak się stanie. Hebrajski wyraz kelaláh pochodzi od czasownika kalál, który dosłownie znaczy „być lekkim”. Natomiast w sensie przenośnym oznacza ‛złorzeczyć’ lub ‛lekceważyć’ (3 Mojżeszowa 20:9; 2 Samuela 19:43).
6. Jakie wydarzenie związane z Elizeuszem rozegrało się w pobliżu starożytnego Betel?
6 Rozważmy, jak szybko i dramatycznie potoczyły się wydarzenia w związku z pewnym przekleństwem. Prorok Boży Elizeusz wędrował z Jerycha do Betel. Sprawozdanie podaje: „Gdy szedł drogą, mali chłopcy wyszli z miasta i naśmiewali się z niego, mówiąc doń: Chodź no, łysy, chodź no, łysy! Obróciwszy się więc i spojrzawszy na nich, przeklął ich w imię Pana. Wtedy wyszły z lasu dwa niedźwiedzie i rozszarpały z nich czterdzieści dwoje dzieci” (2 Królewska 2:23, 24). Nie wyjawiono nam, co dokładnie powiedział Elizeusz, przeklinając szydzące z niego dzieci. Niemniej słowa te przyniosły skutek, gdyż zostały wypowiedziane w imię Jehowy przez Jego proroka działającego zgodnie z wolą Bożą.
7. Co się stało z dziećmi, które szydziły z Elizeusza, i dlaczego?
7 Prawdopodobnie głównym powodem owych kpin była okoliczność, że Elizeusz nosił dobrze znany płaszcz Eliasza, a dzieci nie życzyły sobie żadnego następcy tego proroka (2 Królewska 2:13). Chcąc pokazać, że naprawdę jest następcą Eliasza, i nauczyć owe dzieci oraz ich rodziców należnego szacunku dla proroka Jehowy, Elizeusz przeklął tę kpiącą gromadę w imię Boga Eliasza. Jehowa wyraźnie pokazał, że uznaje Elizeusza za swego proroka, sprawiając, iż z lasu wyszły dwa niedźwiedzie i rozszarpały 42 szyderców. Postąpił tak zdecydowanie, gdyż okazano rażący brak szacunku dla kanału łączności, którym w owym czasie posługiwał się na ziemi.
8. Co zgodzili się czynić Izraelici i czego mogli dzięki temu oczekiwać?
8 Wiele lat wcześniej w podobnie lekceważący sposób do porządku ustanowionego przez Boga odniósł się ogół Izraelitów. Oto, co się stało: W roku 1513 p.n.e. Jehowa okazał Izraelitom łaskę, wyzwalając ich z niewoli egipskiej jak gdyby „na skrzydłach orlich”. Wkrótce potem uroczyście obiecali, iż będą posłuszni Bogu. Zwróćmy uwagę na ścisłą zależność między takim posłuszeństwem a zaskarbieniem sobie uznania Bożego. Za pośrednictwem Mojżesza Jehowa oświadczył: „Jeżeli pilnie słuchać będziecie głosu mojego i przestrzegać mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich ludów, bo moja jest cała ziemia”. Izraelici zgodzili się na to, mówiąc: „Uczynimy wszystko, co Pan rozkazał” (2 Mojżeszowa 19:4, 5, 8; 24:3). Zapewnili, że miłują Jehowę, oddali Mu się i ślubowali słuchać Jego głosu. Gdyby tak czynili, zaznaliby obfitych błogosławieństw.
9, 10. Co uczynili Izraelici w czasie pobytu Mojżesza na górze Synaj i do czego to doprowadziło?
9 Jednakże zanim jeszcze podstawowe zasady tego porozumienia zostały wyryte „palcem Bożym” na kamieniu, lud ściągnął na siebie przekleństwo Boże (2 Mojżeszowa 31:18). Dlaczego sprawy przybrały taki tragiczny obrót? Czyż Izraelici nie zapewniali, że pragną wypełniać wszystkie nakazy Jehowy? Owszem, słowami chcieli sobie zaskarbić błogosławieństwa, ale czynami dowiedli, iż obierają postępowanie zasługujące na przekleństwo.
