Czy udręczeni zaznają kiedyś pokoju?

CZY chciałbyś doczekać chwili, kiedy nikt na świecie nie będzie już cierpieć? Rozważ poniższe przykłady:

Sonia wiele wycierpiała.a Najpierw odkryła, że mąż przez dziesięć lat ją zdradzał. Potem jej najmłodszy syn zaraził się wirusem HIV i zmarł na AIDS. Dwa lata później zachorował drugi syn, który wkrótce również zmarł na tę samą chorobę. „Ostatnie stadium trwało bardzo długo” — wspomina Sonia. „Syn wpadł w depresję, stracił włosy i słabo widział. Wszystko to było niezwykle przygnębiające”.

Fabiana, brazylijska studentka, była zaniepokojona panującą na świecie niesprawiedliwością społeczną. Potem sama przeżyła tragedię. Jej brat wpadł w depresję i popełnił samobójstwo. Kiedy Fabiana straciła pracę, przyjaciółka podsunęła jej myśl, że przyczyną owych nieszczęść musi być zły urok, i poradziła udać się do pai-de-santo (czarownika). Ten jednak nie pomógł Fabianie. Dalej czuła się udręczona, a problemy spędzały jej sen z powiek.

Na Anę udręki zaczęły spadać znacznie wcześniej. „Kiedy miałam roczek”, opowiada, „porzuciła mnie matka, więc zaopiekowała się mną babcia”. Ale gdy Ana skończyła zaledwie trzy lata, babcia umarła i dziewczynka trafiła do sierocińca w Rio de Janeiro, gdzie przebywała do 13 roku życia. „Bardzo źle nas tam traktowano, co zrodziło we mnie bunt” — wyznaje. „Kiedy dorosłam, sprzeciwiałam się niemal wszystkiemu”.

Udręki w taki czy inny sposób zdają się oddziaływać na życie każdego człowieka. Co dzień stykamy się z ludzkimi tragediami, ilekroć oglądamy, czytamy lub słuchamy wiadomości. „W naszej (...) erze komunikowania masowego wprost nie sposób uciec przed nieustannym zalewem złych wieści” — napisała dr Mary Sykes Wylie. „Wojny, klęski żywiołowe, katastrofy przemysłowe, masakry na autostradach, przestępczość, terroryzm, gwałty, wykorzystywanie seksualne, przemoc w domu — wszystko to sprawia, że w XX wieku dominującym motywem każdego dnia stał się horror”. Chrześcijański apostoł Paweł realistycznie opisał los człowieka: ‛Całe stworzenie wespół wzdycha i doznaje boleści’ (Rzymian 8:22).

A co można powiedzieć o tobie? Czy czujesz się udręczony? Jakiej ulgi możesz się spodziewać? Czy zaznasz kiedyś prawdziwego pokoju? Sonia, Fabiana i Ana znalazły rzeczywistą pociechę i prawdziwy pokój. Możesz o tym przeczytać w następnym artykule.

[Przypis]