Stwórca może nadać twemu życiu głębszy sens

„Niech wysławiają imię Jehowy; bo on nakazał i zostały stworzone” (PSALM 148:5).

1, 2. (a) Nad jakim pytaniem warto się zastanowić? (b) Jak pytanie postawione przez Izajasza wiąże się ze stwarzaniem?

„CZY się nie dowiedziałeś?” Pytanie to może się wydawać niedokończone i skłonić niejedną osobę do zadania następnego: „O czym?” Jest ono jednak nader doniosłe, jeśli więc chcemy pojąć wagę odpowiedzi, musimy zbadać jego tło — 40 rozdział biblijnej Księgi Izajasza, napisanej w starożytności przez Hebrajczyka o tym imieniu. Powyższe pytanie, postawione tak dawno, jest zarazem bardzo współczesne i bezpośrednio wiąże się z sensem twego życia.

² Wobec tego warto rozważyć słowa zanotowane w Księdze Izajasza 40:28: „Czy się nie dowiedziałeś ani nie słyszałeś? Jehowa, Stwórca krańców ziemi, jest Bogiem po czas niezmierzony”. Owo ‛dowiadywanie się’ ma więc związek ze Stwórcą ziemi, a z kontekstu wynika, że chodzi nie tylko o nasz glob. Dwa wersety wcześniej Izajasz napisał o gwiazdach: „Podnieście oczy ku górze i popatrzcie. Kto stworzył te rzeczy? Ten, który ich zastęp wyprowadza według liczby (...) Dzięki obfitości dynamicznej energii — jako że jest również pełen werwy w swej mocy — ani jednej z nich nie brak”.

3. Dlaczego powinieneś pogłębiać wiedzę o Stwórcy, nawet jeśli już sporo o Nim wiesz?

³ A zatem pytanie: „Czy się nie dowiedziałeś?” dotyczy wiedzy o Stwórcy wszechświata. Ty sam możesz być przeświadczony, że Jehowa Bóg to „Stwórca krańców ziemi”. W znacznym stopniu poznałeś też Jego osobowość i Jego drogi. Ale jak postąpisz, gdy spotkasz kogoś, kto wątpi w istnienie Stwórcy i najwyraźniej nic o Nim nie wie? Nie powinieneś się dziwić, bo przecież niezliczone miliony ludzi nie znają Stwórcy ani w Niego nie wierzą (Psalm 14:1; 53:1).

4. (a) Dlaczego należy teraz rozważyć kwestię istnienia Stwórcy? (b) Na jakie pytania nauka nie znajduje odpowiedzi?

⁴ Szkoły wypuszczają wielu sceptyków, przekonanych, że nauka wyjaśniła (lub wyjaśni), skąd się wziął wszechświat i życie. Autorzy pewnego dzieła zauważyli: „U progu XXI wieku wciąż się debatuje nad pochodzeniem życia. Ten tak trudny do rozwiązania problem wymaga wszechstronnych badań — od bezmiaru przestrzeni kosmicznej po nieskończoną znikomość materii”. W ostatnim rozdziale, zatytułowanym „Pytanie wciąż otwarte”, przyznano: „Rozważyliśmy niektóre naukowe odpowiedzi na pytanie o początki życia na ziemi. Ale dlaczego życie się pojawiło? Czy ma jakiś cel? Nauka nie umie na to odpowiedzieć. Próbuje tylko ustalić, ‚jak’ powstało. ‚Jak’ i ‚dlaczego’ to dwie zupełnie różne kwestie. (...) Szukanie odpowiedzi na pytanie: ‚dlaczego’ to zadanie filozofii, religii, a przede wszystkim każdego z nas” (B. Hagene i C. Lenay, Aux Origines de la Vie).

