Pytania czytelników

Na co wskazywało postanowienie o roku jubileuszowym, opisane w 25 rozdziale Księgi Kapłańskiej?

Prawo Mojżeszowe stanowiło, że „w siódmym roku ma nastąpić sabat całkowitego odpoczynku dla ziemi”. Izraelitom polecono: „Nie wolno ci obsiewać swego pola i nie wolno ci przycinać swej winnicy. Nie wolno ci żąć tego, co wyrośnie z rozsypanych ziaren twego żniwa, i nie wolno ci zbierać winogron z twej nie przycinanej winorośli. Ma nastąpić rok całkowitego odpoczynku dla ziemi” (Kapłańska 25:4, 5). Tak więc co siódmy rok miał być rokiem sabatu dla ziemi. A co 50 lat, w rok po siódmym z kolei roku sabatowym, przypadał rok jubileuszowy. Co należało wtedy czynić?

Jehowa powiedział Izraelitom za pośrednictwem Mojżesza: „Uświęcicie rok pięćdziesiąty i w całej ziemi ogłosicie oswobodzenie wszystkim jej mieszkańcom. Będzie to dla was Jubileusz i powrócicie każdy do swej posiadłości, każdy też powróci do swej rodziny. Rok pięćdziesiąty będzie dla was Jubileuszem. Nie wolno wam siać ani zbierać tego, co wyrosło z rozsypanych ziaren, ani zbierać winogron z nie przycinanych winorośli” (Kapłańska 25:10, 11). Dla ziemi Jubileusz oznaczał rok sabatu, i to drugi z kolei. A jej mieszkańcom przynosił wolność. Każdy Żyd sprzedany w niewolę miał być uwolniony. Dziedziczna własność, którą ktoś musiał sprzedać, miała wrócić do jego rodziny. Jubileusz miał być dla Izraela rokiem odnowy i uwolnienia. Ale czego zapowiedzią jest dla chrześcijan?

Wskutek buntu pierwszego człowieka, Adama, ludzkość popadła w niewolę grzechu. Bóg postanowił uwolnić nas z więzów grzechu dzięki ofierze okupu Jezusa Chrystusa (Mateusza 20:28; Jana 3:16; 1 Jana 2:1, 2).a Kiedy chrześcijanie dostępują uwolnienia od prawa grzechu? Apostoł Paweł pisał do namaszczonych współwyznawców: „Prawo tego ducha, który daje życie w jedności z Chrystusem Jezusem, uwolniło cię od prawa grzechu i śmierci” (Rzymian 8:2). Osoby mające nadzieję na życie wieczne w niebie otrzymują tę wolność w chwili namaszczenia duchem świętym. Choć mają niedoskonałe ciała fizyczne, Bóg przypisuje im prawość i uznaje ich za swych duchowych synów (Rzymian 3:24; 8:16, 17). Dla pomazańców jako grupy chrześcijański jubileusz rozpoczął się w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e.

A co z „drugimi owcami”, spodziewającymi się żyć wiecznie na ziemi? (Jana 10:16). Dla nich czasem odnowy i wyzwolenia będzie Tysiącletnie Panowanie Chrystusa. W okresie tym Jezus pozwoli wszystkim ludziom okazującym wiarę skorzystać z dobrodziejstw swej ofiary okupu i zniweczy skutki grzechu (Objawienie 21:3, 4). Ludzkość dojdzie wtedy do doskonałości i zostanie całkowicie uwolniona od odziedziczonego grzechu i śmierci (Rzymian 8:21). Kiedy wszystko to zostanie osiągnięte, chrześcijański jubileusz dobiegnie końca.

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 26]

Tysiącletni jubileusz będzie dla „drugich owiec” czasem odnowy i uwolnienia