Absolwenci Szkoły Gilead zachęceni do ogłaszania „wspaniałych rzeczy Bożych”

DNIA 13 września 2003 roku na uroczystości zakończenia nauki przez 115 klasę Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead zebrało się aż 6635 osób z 52 krajów.

Obecni wysłuchali biblijnych zachęt udzielonych 48 studentom, którzy będą zanosić „wspaniałe rzeczy Boże” mieszkańcom 17 krajów (Dzieje 2:11). Mają tam pełnić służbę misjonarską jako nauczyciele Słowa Bożego.

W słowach wstępnych przewodniczący programu Stephen Lett, członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy, przypomniał absolwentom: „Gdy wyruszycie na nowe tereny — bez względu na to, gdzie się znajdziecie lub w jakich warunkach przyjdzie wam żyć — pamiętajcie, że ‛więcej jest tych, którzy są z wami, niż tych, którzy są przeciwko wam’”. Powołując się na 6 rozdział Księgi 2 Królów, brat Lett zachęcił misjonarzy, by podczas oznajmiania „wspaniałych rzeczy Bożych” polegali na wsparciu Jehowy oraz miriadów aniołów (2 Królów 6:15, 16). W I wieku podczas głoszenia i nauczania naśladowcy Chrystusa napotykali sprzeciw i obojętność. Podobnie jest w wypadku dzisiejszych chrześcijańskich misjonarzy. Mogą oni jednak liczyć na pomoc istot niebiańskich oraz członków ziemskiej organizacji Jehowy (Psalm 34:7; Mateusza 24:45).

Rozgłaszajcie „wspaniałe rzeczy Boże”

Po uwagach wstępnych przewodniczącego przemówienie zatytułowane „Realistyczne oczekiwania — klucz do radosnej i owocnej służby” wygłosił Harold Corkern z amerykańskiego Komitetu Oddziału. Podkreślił, że zgodnie z Księgą Przysłów 13:12 niespełnione nadzieje mogą prowadzić do rozczarowania. Jednakże często ktoś ma nierealistyczne oczekiwania i właśnie dlatego nie mogą się one ziścić. Nowi misjonarze muszą oceniać siebie i innych w sposób zrównoważony. Powinni pamiętać, że oznajmiając „wspaniałe rzeczy Boże”, nie unikną błędów. Ale nie mogą się tym zamartwiać. Brat Corkern zachęcił absolwentów, by ufali Jehowie, On bowiem „nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6).

Następnie Daniel Sydlik, członek Ciała Kierowniczego, omówił temat „Czym jest chrześcijańska nadzieja?” Oświadczył: „Nadzieja to typowo chrześcijański przymiot. Umożliwia utrzymywanie zażyłej więzi z Bogiem. Osoby niebędące chrześcijanami nie potrafią żywić takiej nadziei jak my”. Brat Sydlik omówił różne aspekty chrześcijańskiej nadziei, która pozwala w obliczu trudności zachowywać optymizm. Dzięki niej „możemy kroczyć przez życie z niesłabnącą gorliwością i zwycięskim zapałem”. Taka nadzieja pomaga nam też patrzeć na Jehowę jako na Boga, który zawsze realizuje swe zamierzenia, i służyć Mu z prawdziwą radością (Rzymian 12:12).

Wallace Liverance, pełniący w Szkole Gilead funkcję sekretarza, udzielił absolwentom zachęt w przemówieniu „Postępujcie według ducha” (Galatów 5:16). Ukazał, jak sekretarz Jeremiasza, Baruch, niemal odstąpił od ‛postępowania według ducha’. W pewnym momencie Baruch się znużył i zaczął ‛szukać dla siebie wielkich rzeczy’ (Jeremiasza 45:3, 5). Następnie brat Liverance wyjaśnił, że niektórzy uczniowie Jezusa przestali go naśladować i odrzucili prawdę duchową niezbędną do wybawienia, ponieważ nie zrozumieli jego nauk i poczuli się zawiedzeni, gdy nie spełniły się ich typowo ludzkie oczekiwania (Jana 6:26, 27, 51, 66). Czego z tych relacji mogą się nauczyć misjonarze, którzy mają kierować uwagę innych na Stwórcę i Jego zamierzenie? Stanowią one przestrogę przed zabieganiem o poklask i uznanie ludzi oraz wykorzystywaniem zajmowanej pozycji do celów osobistych.

„Czy będziesz dawać, czy brać?” — zapytał Mark Noumair, wykładowca Szkoły Gilead. Swoje wywody oparł na Księdze Sędziów 5:2, gdzie pochwalono Izraelitów, którzy ochoczo i niesamolubnie stawili się do służby w armii Baraka. Również studenci otrzymali pochwałę za to, że zareagowali na zew Większego Baraka, Jezusa Chrystusa, i jeszcze bardziej zaangażowali się w duchowy bój. Żołnierze Chrystusa powinni zabiegać o uznanie w oczach tego, który ich powołał. Brat Noumair przypomniał studentom: „Kiedy zaczynamy się koncentrować na dogadzaniu sobie, przestajemy skupiać się na walce z wrogiem. (...) Służbę misjonarską pełnisz nie dla siebie, lecz dla Jehowy — by popierać Jego zwierzchnią władzę i przyczyniać się do spełniania Jego woli. Nie służymy jako misjonarze dlatego, że chcemy, by Jehowa nas uszczęśliwił. Służymy Mu, ponieważ Go kochamy” (2 Tymoteusza 2:4).

