Naśladuj Chrystusa w okazywaniu miłości

„Jezus, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował ich do końca” (JANA 13:1).

1, 2. (a) Czym wyróżniała się miłość Jezusa? (b) Jakie aspekty miłości omówimy w tym artykule?

JEZUS pozostawił doskonały wzór miłości. Wyrażał ją we wszystkim — w mowie, postępowaniu i naukach. Dowiódł jej także ofiarną śmiercią. Do końca swego ziemskiego życia okazywał miłość ludziom, z którymi się stykał, zwłaszcza swym uczniom.

² Niezwykła miłość Jezusa stanowi wzniosły miernik, którego powinni się trzymać jego naśladowcy. Pobudza nas też do miłowania naszych współwyznawców oraz innych osób. W tym artykule rozważymy, czego od Jezusa mogą się nauczyć starsi zboru w kwestii okazywania miłości osobom popełniającym błędy, a nawet poważne przewinienia. Omówimy także, jak Chrystusowy wzór miłości pobudza chrześcijan do niesienia praktycznej pomocy tym, których dotykają trudności, klęski żywiołowe lub choroby.

3. Jak Jezus potraktował Piotra mimo jego poważnych uchybień?

³ W noc poprzedzającą śmierć Jezusa apostoł Piotr trzykrotnie się go zaparł (Marka 14:66-72). Ale gdy zgodnie z zapowiedzią Jezusa ‛wrócił’, czyli okazał skruchę, on mu przebaczył. A niedługo potem powierzył mu odpowiedzialne zadania (Łuk. 22:32; Dzieje 2:14; 8:14-17; 10:44, 45). Czego się uczymy z postawy Jezusa wobec osób, które poważnie nie dopisują?

Przejawiaj Chrystusowe nastawienie do winowajców

4. Zwłaszcza w jakiej sytuacji trzeba okazywać Chrystusowe nastawienie umysłu?

⁴ Chrystusowe nastawienie umysłu trzeba okazywać w wielu sytuacjach, ale szczególnie trudne może to być wtedy, gdy ktoś z rodziny lub ze zboru dopuści się poważnego grzechu. Niestety, w miarę jak dni ostatnie szatańskiego systemu dobiegają końca, duch świata przyczynia się do coraz większego upadku moralności. Niewłaściwe lub obojętne podejście do zasad moralnych może się udzielić osobom w różnym wieku i osłabić ich postanowienie kroczenia wąską drogą. W I wieku niektórych chrześcijan trzeba było wykluczyć ze zboru, a innych upomnieć. Podobnie jest dzisiaj (1 Kor. 5:11-13; 1 Tym. 5:20). Jeśli jednak starsi rozpatrujący takie sprawy naśladują Chrystusa w okazywaniu miłości, może to mieć ogromny wpływ na grzesznika.

5. Jak starsi powinni przejawiać Chrystusowe nastawienie umysłu wobec winowajców?

⁵ Wzorem Jezusa starsi powinni zawsze trzymać się prawych zasad Jehowy. W ten sposób odzwierciedlają Jego łagodność, życzliwość i miłość. Gdy winowajca okazuje szczerą skruchę, ‛ma złamane serce’ oraz jest ‛zdruzgotany na duchu’ z powodu swego przewinienia, starszym łatwo „skorygować takiego w duchu łagodności” (Ps. 34:18; Gal. 6:1). Ale jak potraktować kogoś, kto zachowuje się arogancko i nie ma żadnych lub prawie żadnych wyrzutów sumienia?

6. Czego muszą się wystrzegać starsi w kontaktach z grzesznikami i z jakiego powodu?

⁶ Jeżeli grzesznik odrzuca rady biblijne albo usiłuje obarczyć odpowiedzialnością za swój postępek drugich, starsi i inni współwyznawcy mogą się czuć oburzeni. Ponieważ wiedzą o wyrządzonej przez niego krzywdzie, może brać ich pokusa do wyrażania własnych odczuć związanych z czynami i postawą danej osoby. Ale gniew przynosi szkodę i nie świadczy o przejawianiu „umysłu Chrystusowego” (1 Kor. 2:16; odczytaj Jakuba 1:19, 20). Co prawda Jezus kierował pod adresem niektórych współczesnych mu ludzi wyraźne przestrogi, nigdy jednak nie mówił niczego nienawistnego lub mającego zadać komuś ból (1 Piotra 2:23). Przeciwnie, pozostawiał winowajcom otwartą drogę do skruchy i odzyskania łaski Jehowy. Przecież przyszedł na świat między innymi po to, by „wybawić grzeszników” (1 Tym. 1:15).