Dociekanie początków i sensu życia

5. Kto może odnieść szczególny pożytek z pogłębienia wiedzy o Stwórcy?

⁵ Chcemy więc zrozumieć, dlaczego istnieje życie, a zwłaszcza po co my tu żyjemy. Prócz tego powinniśmy się interesować osobami, które jeszcze nie doszły do wniosku, że jest Stwórca, i zapewne niewiele wiedzą o Jego drogach. Warto pomyśleć również o tych, którzy wyrośli w środowisku zupełnie inaczej wyobrażającym sobie Boga, niż Go przedstawia Biblia. Miliardy ludzi wychowało się na Dalekim Wschodzie lub w innych rejonach świata, gdzie większość nie wierzy w Boga będącego rzeczywistą osobą o ujmujących przymiotach. Słowo „bóg” kojarzy się im z jakąś nieuchwytną siłą lub abstrakcyjną przyczyną. ‛Nie dowiedzieli się niczego o Stwórcy’ ani o Jego drogach. Jeśli oni lub miliony mających podobne zapatrywania przekonają się, że Stwórca istnieje, to będą mogli dostąpić mnóstwa błogosławieństw, w tym także życia wiecznego! Poza tym będą mogli zyskać coś, co posiedli tylko nieliczni — rzeczywisty sens i cel życia oraz spokój umysłu.

6. Jak dziś życie wielu ludzi przypomina to, co przeżył Paul Gauguin, i co malarz ten ukazał na jednym ze swych obrazów?

⁶ Rozważmy pewien przykład: W roku 1891 francuski malarz Paul Gauguin wyruszył na Polinezję Francuską, by tam, w istnym raju, odnaleźć prawdziwe zadowolenie z życia. Wkrótce jednak wskutek dawnej rozwiązłości ściągnął na siebie i na innych chorobę. Przeczuwając rychłą śmierć, namalował olbrzymi obraz, na którym najwyraźniej ‛zinterpretował życie jako wielką tajemnicę’. Czy wiesz, jak Gauguin zatytułował ten obraz? Skąd przybywamy? Kim jesteśmy? Dokąd zdążamy? Podobne pytania nurtują wielu ludzi. Ale co mają począć, gdy nie znajdują zadowalającej odpowiedzi, rzeczywistego sensu istnienia? Mogą dojść do wniosku, że ich życie niezbyt się różni od egzystencji zwierząt (2 Piotra 2:12).a

7, 8. Dlaczego badania naukowe same w sobie nie są wystarczające?

⁷ Nietrudno więc zrozumieć, dlaczego na przykład profesor fizyki Freeman Dyson napisał: „Znalazłem się w niezłym towarzystwie, zadając te same pytania, co Hiob. Dlaczego cierpimy? Dlaczego świat jest tak niesprawiedliwy? Jaki sens mają tragedie i ból?” (Hioba 3:20, 21; 10:2, 18; 21:7). Jak już wspomnieliśmy, wielu zwraca się po odpowiedzi nie do Boga, lecz do nauki. Różni uczeni, chociażby biolodzy czy oceanografowie, ciągle pogłębiają wiedzę człowieka o naszej planecie i o istniejącym na niej życiu. Astronomowie i fizycy sięgają w drugą stronę i coraz więcej dowiadują się o Układzie Słonecznym, gwiazdach, a nawet dalekich galaktykach (porównaj Rodzaju 11:6). Do jakich rozsądnych wniosków prowadzą ich odkrycia?

⁸ Niektórzy naukowcy są zdania, że we wszechświecie ujawnia się „umysł” Boga lub Jego „pismo”. Ale czy takie twierdzenie nie rozmija się z istotą rzeczy? W periodyku Science wyrażono następujący pogląd: „Gdy uczeni mówią, że kosmologia odsłania przed nami ‚umysł’ lub ‚pismo’ Boga, wiążą Bóstwo z czymś, co w rzeczywistości może stanowić mniej ważny aspekt wszechświata — z jego budową fizyczną”. A laureat nagrody Nobla fizyk Steven Weinberg napisał: „Im bardziej Wszechświat wydaje się zrozumiały, tym bardziej wydaje się pozbawiony celu” (tłumaczył Aleksander Blum).

9. Co może pomóc nam oraz innym dowiedzieć się czegoś o Stwórcy?

⁹ Niewykluczone jednak, że tak jak miliony innych poważnie zgłębiasz tę sprawę i rozumiesz, iż prawdziwy sens życia ma ścisły związek ze znajomością Stwórcy. Przypomnijmy słowa apostoła Pawła: „Ludzie nie mogą twierdzić, że nie wiedzą o Bogu. Od początku świata mogli widzieć, jaki jest Bóg, na podstawie wszystkiego, co uczynił. Stanowi to przejaw Jego mocy, która trwa wiecznie. Ukazuje, że On jest Bogiem” (Rzymian 1:20, Holy Bible — New Life Version). Otaczający nas świat oraz nasze ciało rzeczywiście dostarczają licznych argumentów, które mogą pomóc ludziom uznać istnienie Stwórcy oraz znaleźć sens życia, mający z Nim bezpośredni związek. Zajmijmy się trzema kwestiami: wszechświatem, pochodzeniem życia oraz naszymi zdolnościami umysłowymi.