10 Kiedy Mojżesz przebywał 40 dni na górze Synaj, gdzie otrzymał Dziesięcioro Przykazań, Izraelici złamali daną wcześniej obietnicę lojalności wobec Jehowy. W sprawozdaniu czytamy: „A gdy lud widział, że Mojżesz opóźniał zejście z góry, zgromadził się wokół Aarona i rzekli do niego: Nuże, uczyń nam bogów, którzy pójdą przed nami, nie wiemy bowiem, co się stało z owym Mojżeszem, mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej” (2 Mojżeszowa 32:1). Jest to następny przykład braku szacunku dla osoby, którą Jehowa się posługiwał, by przewodzić swemu ludowi i zapewniać mu kierownictwo. Izraelici zapragnęli naśladować egipskie bałwochwalstwo, co pociągnęło za sobą opłakane skutki: jednego dnia około 3000 spośród nich zginęło od miecza (2 Mojżeszowa 32:2-6, 25-29).
Ogłoszenie błogosławieństw i przekleństw
11. Do jakich poleceń dotyczących błogosławieństw i przekleństw zastosował się Jozue?
11 Pod koniec 40-letniej wędrówki Izraelitów po pustyni Mojżesz wymienił błogosławieństwa, których mogli zaznać, obierając posłuszeństwo wobec Boga. Wyliczył też przekleństwa, jakie ściągnęliby na siebie, gdyby nie byli posłuszni Jehowie (5 Mojżeszowa 27:11 do 28:10). Wkrótce po wkroczeniu Izraela do Ziemi Obiecanej Jozue zastosował się do poleceń Mojżesza dotyczących owych błogosławieństw i przekleństw. Sześć plemion Izraela stanęło u stóp góry Ebal, a drugie sześć u podnóża góry Garizim. W dolinie pomiędzy nimi stanęli Lewici. Najwidoczniej plemiona znajdujące się przy górze Ebal mówiły „Amen”, gdy w ich kierunku wypowiadano przekleństwa. A stojące u stóp góry Garizim odpowiadały, gdy w ich stronę Lewici odczytywali błogosławieństwa (Jozuego 8:30-35).
12. Jakie przekleństwa wymienili Lewici?
12 Wyobraź sobie, iż słyszysz, jak Lewici oznajmiają: „Przeklęty mąż, który zrobi podobiznę rzeźbioną lub laną, obrzydliwość dla Pana, dzieło rąk rzemieślnika, i ustawi go w ukryciu. (...) Przeklęty, kto zlekceważy swego ojca i matkę. (...) Przeklęty, kto przesuwa granicę swego bliźniego. (...) Przeklęty, kto na drodze wprowadza w błąd ślepego. (...) Przeklęty, kto narusza prawo obcego przybysza, sieroty i wdowy. (...) Przeklęty, kto łączy się cieleśnie z żoną swego ojca, gdyż odsłonił połę płaszcza swego ojca. (...) Przeklęty, kto łączy się cieleśnie z jakimkolwiek zwierzęciem. (...) Przeklęty, kto łączy się cieleśnie ze swoją siostrą, córką swego ojca lub matki. (...) Przeklęty, kto łączy się cieleśnie ze swoją teściową. (...) Przeklęty, kto skrycie zabija swego bliźniego. (...) Przeklęty, kto daje się przekupić, aby zabić człowieka i przelać krew niewinną. (...) Przeklęty, kto nie dochowa słów tego zakonu, aby je spełnić”. Po każdym z tych przekleństw plemiona przy górze Ebal wołały: „Amen” (5 Mojżeszowa 27:15-26).
13. Jak byś przedstawił własnymi słowami błogosławieństwa wypowiedziane przez Lewitów?
13 A teraz wyobraź sobie, że słyszysz, jak tłum pod górą Garizim głośno odpowiada na każde z błogosławieństw wymienionych przez Lewitów: „Błogosławiony będziesz w mieście, błogosławiony będziesz na polu. Błogosławione będzie twoje potomstwo, plon twojej ziemi, rozpłód twego bydła, miot twojej rogacizny i przychówek twoich trzód. Błogosławiony będzie twój kosz i twoja dzieża; błogosławione będzie twoje wejście i twoje wyjście” (5 Mojżeszowa 28:3-6).