7, 8. Czym powinni kierować się starsi rozpatrujący sprawy sądownicze?

⁷ Jak przykład Jezusa powinien wpływać na naszą postawę wobec osób wymagających skarcenia przez zbór? Pamiętajmy, że nakazane w Biblii działania sądownicze chronią trzodę i mogą skłonić grzesznika do skruchy (2 Kor. 2:6-8). Jakież to przykre, że niektórzy jej nie okazują i muszą zostać wykluczeni. Na szczęście później sporo takich osób wraca do Jehowy i Jego zboru. Gdy starsi naśladują postawę Chrystusa, mogą pomóc winowajcy zmienić nastawienie i w końcu powrócić. Po jakimś czasie taki chrześcijanin może nie pamiętać wszystkich biblijnych rad udzielonych mu przez starszych, ale na pewno nie zapomni, że uszanowali jego godność i potraktowali go z miłością.

⁸ Tak więc starsi muszą okazywać — i to nawet w trudnych okolicznościach — przymioty należące do „owocu ducha”, a zwłaszcza miłość wzorowaną na Chrystusie (Gal. 5:22, 23). Nigdy nie powinni pośpiesznie dążyć do wykluczenia grzesznika ze zboru. Powinni natomiast pokazać, że chcą mu dopomóc. Dzięki temu gdy winowajca po jakimś czasie okazuje skruchę, na co zdobywa się wiele osób, może być głęboko wdzięczny zarówno Jehowie, jak też „darom w ludziach”, czyli starszym, którzy ułatwili mu powrót do zboru (Efez. 4:8, 11, 12).

Okazuj Chrystusową miłość w czasie końca

9. Podaj przykład tego, jak Jezus w praktyczny sposób okazywał miłość swym uczniom.

⁹ Ewangelia według Łukasza opisuje niezwykły przykład tego, jak Jezus okazywał miłość w praktyczny sposób. Wiedział on, że w przyszłości rzymscy żołnierze otoczą skazaną na zagładę Jerozolimę, uniemożliwiając ucieczkę z miasta. Życzliwie uprzedził swych uczniów: „Gdy ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez obozujące wojska, wówczas wiedzcie, że się przybliżyło jej spustoszenie”. Co mieli zrobić? Jezus zawczasu udzielił im szczegółowych wskazówek. „Potem niech ci w Judei zaczną uciekać w góry i ci, co są w niej, niech wyjdą, a ci w okolicach wiejskich niech do niej nie wchodzą; gdyż są to dni wymierzania sprawiedliwości, żeby się spełniło wszystko, co napisano” (Łuk. 21:20-22). Gdy w roku 66 armia rzymska obległa Jerozolimę, a później się wycofała, posłuszne osoby zastosowały się do tych wytycznych.

10, 11. Jak rozważenie postawy pierwszych chrześcijan podczas ucieczki z Jerozolimy może nam pomóc w przygotowaniu się na „wielki ucisk”?

¹⁰ Podczas ucieczki z Jerozolimy chrześcijanie musieli okazywać sobie taką miłość, jaką darzył ich Chrystus. Zapewne dzielili się ze sobą wszystkim, co mieli. Ale Jezus w swoim proroctwie wybiegł daleko poza zniszczenie tego starożytnego miasta. Zapowiedział: „Będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i już nigdy więcej nie będzie” (Mat. 24:17, 18, 21). Przed nastaniem tego „wielkiego ucisku” oraz w jego trakcie my też możemy znosić trudności i niedostatek. Przejawianie Chrystusowego nastawienia umysłu pomoże nam je przetrwać.