Inny wykładowca Gilead, Lawrence Bowen, poprowadził punkt zatytułowany: „Uświęć ich przez prawdę” (Jana 17:17). Podkreślił, że absolwenci 115 klasy są uświęconymi sługami Bożymi. W okresie nauki uczestniczyli w działalności ewangelizacyjnej, wyszukując szczerych miłośników prawdy. Podobnie jak Jezus i jego pierwsi naśladowcy, studenci nie mówili ‛sami z siebie’ (Jana 12:49, 50). Gorliwie głosili natchnione, życiodajne słowo prawdy. W wywiadach i scenkach ci nowo mianowani misjonarze ukazali, jak potężny wpływ wywarła Biblia na niektóre odwiedzane przez nich osoby.

Zachęcające rady i przeżycia

Anthony Pérez i Anthony Griffin, pracujący w Dziale Służby w amerykańskim Biurze Oddziału, przeprowadzili wywiady z członkami komitetów oddziałów z kilku krajów. Niektórzy z nich także są misjonarzami. Omówili przeszkody, jakie zwykle napotykają nowi misjonarze, i podali praktyczne rady poparte własnym doświadczeniem. Trudności przysparzają między innymi różnice kulturowe, gorący klimat albo sytuacja polityczna czy religijna odmienna od tej, do której się przywykło we własnym kraju. Co pomoże misjonarzom odnaleźć się w nowym środowisku? Miłość do Jehowy i do bliźnich, a także nieoglądanie się wstecz i wystrzeganie się pochopnego działania. Jeden z rozmówców zauważył: „Na przydzielonym nam terenie ludzie żyją już od wieków. Więc i my mogliśmy tam zamieszkać i przystosować się do lokalnych warunków. Ilekroć stykaliśmy się z problemami, traktowaliśmy je jako okazje do kształtowania charakteru. Módlcie się zatem do Jehowy i polegajcie na wsparciu Jego ducha, a przekonacie się o prawdziwości słów Jezusa, który powiedział: ‚Jestem z wami’” (Mateusza 28:20).

Przemówienie kluczowe zatytułowane „Wciąż oznajmiaj ‚wspaniałe rzeczy Boże’” wygłosił Samuel Herd, członek Ciała Kierowniczego. Wylanie ducha świętego w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. pobudziło uczniów Jezusa do oznajmiania „wspaniałych rzeczy Bożych”. A co pomoże nowo mianowanym misjonarzom mówić o Królestwie Bożym z podobnym zapałem? Ten sam duch święty. Brat Herd zachęcał absolwentów, by „pałali duchem”, z entuzjazmem odnosili się do swoich przydziałów pracy i nie zapominali o otrzymanym szkoleniu (Rzymian 12:11). „Biblia to jedna ze wspaniałych rzeczy Bożych” — powiedział. „Zawsze ją ceńcie. Jej orędzie jest żywe. Przenika na wskroś. Kierujcie się nią w życiu. Niech kształtuje wasz sposób myślenia. Strzeżcie swych władz umysłowych przez czytanie i studiowanie Pisma Świętego oraz rozmyślanie nad jego treścią (...). Wytrwale dążcie do tego, by zdobyte tu wykształcenie wykorzystywać do ogłaszania ‚wspaniałych rzeczy Bożych’”.

Następnie przekazano serdeczne pozdrowienia z różnych stron świata oraz wręczono dyplomy, a jeden z absolwentów odczytał list, w którym studenci wyrazili wdzięczność za otrzymane szkolenie. To radosne spotkanie zakończył brat Lett, powołując się na Księgę 2 Kronik 32:7 oraz Powtórzonego Prawa 20:1, 4. W podsumowaniu nawiązał do słów wstępnych i powiedział: „Tak więc, kochani absolwenci, wyruszając w duchowy bój na nowe tereny, pamiętajcie, że Jehowa będzie kroczył razem z wami. Nigdy nie zapominajcie, że ‛więcej jest tych, którzy są z wami, niż tych, którzy są przeciwko wam’”.

[Ramka na stronie 25]

NIEKTÓRE DANE STATYSTYCZNE

Liczba reprezentowanych krajów: 7

Liczba przydzielonych krajów: 17

Liczba studentów: 48

Średnia wieku: 33,7

Średnia lat w prawdzie: 17,8

Średnia lat w służbie pełnoczasowej: 13,5

[Ilustracja na stronie 26]

Absolwenci 115 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead

W poniższym wykazie rzędy ponumerowano od przodu do tyłu, a nazwiska osób w każdym rzędzie podano od strony lewej do prawej.

1) T. Brown, C. Goller, A. Hoffman, J. Bruzzese, S. Trahan; 2) N. Smart, F. Cashman, K. Garcia, M. Lojan, S. Seyfert, K. Gray; 3) M. Beckett, S. Nichols, K. Smith, A. Gugliara, A. Rappenecker; 4) S. Gray, K. Vacek, M. Fleming, L. Bethel, T. Hermansson, P. Hermansson; 5) G. Rappenecker, D. Lojan, S. Dickey, C. Kim, A. Trahan, A. Washington, S. Smart; 6) L. Goller, T. Burghoffer, D. Gugliara, R. Nichols, S. Washington, J. Kim; 7) M. Beckett, J. Dickey, R. Smith, R. Garcia, A. Hoffman, R. Seyfert, H. Brown; 8) S. Fleming, P. Bruzzese, W. Burghoffer, T. Bethel, J. Cashman, K. Vacek