14. Pod jakim warunkiem Izraelici mogli dostąpić błogosławieństw?
14 Od czego zależało dostąpienie tych błogosławieństw? Sprawozdanie podaje: „Jeżeli (...) usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i będziesz pilnie spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję, to Pan, Bóg twój, wywyższy cię ponad wszystkie narody ziemi. I spłyną na ciebie, i dosięgną cię wszystkie te błogosławieństwa, jeżeli usłuchasz głosu Pana, Boga twego” (5 Mojżeszowa 28:1, 2). Aby cieszyć się błogosławieństwami od Boga, koniecznie należało okazywać Mu posłuszeństwo. A co można powiedzieć o nas, żyjących obecnie? Czy osobiście obieramy błogosławieństwa i życie, nieustannie ‛słuchając głosu Jehowy’? (5 Mojżeszowa 30:19, 20).
Dokładniejsza analiza
15. Jaka myśl kryje się w błogosławieństwie zanotowanym w Księdze 5 Mojżeszowej 28:3 i jak może się to odnosić do nas?
15 Rozważmy kilka błogosławieństw, którymi mógł się cieszyć Izraelita dzięki posłuszeństwu wobec Jehowy. Księga 5 Mojżeszowa 28:3 oznajmia: „Błogosławiony będziesz w mieście, błogosławiony będziesz na polu”. Zaznawanie błogosławieństw Bożych nie zależy więc od miejsca pobytu ani wypełnianego zadania. Niektórzy mogą się czuć jak w potrzasku z powodu swych warunków, na przykład jeśli mieszkają na jakimś spustoszonym terenie lub w kraju rozdzieranym wojną. Inni być może woleliby służyć Jehowie gdzie indziej. Ten czy ów chrześcijanin odczuwa zniechęcenie, gdyż nie został zamianowany sługą pomocniczym bądź starszym w zborze. Chrześcijanki bywają przygnębione, gdy nie mogą służyć Jehowie pełnoczasowo jako pionierki lub misjonarki. Jednakże każdy, kto ‛słucha głosu Jehowy i pilnie spełnia wszystkie jego nakazy’, będzie zaznawał błogosławieństw już teraz i przez całą wieczność.
16. Jakie zastosowanie ma obecnie w organizacji Jehowy zasada wyrażona w 5 Mojżeszowej 28:4?
16 W Księdze 5 Mojżeszowej 28:4 powiedziano: „Błogosławione będzie twoje potomstwo, plon twojej ziemi, rozpłód twego bydła, miot twojej rogacizny i przychówek twoich trzód”. Użycie hebrajskiego zaimka w liczbie pojedynczej, oddanego wyrazem „twój”, wskazuje, iż takich błogosławieństw mógł doświadczyć każdy posłuszny Izraelita. A co z posłusznymi sługami Jehowy żyjącymi obecnie? Ogólnoświatowy rozwój i wzrost widoczny w organizacji Świadków Jehowy następuje dzięki temu, iż Bóg błogosławi szczerym wysiłkom przeszło 5 000 000 głosicieli dobrej nowiny o Królestwie (Marka 13:10). O możliwościach dalszego wzrostu wyraźnie świadczy ponad 13 milionów przybyłych na obchód Wieczerzy Pańskiej w roku 1995. Czy i ty zaznajesz błogosławieństw Królestwa?
Wybór dokonany przez Izraelitów miał decydujące znaczenie
17. Co decyduje o tym, czy kogoś ‛dosięgną’ błogosławieństwa, czy przekleństwa?
17 Błogosławieństwa niejako podążały za posłusznym Izraelitą. Obiecano mu: ‛Wszystkie te błogosławieństwa spłyną na ciebie i dosięgną cię’ (5 Mojżeszowa 28:2). Podobnie powiedziano o przekleństwach: „Przyjdą na cię te wszystkie przekleństwa i dosięgną cię” (5 Mojżeszowa 28:15). Gdybyś był Izraelitą i żył w tamtych czasach, czy ‛dosięgłyby’ cię błogosławieństwa, czy przekleństwa? Wszystko zależałoby od twego posłuszeństwa wobec Boga.