¹¹ Bardzo ważne będzie wtedy naśladowanie niesamolubnej miłości Jezusa. W związku z tym Paweł udzielił rady: „Niech każdy z nas podoba się bliźniemu w tym, co jest dobre, ku jego zbudowaniu. Gdyż nawet Chrystus nie miał upodobania w samym sobie (...). Oby więc Bóg, który udziela wytrwałości i pociechy, sprawił, abyście mieli między sobą takie samo nastawienie umysłu, jakie miał Chrystus Jezus” (Rzym. 15:2, 3, 5).

12. Jaką miłość powinniśmy pielęgnować już teraz i dlaczego?

¹² Również Piotr, który sam zaznał miłości Jezusa, gorąco zachęcił chrześcijan, by pielęgnowali „nieobłudne uczucie braterskie”, okazywali „posłuszeństwo prawdzie” oraz ‛miłowali jedni drugich żarliwie, z serca’ (1 Piotra 1:22). Obecnie bardziej niż kiedykolwiek musimy rozwijać te przymioty. Już dzisiaj na lud Boży wywierane są coraz silniejsze naciski. Jak na to wskazuje ogólnoświatowy kryzys finansowy, nie warto pokładać ufności w żadnym elemencie tego starego systemu rzeczy (odczytaj 1 Jana 2:15-17). W miarę jak zbliża się jego koniec, musimy jeszcze bardziej zacieśniać więź z Jehową i ze współwyznawcami, pielęgnując prawdziwie przyjacielską atmosferę w zborze. Paweł radził: „W miłości braterskiej żywcie jedni do drugich tkliwe uczucie. Przodujcie w okazywaniu sobie nawzajem szacunku” (Rzym. 12:10). A Piotr rozwinął tę myśl, gdy napisał: „Nade wszystko darzcie jedni drugich żarliwą miłością, ponieważ miłość zakrywa mnóstwo grzechów” (1 Piotra 4:8).

13-15. Jak niektórzy bracia dowodzą Chrystusowej miłości w obliczu klęsk żywiołowych?

¹³ Na całej ziemi Świadkowie Jehowy są znani z konkretnych, praktycznych przejawów miłości. Gdy w roku 2005 na południu USA huragany dokonały ogromnych zniszczeń, poszkodowanym współwyznawcom pośpieszyło z pomocą ponad 20 000 ochotników, z których wielu zostawiło wygodne domy i stałą pracę.

¹⁴ W pewnej okolicy spiętrzona fala o wysokości 10 metrów wdarła się aż 80 kilometrów w głąb lądu. Gdy się cofnęła, okazało się, że jedna trzecia domów i innych budynków, które znalazły się na jej drodze, była całkowicie zniszczona. W rejon ten przyjechali bracia z zagranicy, w tym wielu fachowców, i przywieźli narzędzia oraz materiały budowlane, by wykonać wszelkie niezbędne prace. Wśród ochotników znalazły się dwie wdowy, rodzone siostry, które załadowały swoje rzeczy na pikapa i pokonały ponad 3000 kilometrów. Jedna z nich pozostała na tym terenie i dalej współpracuje z miejscowym komitetem niesienia pomocy oraz usługuje jako pionierka stała.

¹⁵ W rejonie tym odbudowano lub naprawiono przeszło 5600 domów naszych braci i innych osób. Jak miejscowi Świadkowie zareagowali na ten wspaniały przejaw miłości? Pewna siostra straciła dom i przeniosła się do małej przyczepy, w której przeciekał dach i była zepsuta kuchenka. Bracia postawili jej skromny, ale wygodny dom. Stojąc przed nim, siostra płakała z wdzięczności wobec Jehowy i współwyznawców. W wielu innych wypadkach Świadkowie, którym odbudowano domy, jeszcze przez rok lub dłużej mieszkali w tymczasowych kwaterach. Dlaczego? Swoje nowe domy udostępnili ochotnikom niosącym pomoc. Jakiż to dowód Chrystusowego usposobienia!

Okazuj Chrystusowe nastawienie do chorych

16, 17. W jaki sposób możemy odzwierciedlać Chrystusowe nastawienie do chorych?

¹⁶ Stosunkowo niewielu z nas musi się zmagać ze skutkami klęsk żywiołowych. Ale praktycznie każdy ma do czynienia z problemami zdrowotnymi — własnymi lub kogoś z rodziny. W takich sytuacjach możemy naśladować podejście Jezusa do chorych. On, powodowany miłością, litował się nad nimi. Gdy tłumy przyprowadziły do niego niedomagających, „uleczył wszystkich, którzy się źle mieli” (Mat. 8:16; 14:14).

¹⁷ Obecnie chrześcijanie nie posiadają cudownej mocy uzdrawiania, jaką dysponował Jezus, ale tak jak on okazują cierpiącym współczucie. W jaki sposób? Starsi zboru dowodzą tego, gdy na przykład organizują i nadzorują niesienie pomocy takim osobom, pamiętając o zasadzie z Ewangelii według Mateusza 25:39, 40 (odczytaj)a.

18. Jak dwie siostry okazały szczerą miłość współchrześcijance i jakie to przyniosło efekty?

¹⁸ Rzecz jasna, aby wyświadczać dobro, nie trzeba być starszym zboru. Rozważmy, czego doświadczyła chora na raka 44-letnia Charlene, której powiedziano, że ma przed sobą jeszcze tylko dziesięć dni życia. Widząc jej trudne położenie oraz to, ile wysiłku w opiekę nad nią wkłada lojalny mąż, dwie duchowe siostry, Sharon i Nicolette, zaoferowały jej całodobową pomoc. Owe dni zamieniły się w sześć tygodni, ale siostry okazały tej chrześcijance miłość do końca. Sharon mówi: „Nie jest łatwo, gdy wiesz, że ktoś już nie wyzdrowieje. Ale Jehowa dodał nam sił. Dzięki temu przeżyciu zbliżyłyśmy się do Niego i do siebie nawzajem”. Mąż Charlene opowiada: „Nigdy nie zapomnę życzliwego i praktycznego wsparcia ze strony tych dwóch kochanych sióstr. Ich niesamolubne pobudki i pozytywne nastawienie pomogły mojej wiernej Charlene przetrwać tę ostatnią próbę, a mnie przyniosły tak bardzo potrzebną ulgę fizyczną i emocjonalną. Zawsze będę im wdzięczny. Ich ofiarność wzmocniła moją wiarę w Jehowę oraz miłość do całej społeczności braci”.

19, 20. (a) Jakie aspekty Jezusowego nastawienia umysłu omówiliśmy? (b) Na co jesteś zdecydowany?

¹⁹ W trzech kolejnych artykułach omówiliśmy kilka aspektów Jezusowego nastawienia umysłu oraz to, jak możemy naśladować jego sposób myślenia i postępowania. Bądźmy ‛łagodnie usposobieni i uniżeni w sercu’ (Mat. 11:29). Starajmy się traktować innych życzliwie mimo ich uchybień i przejawów niedoskonałości. Odważnie stosujmy się do wszystkich wymagań Jehowy nawet w trudnych sytuacjach.

²⁰ I wreszcie wzorem Jezusa miłujmy braci „do końca”. Taka miłość pozwala rozpoznać w nas jego prawdziwych naśladowców (Jana 13:1, 34, 35). A zatem ‛niech nasza miłość braterska trwa’ (Hebr. 13:1). Nie wahajmy się jej okazywać! Wykorzystujmy swe życie, by przysparzać chwały Jehowie i nieść pomoc bliźnim! A On pobłogosławi nasze szczere wysiłki.

[Przypis]

Czy potrafisz wyjaśnić?

• Jak starsi mogą przejawiać Chrystusowe nastawienie umysłu wobec grzeszników?

• Dlaczego naśladowanie miłości Chrystusa jest tak ważne w obecnym czasie końca?

• Jak możemy okazywać Chrystusowe nastawienie wobec chorych?

[Ilustracja na stronie 17]

Starsi pragną pomóc błądzącemu wrócić do Jehowy

[Ilustracja na stronie 18]

Jak chrześcijanie, którzy opuścili Jerozolimę, okazali Chrystusowe nastawienie umysłu?

[Ilustracja na stronie 19]

Świadkowie Jehowy są znani z konkretnych przejawów chrześcijańskiej miłości