Podstawy wiary

10. Dlaczego należy się zająć sprawą „początku”? (Rodzaju 1:1; Psalm 111:10).

¹⁰ Jak powstał wszechświat? Zapewne słyszałeś o odkryciach, których dokonano za pomocą teleskopów i sond kosmicznych, a które przekonały większość uczonych, że wszechświat kiedyś nie istniał. Miał początek i się rozszerza. Co z tego wynika? Oto jak się wypowiedział astronom sir Bernard Lovell: „Jeżeli w którymś momencie przeszłości Wszechświat był bliski stanu osobliwości o nieskończenie małych wymiarach i nieskończonej gęstości, to musimy zapytać, co było wcześniej (...) Musimy zająć się problemem Początku”.

11. (a) Jak ogromny jest wszechświat? (b) Czego dowodzi widoczna w nim precyzja?

¹¹ Budowa wszechświata, w tym naszej Ziemi, wskazuje, że pewne wielkości zostały dobrane niezwykle precyzyjnie. Na przykład Słońce i inne gwiazdy mają dwie znamienne cechy: przez długi czas świecą wydajnie i równomiernie. Obecnie szacuje się, że w widzialnym wszechświecie jest od 50 do 125 miliardów galaktyk. Sama Droga Mleczna zawiera miliardy gwiazd. A teraz pomyśl: Jak wiadomo, silnik samochodowy wymaga, aby paliwo było zmieszane z powietrzem w odpowiednich proporcjach. Jeśli masz samochód, to niekiedy udajesz się do mechanika, żeby wyregulował silnik, dzięki czemu pojazd będzie się poruszał płynniej i wydajniej. Skoro taka precyzja jest istotna w wypadku zwykłego silnika, to co na przykład powiedzieć o bardzo wydajnym „spalaniu” w Słońcu? Główne oddziaływania mające wpływ na ten proces najwyraźniej zostały dobrane dokładnie, aby na ziemi mogło istnieć życie. Czy zawdzięczamy to przypadkowi? Starożytnego męża imieniem Hiob zapytano: „Czy ogłosiłeś zasady rządzące niebiosami lub ustaliłeś prawa natury na ziemi?” (Hioba 38:33, The New English Bible). Nie uczynił tego żaden człowiek. Skąd się zatem wzięła owa precyzja? (Psalm 19:1).

12. Dlaczego wniosek, że za stwarzaniem kryje się niezwykły Intelekt, nie jest pozbawiony sensu?

¹² Czy należy ją przypisać czemuś, czy może Komuś niedostrzegalnemu dla oczu ludzkich? Rozważmy to pytanie w świetle współczesnej nauki. Większość astronomów uznaje istnienie niezwykle potężnych ciał niebieskich zwanych czarnymi dziurami, chociaż nie da się ich zobaczyć. Podobnie Biblia wspomina, że w innej dziedzinie żyją potężne, niewidzialne stworzenia — byty duchowe. Czy ich istnienie nie nasuwa rozsądnego wniosku, iż owa precyzja widoczna we wszechświecie jest zasługą jakiegoś niezwykłego Intelektu? (Nehemiasza 9:6).

13, 14. (a) Co nauka ustaliła w sprawie pochodzenia życia? (b) Na co wskazuje istnienie życia na Ziemi?

¹³ Druga grupa argumentów mogących pomóc ludziom uwierzyć w istnienie Stwórcy dotyczy pochodzenia życia. Od czasu doświadczeń Ludwika Pasteura uznaje się fakt, że życie nie może powstać w wyniku samorództwa. Jak się zatem pojawiło na Ziemi? W latach pięćdziesiątych XX wieku naukowcy próbowali dowieść, iż mogło się stopniowo rozwinąć w praoceanie, gdy w pierwotnej atmosferze dochodziło do wyładowań elektrycznych. Jednakże później okazało się, że taka atmosfera nigdy nie istniała, toteż ów scenariusz wyłonienia się życia na Ziemi jest nieprawdopodobny. Dlatego niektórzy uczeni szukają bardziej wiarogodnego wyjaśnienia. Ale czy i oni nie przeoczają istoty rzeczy?

