Pytania czytelników
Skoro Lewici w starożytnym Izraelu nie mieli żadnego dziedzictwa, jak Lewita Chanamel mógł sprzedać pole swemu lewickiemu kuzynowi Jeremiaszowi, o czym czytamy w Księdze Jeremiasza 32:7?
Na temat Lewitów Jehowa powiedział Aaronowi: „Nie będziesz miał dziedzictwa w ich ziemi i żaden dział nie przypadnie tobie pośród nich [Izraelitów]” (Liczb 18:20). Jednakże Lewitom wyznaczono w całej Ziemi Obiecanej 48 miast wraz z ich pastwiskami. Jeremiasz pochodził z Anatot, jednego z miast przydzielonych „synom Aarona, kapłanom” (Jozuego 21:13-19; Liczb 35:1-8; 1 Kronik 6:54, 60).
Jak wynika z Księgi Kapłańskiej 25:32-34, Jehowa podał szczegóły dotyczące „prawa wykupu” mienia Lewitów. Najwyraźniej każda rodzina miała dziedziczne prawo do posiadania, użytkowania i odstąpienia komuś konkretnego kawałka ziemi. Obejmowało to oczywiście sprzedaż i wykup danej własności.a W wielu wypadkach Lewici korzystali z prawa posiadania i użytkowania w podobny sposób jak Izraelici z innych plemion.
Posiadanie takiej własności najprawdopodobniej przechodziło u Lewitów w dziedzictwo rodzinne. Jednak transakcji związanych z „prawem wykupu” wolno było dokonywać tylko między Lewitami. Wygląda na to, że również sprzedaż i wykup ziemi odnosiły się jedynie do posiadłości w obrębie miasta, ponieważ „pola terenu pastwiskowego ich miast” nie wolno było sprzedać, gdyż miały należeć „do nich po czas niezmierzony” (Kapłańska 25:32, 34).
Pole nabyte przez Jeremiasza od Chanamela było więc najwyraźniej własnością, którą można było przekazać, korzystając z prawa wykupu. Znajdowało się prawdopodobnie w granicach miasta. Sam Jehowa oświadczył, że wspomniane „pole” należało do Chanamela i że Jeremiasz miał „prawo wykupu” (Jeremiasza 32:6, 7). Jehowa posłużył się tym przykładem, aby podkreślić niezawodność swej obietnicy, że niewola babilońska się skończy, a Izraelici powrócą do ojczyzny i odzyskają swoje dziedzictwo (Jeremiasza 32:13-15).
Nie ma żadnej wzmianki o tym, jakoby Chanamel wszedł w posiadanie ziemi w Anatot bezprawnie. Nic nie wskazuje też na to, że złamał prawo Boże, zachęcając Jeremiasza do kupna pola w tym mieście, albo że ten drugi niewłaściwie skorzystał z prawa wykupu (Jeremiasza 32:8-15).
[Przypis]
a W I wieku n.e. Lewita Barnabas sprzedał swoją ziemię, a otrzymane pieniądze przekazał będącym w potrzebie chrześcijanom w Jerozolimie. Jego działka znajdowała się prawdopodobnie w Palestynie albo na Cyprze. Równie dobrze mogło to być miejsce pochówku, które nabył w okolicach Jerozolimy (Dzieje 4:34-37).