18. Jak Izraelici mogli uniknąć przekleństw?
18 Nieposłuszeństwo przynosiło gorzkie owoce przedstawione w Księdze 5 Mojżeszowej 28:15-68 jako przekleństwa. Niektóre z nich są dokładnym przeciwieństwem błogosławieństw wynikających z posłuszeństwa, wymienionych w 5 Mojżeszowej 28:3-14. Izraelici często ściągali na siebie te przykre w skutkach przekleństwa, wikłali się bowiem w fałszywy kult (Ezdrasza 9:7; Jeremiasza 6:6-8; 44:2-6). Jakież to tragiczne! A przecież mogli tego uniknąć, dokonując właściwego wyboru, to znaczy przestrzegając słusznych praw i zasad Jehowy, które wyraźnie wskazują, co jest dobre, a co złe. W naszych czasach niejeden człowiek doświadczył bólu i nieszczęść, ponieważ obrał postępowanie sprzeczne z zasadami biblijnymi, na przykład praktykowanie religii fałszywej, dopuszczanie się niemoralności, narkotyzowanie się bądź nadużywanie alkoholu. Podobnie jak to było niegdyś w Izraelu i Judzie, taki błędny wybór pociąga za sobą Bożą dezaprobatę i niepotrzebną boleść serca (Izajasza 65:12-14).
19. Opisz, jak wyglądała sytuacja Judejczyków i Izraelitów, gdy obierali posłuszeństwo wobec Jehowy.
19 Izrael doświadczał obfitych błogosławieństw i cieszył się pokojem jedynie wtedy, gdy był posłuszny Jehowie. Na przykład o czasach króla Salomona czytamy: „Judejczyków i Izraelitów było tak wiele jak piasku nad brzegiem morza; toteż jedli, pili i weselili się. (...) Judejczycy i Izraelici mieszkali tedy bezpiecznie, każdy pod swoim krzewem winnym i pod swoim drzewem figowym od Dan aż po Beer-Szebę przez wszystkie dni Salomona” (1 Królewska 4:20-25). Mimo iż za dni króla Dawida ów naród często musiał walczyć z wrogami Bożymi, to nawet wtedy odczuwał wsparcie Jehowy i zaznawał Jego błogosławieństw, jeśli tylko obierał posłuszeństwo wobec Boga prawdy (2 Samuela 7:28, 29; 8:1-15).
20. Czego Bóg jest pewien, jeśli chodzi o ludzi?
20 Czy będziesz posłuszny Bogu, czy też okażesz Mu nieposłuszeństwo? Izraelici mogli dokonać wyboru. Wprawdzie każdy z nas odziedziczył po Adamie grzeszne skłonności, ale zostaliśmy także obdarowani swobodą wyboru. I chociaż przeszkadza nam Szatan, niegodziwy świat oraz nasza niedoskonałość, możemy wybrać to, co słuszne. A Stwórca jest pewien, że znajdą się osoby, które pomimo rozmaitych prób i pokus będą dokonywać właściwego wyboru, nie tylko słowem, lecz także czynem (1 Piotra 5:8-10). Czy będziesz należeć do takich osób?
21. Co rozważymy w następnym artykule?
21 W następnym artykule przyjrzymy się bliżej naszemu nastawieniu i naszym czynom w świetle przykładów z dawnych czasów. Oby każdy z nas z wdzięcznością zareagował na słowa Boże przekazane przez Mojżesza: „Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył” (5 Mojżeszowa 30:19).
Jak byś odpowiedział?
◻ Co Jehowa uczynił, by grzeszni ludzie mogli zaznać błogosławieństw?
◻ Co to są przekleństwa?
◻ Jak Izraelici mogli doświadczyć błogosławieństw zamiast przekleństw?
◻ Jakich błogosławieństw zaznawał Izrael, gdy był posłuszny Bogu?
[Ilustracja na stronie 15]
Izraelici zgromadzili się u stóp gór Garizim i Ebal
[Prawa własności]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.