¹⁴ Brytyjski uczony sir Fred Hoyle, który poświęcił dziesiątki lat na badanie wszechświata i znajdującego się w nim życia, zauważył: „Zamiast akceptować znikomo małe prawdopodobieństwo pojawienia się życia za sprawą ślepych sił natury, lepiej jest chyba założyć, że powstało ono w wyniku celowego, rozumnego działania”. Rzeczywiście, im więcej ktoś wie o cudowności życia, tym bardziej jest przekonany, iż pochodzi ono z inteligentnego Źródła (Hioba 33:4; Psalm 8:3, 4; 36:9; Dzieje 17:28).

15. Dlaczego można powiedzieć, że jesteś wyjątkowy?

¹⁵ Pierwsza grupa argumentów dotyczy wszechświata, a druga — pochodzenia życia na Ziemi. Zajmijmy się trzecią: naszą niepowtarzalnością. Każdy człowiek, nie wyłączając ciebie, pod wieloma względami jest wyjątkowy. Na czym ta wyjątkowość polega? Słyszałeś zapewne, iż mózg przyrównywano do potężnego komputera. Ostatnie odkrycia wskazują jednak, że takie porównanie jest bardzo nietrafne. Pewien naukowiec z Instytutu Techniki Stanu Massachusetts oznajmił: „Pod względem zdolności widzenia, mówienia, poruszania się czy kierowania się zdrowym rozsądkiem dzisiejsze komputery nie mogą dorównać nawet czteroletniemu dziecku. (...) Ocenia się, że najnowocześniejszy superkomputer ma takie możliwości przetwarzania informacji jak układ nerwowy ślimaka, co stanowi maleńką cząstkę mocy, którą dysponuje superkomputer ukryty w [twej] czaszce”.

16. Czego dowodzi twa umiejętność mówienia jakimś językiem?

¹⁶ Mózgowi zawdzięczamy umiejętność mówienia jakimś językiem. Niektórzy władają kilkoma językami, ale już posługiwanie się jednym świadczy o naszej niepowtarzalności (Izajasza 36:11; Dzieje 21:37-40). Profesorowie D. H. i R. S. Foutsowie zadali pytanie: „Czy tylko człowiek (...) jest zdolny do porozumiewania się za pomocą języka? (...) Wszystkie wyżej rozwinięte zwierzęta bez wątpienia komunikują się ze sobą (...), na przykład gestami, zapachem, głosem, krzykiem, śpiewem, a pszczoły nawet tańcem. Niemniej zwierzęta, w przeciwieństwie do ludzi, wydają się nie mieć języka opartego na związkach składniowych. Nie bez znaczenia jest też fakt, że nie wyrażają niczego za pomocą rysunków. W najlepszym razie potrafią tylko bezmyślnie bazgrać”. Jedynie ludzie wykorzystują mózg do tego, by mówić jakimś językiem i przedstawiać coś na obrazkach (porównaj Izajasza 8:1; 30:8; Łukasza 1:3).

17. Jaką zasadniczą różnicę w reakcji na odbicie w lustrze widać między zwierzętami a człowiekiem?

¹⁷ Poza tym masz świadomość własnej tożsamości — zdajesz sobie sprawę, że ty to właśnie ty (Przysłów 14:10). Czy widziałeś kiedyś, jak ptak, pies lub kot patrzy na swe lustrzane odbicie, a potem je dziobie, warczy na nie lub je atakuje? Nie rozpoznając siebie, sądzi, że ma przed sobą inne zwierzę. Ale gdy ty przeglądasz się w lustrze, wiesz, że widzisz samego siebie (Jakuba 1:23, 24). Możesz sprawdzić, czy dobrze się prezentujesz, lub pomyśleć o tym, jak będziesz wyglądać za kilka lat. Zwierzęta tego nie czynią. Swą niepowtarzalność zawdzięczasz więc mózgowi. Czyją jest on zasługą? Skąd mógłby się wziąć, jeśli nie byłby dziełem Boga?

18. Jakie zdolności umysłu odróżniają cię od zwierząt?

¹⁸ Twój mózg umożliwia ci też podziwianie sztuki i muzyki oraz kierowanie się poczuciem moralności (Wyjścia 15:20; Sędziów 11:34; 1 Królów 6:1, 29-35; Mateusza 11:16, 17). Dlaczego ty je masz, a nie mają go zwierzęta? Mózg wykorzystują one głównie do zaspokojenia bieżących potrzeb — do zdobycia pożywienia, znalezienia partnera lub zbudowania gniazda. Jedynie ludzie wybiegają myślą poza dzień dzisiejszy. Co więcej, niektórzy zastanawiają się nad tym, jak dane działanie wpłynie na środowisko lub przyszłe pokolenia. Dlaczego? W Księdze Kaznodziei 3:11 powiedziano o ludziach, że Stwórca „nawet czas niezmierzony włożył w ich serce”. Twoja zdolność rozmyślania nad czasem niezmierzonym lub wyobrażania sobie życia wiecznego jest czymś szczególnym.

Niech Stwórca nada twemu życiu głębszy sens

19. Jakim rozumowaniem mógłbyś się posłużyć, aby pomóc innym myśleć o Stwórcy?

¹⁹ Poruszyliśmy tutaj zaledwie trzy kwestie: precyzję dostrzegalną w ogromnym wszechświecie, pochodzenie życia na Ziemi oraz ewidentną niepowtarzalność ludzkiego mózgu, mającego przeróżne możliwości. Na co to wszystko wskazuje? Aby pomóc innym dojść do właściwego wniosku, mógłbyś posłużyć się następującym rozumowaniem. Zacznij od pytania: Czy wszechświat miał początek? Większość ludzi przytaknie. Potem zapytaj: Czy ten początek miał jakąś Praprzyczynę? Mnóstwo osób to potwierdzi. Teraz zadaj ostatnie pytanie: Czy tą Praprzyczyną było coś wiecznego, czy raczej Ktoś wieczny? Dzięki takiej jasnej i logicznej argumentacji niejeden dojdzie do wniosku, że musi istnieć Stwórca. Skoro tak, to czy życie mogłoby nie mieć sensu?

20, 21. Dlaczego warunkiem poznania sensu życia jest nabywanie wiedzy o Stwórcy?

²⁰ Cała nasza egzystencja, w tym także poczucie moralności oraz sama moralność, powinna być związana ze Stwórcą. Doktor Rollo May napisał kiedyś: „Jedyny właściwy fundament moralny jest oparty na zasadniczym sensie życia”. Gdzie można go znaleźć? Doktor May oświadczył: „Tym ostatecznym fundamentem jest natura Boga. Jego zasady leżą u podstaw życia od początku do końca stworzenia”.

²¹ Dobrze więc rozumiemy, dlaczego psalmista przejawiał pokorę i mądrość, gdy prosił Stwórcę: „Daj mi poznać twe drogi, Jehowo; naucz mnie ścieżek twoich. Spraw, bym chodził w twojej prawdzie, i ucz mnie, bo ty jesteś Bogiem mego wybawienia” (Psalm 25:4, 5). W miarę lepszego poznawania Stwórcy psalmista niewątpliwie prowadził bardziej sensowne, celowe i ukierunkowane życie. Podobnie może być z każdym z nas (Wyjścia 33:13).

22. Co obejmuje zaznajamianie się z drogami Stwórcy?

²² Zaznajamianie się z „drogami” Stwórcy obejmuje coraz wnikliwsze zgłębianie Jego osobowości oraz sposobu postępowania. Skoro jednak jest niewidzialny, a Jego potęga przejmuje lękiem, to jak można Go lepiej poznać? Rozważymy to w następnym artykule.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

◻ Dlaczego nie należy poprzestawać na informacjach naukowych o wszechświecie?

◻ Na co mógłbyś wskazać, by pomóc innym myśleć o Stwórcy?

◻ Dlaczego warunkiem znalezienia głębszego sensu życia jest poznawanie Stwórcy?

[Diagram i ilustracja na stronie 18]

[Patrz publikacja]

Do jakiego wniosku doszedłeś?

Wszechświat

↓ ↓

nie miał miał

początku początek

↓ ↓

↓ ↓

jest dziełem jest dziełem

CZEGOŚ wiecznego KOGOŚ wiecznego

[Ilustracja na stronie 15]

Ogrom wszechświata i widoczna w nim precyzja skłaniają wielu do myślenia o Stwórcy

[Prawa własności]

Strony 15 i 18: Jeff Hester (Arizona State University) i NASA