Zbliż się do Boga
Czy jesteś w Bożej „księdze pamięci”?
CZY Jehowa zauważa wysiłki swoich czcicieli, którzy zabiegają o Jego uznanie? Oczywiście! Gdy mądrze postępują, gdy Go wysławiają — a nawet gdy myślą o Nim z docenianiem — Jehowa to widzi. Co więcej, nigdy tego nie zapomni. Skąd o tym wiemy? Odpowiedź można znaleźć w słowach zapisanych przez pewnego proroka. Otwórz Biblię i przeczytaj Księgę Malachiasza 3:16.
W V wieku p.n.e., kiedy Malachiasz pełnił służbę, moralny i duchowy stan Izraela był po prostu dramatyczny. Kapłani zaniedbywali swoje obowiązki, a naród uwikłał się w obrażające Boga praktyki, takie jak czary, cudzołóstwo i oszustwa (Malachiasza 2:8; 3:5). Jednak pośród tego zepsutego społeczeństwa żyła też garstka ludzi, którzy pozostali lojalni wobec Boga. Jak tego dowodzili?
„Bojący się Jehowy rozmawiali między sobą” — napisał Malachiasz. Bojaźń przed Bogiem jest cechą pozytywną. Izraelici, o których wspomniał prorok, przejawiali głęboki szacunek dla Stwórcy połączony ze zdrowym lękiem przed wywołaniem Jego niezadowolenia. Zauważmy, że ludzie ci „rozmawiali między sobą”. Najwidoczniej spotykali się, żeby wysławiać Jehowę i wzajemnie dodawać sobie otuchy. Chroniło ich to przed zniechęceniem i ulegnięciem złym wpływom.
Wierni Izraelici okazywali Jehowie szacunek w jeszcze inny ważny sposób: ‛myśleli o Jego imieniu’, a według niektórych przekładów — ‛czcili Jego imię’. Ci bogobojni ludzie wielbili Boga nawet w myślach. W głębi serca z docenianiem rozmyślali o Jehowie i Jego świętym imieniu. Czy Bóg o tym wiedział?
Malachiasz mówi: „Jehowa uważał i słuchał”. Z samego nieba Jehowa niejako nadstawiał ucha i nie uronił żadnego dobrego słowa, jakie na Jego temat wypowiadali między sobą Jego słudzy. Ważne dla Niego były również wszystkie ich najgłębsze myśli (Psalm 139:2). Ale nie ograniczył się jedynie do zwrócenia na to wszystko uwagi.
„Zaczęto przed nim spisywać księgę pamięci” — wyjaśnił Malachiasz. W tej symbolicznej księdze zapisywani są wszyscy, którzy lojalnie służą Jehowie. Co istotne, nazwano ją „księgą pamięci”a. A zatem Jehowa nigdy nie zapomni swoich wiernych czcicieli ani tego, czego dokonali w służbie dla Niego — bez względu na to, czy chodzi o czyny, słowa, czy myśli. Jehowie przyświeca przy tym konkretny cel. Osoby, których imiona są na trwałe zapisane w „księdze pamięci”, obiecuje nagrodzić życiem wiecznym (Psalm 37:29)b.
Jakże pokrzepiające jest to, że Jehowa ceni wszystko, co robimy, by oddawać Mu cześć zgodnie z Jego wolą! Z drugiej strony słowa z Księgi Malachiasza 3:16 skłaniają nas do poważnej refleksji. Warto zadać sobie pytanie: „Czy w Bożej ‚księdze pamięci’ jest też moje imię?”. Z pewnością możemy na to liczyć, jeśli każdego dnia będziemy robić, co w naszej mocy, żeby działać, mówić i myśleć w sposób, który Jehowa zechce zapamiętać.
Fragment Biblii do przeczytania w grudniu:
a Hebrajskie słowo oddawane jako „pamięć” lub „wspominać” nie nawiązuje tylko do przypominania sobie przeszłości. Może też odnosić się do podejmowania działań w związku z tym, o czym się pamięta.
b Więcej informacji na temat Bożej obietnicy życia wiecznego można znaleźć w 3 rozdziale książki Czego naprawdę uczy Biblia? (wydawnictwo Świadków Jehowy).