BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • w11 1.12 s. 22
  • Czy o tym wiedziałeś?

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Czy o tym wiedziałeś?
  • Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 2011
  • Podobne artykuły
  • Najstarsza wzmianka o barwniku
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1969
  • Szkarłat
    Wnikliwe poznawanie Pism, tom 2: Mądrość-Żywopłot
  • Barwniki, farbowanie
    Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
  • Czerwce
    Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
Zobacz więcej
Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 2011
w11 1.12 s. 22

Czy o tym wiedziałeś?

Jak pozyskiwano „szkarłat z czerwców”, o którym często wspomina Księga Wyjścia?

▪ W Biblii czytamy, że kotara bramy oraz płótna namiotowe tworzące ściany przybytku — miejsca wielbienia Boga w starożytnym Izraelu — były zrobione z „niebieskiego włókna i wełny barwionej czerwonawą purpurą, i przędzy barwionej szkarłatem z czerwców, i z delikatnego skręcanego lnu” (Wyjścia 26:1; 38:18). Z „przędzy barwionej szkarłatem z czerwców” zostały również wykonane „święte szaty” kapłanów (Wyjścia 28:1-6).

Szkarłatny barwnik do farbowania przędzy uzyskiwano z pewnego gatunku owadów z rodziny czerwców. Pasożyt ten występuje na Bliskim Wschodzie i w basenie Morza Śródziemnego. Purpurowoczerwony barwnik zawarty jest w jego jajach. Bezskrzydłe, wypełnione jajami samice, kształtem i wielkością przypominające jagody, żerują na gałązkach i liściach dębu Quercus coccifera. Szkarłatny, rozpuszczalny w wodzie barwnik uzyskiwano przez zmiażdżenie tych owadów. Rzymski historyk Pliniusz Starszy zaliczył szkarłat z czerwców do najbardziej pożądanych barwników w jego czasach.

Który z pisarzy Chrześcijańskich Pism Greckich był wśród uczniów zgromadzonych w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e.?

▪ Wiele wskazuje na to, że wśród zebranych wtedy uczniów było sześciu z ośmiu mężczyzn, którzy spisali tę część Biblii.

W Dziejach Apostolskich czytamy, że Jezus polecił swym uczniom: „Nie odchodźcie z Jerozolimy, ale czekajcie na to, co obiecał Ojciec” (Dzieje 1:4). Jak dowiadujemy się z dalszej części relacji, posłuszni temu nakazowi uczniowie zebrali się „razem na tym samym miejscu”. Byli wśród nich przyszli pisarze Biblii: Mateusz, Jan i Piotr. W gronie tym znaleźli się też przyrodni bracia Jezusa (Dzieje 1:12-14; 2:1-4). Dwaj z nich, Jakub i Juda (Judas), napisali później listy biblijne, które noszą nazwy od ich imion (Mateusza 13:55; Jakuba 1:1; Judy 1).

Marek wspomina w swojej Ewangelii o młodym człowieku, który uciekł w noc aresztowania Jezusa. Inni uczniowie już wcześniej opuścili Syna Bożego, więc zapewne mówił o sobie (Marka 14:50-52). Najwyraźniej Marek należał do pierwszych naśladowców Chrystusa, dlatego jest możliwe, że był wśród uczniów zgromadzonych na spotkaniu w dniu Pięćdziesiątnicy.

Pozostali pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich to Paweł i Łukasz. W roku 33 Paweł nie należał jeszcze do naśladowców Chrystusa (Galatów 1:17, 18). Również Łukasz najprawdopodobniej nie był wtedy z uczniami, bo jak sam napisał, nie zaliczał się do „naocznych świadków” służby Jezusa (Łukasza 1:1-3).

[Ilustracja na stronie 22]

Owady, z których pozyskuje się ten barwnik

[Prawa własności]

Dzięki uprzejmości SDC Colour Experience (www.sdc.org.uk)

[Ilustracja na stronie 22]

Piotr przemawia podczas Pięćdziesiątnicy 33 roku

    Publikacje w języku polskim (1960-2026)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij