Radujmy się z zaślubin Baranka!

1, 2. (a) Czyje zaślubiny będą powodem szczególnej radości w niebie? (b) Jakie pytania się nasuwają?

PRZYGOTOWANIA do ślubu zawsze pochłaniają czas. Naszą uwagę skupimy na pewnych szczególnych zaślubinach — zaślubinach królewskich. Pomyślmy tylko! Przygotowania do nich trwają jakieś 2000 lat. Szybko zbliża się czas, gdy oblubieniec wreszcie połączy się z oblubienicą. Wkrótce radosna muzyka wypełni pałac Króla, a niebiańskie zastępy zaśpiewają: „Wysławiajcie Jah, ponieważ Jehowa, nasz Bóg, Wszechmocny, zaczął królować. Radujmy się i tryskajmy radością, i oddawajmy mu chwałę, ponieważ nadeszły zaślubiny Baranka i jego małżonka się przygotowała” (Obj. 19:6, 7).

² „Baranek”, którego małżeństwo będzie powodem do weselenia się w niebie, to nikt inny jak Jezus Chrystus (Jana 1:29). Jak jest przyodziany do ślubu? Kto jest jego oblubienicą? Jak była ona przygotowywana do zaślubin? Gdzie się odbywa ta uroczystość? Oczywiście wywoła ona radość w niebie, ale czy ci, którzy mają nadzieję żyć wiecznie na ziemi, też będą mieć udział w tej radości? Z ogromnym zainteresowaniem poszukamy odpowiedzi na te pytania w drugiej części Psalmu 45.

SZATY OBLUBIEŃCA ROZTACZAJĄ MIŁĄ WOŃ

3, 4. (a) Co wyjawiono o szatach weselnych Oblubieńca i co pogłębia jego radość? (b) Kim są „córki królów” oraz „małżonka królewska”, które dzielą radość z Oblubieńcem?

³ Odczytaj Psalm 45:8, 9. Oblubieniec, Jezus Chrystus, wkłada wspaniałe królewskie szaty weselne. Nic dziwnego, że roztaczają one miłą woń niczym „najwyborniejsze wonności”, takie jak mirra i kasja, należące do składników olejku do świętego namaszczania używanego w Izraelu (Wyjścia 30:23-25).

⁴ Niebiańska muzyka wypełniająca pałac Oblubieńca pogłębia jego radość z przybliżającego się ślubu. Podziela ją też „małżonka królewska”, czyli niebiańska część organizacji Bożej obejmująca „córki królów”, wyobrażające świętych aniołów. Jakże cudownie jest słyszeć niebiańskie głosy wołające: „Radujmy się i tryskajmy radością (...), ponieważ nadeszły zaślubiny Baranka”!

OBLUBIENICA PRZYGOTOWYWANA DO ZAŚLUBIN

5. Kto jest „małżonką Baranka”?

⁵ Odczytaj Psalm 45:10, 11. Wiemy już, kto jest Oblubieńcem, ale kto jest oblubienicą? Tworzą ją członkowie zboru, którego głową jest Jezus Chrystus (odczytaj Efezjan 5:23, 24). Wejdą oni w skład jego mesjańskiego Królestwa (Łuk. 12:32). Chodzi o 144 000 chrześcijan namaszczonych duchem, którzy „stale podążają za Barankiem, dokądkolwiek idzie” (Obj. 14:1-4). Ci stają się „małżonką Baranka” i przebywają z nim w jego niebiańskiej siedzibie (Obj. 21:9; Jana 14:2, 3).

6. Dlaczego pomazańcy zostają określeni mianem „córki królewskiej” i dlaczego mają ‛zapomnieć o swym ludzie’?

⁶ Przyszła oblubienica nie tylko została nazwana „córką”, lecz także „córką królewską” (Ps. 45:13). Kto więc jest jej ojcem? Chrześcijańscy pomazańcy są adoptowani jako „dzieci” Jehowy (Rzym. 8:15-17). Ponieważ mają się stać niebiańską oblubienicą, otrzymują polecenie, by ‛zapomnieli o swym ludzie oraz o domu swego ojca’ — cielesnego ojca. Powinni natomiast ‛wciąż skupiać umysły na tym, co w górze, a nie na tym, co na ziemi’ (Kol. 3:1-4).

7. (a) Jak Chrystus przygotowywał swą przyszłą oblubienicę? (b) Jaki stosunek do swego przyszłego Oblubieńca ma oblubienica?

⁷ Przez stulecia Chrystus przygotowywał swą przyszłą oblubienicę do niebiańskich zaślubin. Zgodnie ze słowami apostoła Pawła „umiłował zbór i wydał zań samego siebie, żeby go uświęcić, oczyszczając go kąpielą wodną przez słowo, by móc stawić przed sobą zbór w jego okazałości, nie mający plamy lub zmarszczki, lub czegoś takiego, ale żeby był święty i bez skazy” (Efez. 5:25-27). Namaszczonym chrześcijanom w starożytnym Koryncie Paweł napisał: „Jestem bowiem o was zazdrosny zbożną zazdrością, gdyż osobiście przyrzekłem was w małżeństwo jednemu mężowi, aby móc was przedstawić Chrystusowi jako nieskalanie czystą dziewicę” (2 Kor. 11:2). Królewski Oblubieniec — Jezus Chrystus — ceni duchową „urodę” swej przyszłej oblubienicy. Ta z kolei uznaje go za swego „pana” i ‛oddaje mu pokłon’ jako przyszłemu mężowi.

OBLUBIENICA „PRZYPROWADZONA DO KRÓLA”

8. Dlaczego do oblubienicy świetnie pasuje określenie „pełna chwały”?

⁸ Odczytaj Psalm 45:13, 14a. Na królewskich zaślubinach oblubienica jest „pełna chwały”. W Objawieniu 21:2 została przyrównana do miasta, Nowej Jerozolimy, i opisana jako „przyozdobiona dla swego małżonka”. To niebiańskie miasto mające „chwałę Bożą” promienieje blaskiem „podobnym do najdrogocenniejszego kamienia, jakby krystalicznie lśniącego kamienia jaspisu” (Obj. 21:10, 11). Objawienie zachwycająco opisuje wspaniałość Nowej Jerozolimy (Obj. 21:18-21). Nic dziwnego, że psalmista też opiewa ‛pełnię chwały’ oblubienicy. Wszak królewskie zaślubiny odbywają się w niebie.

9. Kto jest „królem”, do którego zostaje przyprowadzona oblubienica, i jak jest ona przyodziana?

⁹ Tym, do którego zostaje przyprowadzona oblubienica, jest Oblubieniec — mesjański Król. Przygotowywał ją, ‛oczyszczając kąpielą wodną przez słowo’. Jest ‛święta i bez skazy’ (Efez. 5:26, 27). Na tę uroczystość musi też zostać odpowiednio przyodziana. I tak właśnie jest! „Szata jej ze złotymi zdobieniami” i „w tkanym stroju będzie przyprowadzona do króla”. Do ślubu z Barankiem „dano jej się przyoblec w jasny, czysty, delikatny len, bo delikatny len przedstawia prawe czyny świętych” (Obj. 19:8).

„NADESZŁY ZAŚLUBINY”

10. Kiedy ma dojść do zaślubin Baranka?

¹⁰ Odczytaj Objawienie 19:7. Kiedy ma dojść do zaślubin Baranka? Chociaż „jego małżonka się przygotowała” na tę uroczystość, to dalsze słowa nie opisują ślubu, lecz dobitnie przedstawiają końcową fazę wielkiego ucisku (Obj. 19:11-21). Czy to znaczy, że zaślubiny odbędą się, zanim królewski Oblubieniec dopełni swego zwycięstwa? Nie. Wizje z Objawienia nie są ułożone chronologicznie. Według Psalmu 45 królewski ślub następuje po tym, jak Król Jezus Chrystus przypasze miecz i podąży do zwycięstwa nad wrogami (Ps. 45:3, 4).

11. Jak potoczą się wydarzenia, poprzez które Chrystus dopełni swego zwycięstwa?

¹¹ Możemy więc wnioskować, że wydarzenia potoczą się następująco: Najpierw zostanie wykonany wyrok na „wielkiej nierządnicy”, Babilonie Wielkim, ogólnoświatowym imperium religii fałszywej (Obj. 17:1, 5, 16, 17; 19:1, 2). Potem Chrystus wyruszy, by wykonać Boże wyroki na reszcie niegodziwego systemu Szatana — zniszczy ją w Armagedonie, „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego” (Obj. 16:14-16; 19:19-21). W końcu Waleczny Król dopełni zwycięstwa, wtrącając Szatana i demony do otchłani, w której będą przebywać w stanie nieaktywności przypominającym śmierć (Obj. 20:1-3).

12, 13. (a) Kiedy odbędą się zaślubiny Baranka? (b) Kto w niebie będzie się radował z tego wydarzenia?

¹² Gdy w trakcie obecności Chrystusa namaszczeni chrześcijanie kończą swój ziemski bieg, są wskrzeszani do życia w niebie. Jakiś czas po zagładzie Babilonu Wielkiego Jezus zgromadzi przy sobie wszystkich pozostałych członków klasy oblubienicy (1 Tes. 4:16, 17). A zatem przed wybuchem Armagedonu całe grono „oblubienicy” znajdzie się już w niebie. Po tej wojnie będą mogły nastąpić zaślubiny Baranka. Jakże radosne okaże się to wydarzenie! W Objawieniu 19:9 czytamy: „Szczęśliwi, którzy są zaproszeni na wieczerzę zaślubin Baranka”. Rzeczywiście grupa 144 000 pomazańców tworząca klasę oblubienicy będzie bardzo szczęśliwa. I jakąż radością będzie tryskał królewski Oblubieniec, mając u boku pełną liczbę współwładców symbolicznie ‛jedzących i pijących przy jego stole w jego królestwie’ (Łuk. 22:18, 28-30). Ale radości z owych zaślubin zaznają nie tylko Oblubieniec i oblubienica.

¹³ Jak już wspomnieliśmy, niebiańskie zastępy jednoczą się w śpiewie: „Radujmy się i tryskajmy radością, i oddawajmy mu [Jehowie] chwałę, ponieważ nadeszły zaślubiny Baranka i jego małżonka się przygotowała” (Obj. 19:6, 7). Co jednak powiedzieć o sługach Jehowy na ziemi? Czy i oni będą mieć udział w tym świętowaniu?

„WPROWADZONE BĘDĄ Z RADOŚCIĄ”

14. Kim są ‛dziewice tworzące orszak’ oblubienicy, wspomniane w Psalmie 45?

¹⁴ Odczytaj Psalm 45:12, 14b, 15. Prorok Zachariasz zapowiedział, że w czasie końca ludzie z narodów z wdzięcznością przyłączą się do ostatka duchowego Izraela. Napisał: „W owych dniach dziesięciu mężów ze wszystkich języków narodów chwyci się, tak, uchwyci się skraju szaty męża, który jest Żydem, i powie: ‚Pójdziemy z wami, bo słyszeliśmy, że z wami jest Bóg’” (Zach. 8:23). W Psalmie 45:12 tych symbolicznych „dziesięciu mężów” nazwano „córą Tyru” i „bogatymi spośród ludu”. Przybywają oni do namaszczonego ostatka z darami, zabiegając o jego przychylność i duchową pomoc. Od roku 1935 miliony ludzi pozwoliły ostatkowi ‛doprowadzić się do prawości’ (Dan. 12:3). Ci lojalni towarzysze pomazańców oczyścili swe życie i stali się pod względem duchowym dziewicami. Owe ‛dziewice tworzące orszak’ oblubienicy oddały się Jehowie i dowiodły, że są lojalnymi poddanymi królewskiego Oblubieńca.

15. Jak ‛dziewicze druhny’ współpracują z członkami klasy oblubienicy przebywającymi jeszcze na ziemi?

¹⁵ Ostatek klasy oblubienicy jest szczególnie wdzięczny ‛dziewiczym druhnom’ za ich gorliwą pomoc w obwieszczaniu „dobrej nowiny o królestwie” po całej zamieszkanej ziemi (Mat. 24:14). Nie tylko „duch i oblubienica bezustannie mówią: ‚Przyjdź!’”, lecz mówią to także ci, którzy słyszą (Obj. 22:17). W rzeczy samej, „drugie owce” usłyszały, jak członkowie namaszczonej klasy oblubienicy mówią „Przyjdź!”, i przyłączyły się do niej w rozgłaszaniu tego zaproszenia mieszkańcom ziemi (Jana 10:16).

16. Jaką zaszczytną możliwość dał Jehowa drugim owcom?

¹⁶ Ostatek pomazańców miłuje swoich towarzyszy i cieszy się z faktu, że Ojciec Oblubieńca, Jehowa, zaszczycił drugie owce możliwością udziału w weseleniu się z niebiańskich zaślubin Baranka. Zgodnie z zapowiedzią wspomniane ‛dziewicze druhny’ miały być przyprowadzone „z radością i weselem”. A zatem gdy w niebie dojdzie do zaślubin Baranka, wtedy wraz ze wszechświatową rodziną Jehowy będą się też radować drugie owce, mające nadzieję żyć wiecznie na ziemi. Objawienie słusznie wspomina o członkach „wielkiej rzeszy”, że ‛stoją przed tronem i przed Barankiem’. Pełnią oni świętą służbę dla Jehowy na ziemskim dziedzińcu Jego duchowej świątyni (Obj. 7:9, 15).

„MIEJSCE TWYCH PRAOJCÓW ZAJMĄ TWOI SYNOWIE”

17, 18. Jakie owoce przyniesie małżeństwo Baranka i dla kogo Chrystus stanie się ojcem podczas Tysiącletniego Panowania?

¹⁷ Odczytaj Psalm 45:16. ‛Dziewicze druhny’ niebiańskiej oblubienicy Chrystusa będą miały jeszcze więcej powodów do radości, gdy zobaczą, jakie owoce przynosi w nowym świecie to małżeństwo. Królewski Oblubieniec zwróci uwagę na ziemię i wskrzesi swych ziemskich „praojców”, którzy staną się tym samym jego ziemskimi „synami” (Jana 5:25-29; Hebr. 11:35). Z ich grona ustanowi „książąt po całej ziemi”. Niewątpliwie do przewodzenia w nowym świecie Chrystus wyznaczy też pewne osoby spośród dzisiejszych wiernych starszych (Izaj. 32:1).

¹⁸ W trakcie Tysiącletniego Panowania Chrystus zostanie ojcem również dla innych. W gruncie rzeczy wszyscy mieszkańcy ziemi, którzy otrzymają życie wieczne, zyskają je dzięki wierze w ofiarę okupu złożoną przez Jezusa (Jana 3:16). Tak oto stanie się on ich „Wiekuistym Ojcem” (Izaj. 9:6, 7).

POBUDZENI DO ‛WSPOMINANIA O JEGO IMIENIU’

19, 20. Jak na wszystkich prawdziwych chrześcijan wpływają dziś ekscytujące wydarzenia opisane w Psalmie 45?

¹⁹ Odczytaj Psalm 45:1, 17. Wydarzenia, o których mówi Psalm 45, dotyczą wszystkich chrześcijan. Pomazańcy pozostający jeszcze na ziemi są zachwyceni perspektywą zjednoczenia się wkrótce w niebie ze swymi braćmi i Oblubieńcem. Drugie owce chcą tym bardziej okazywać uległość chwalebnemu Królowi i są wdzięczne, że mogą towarzyszyć ostatkowi klasy oblubienicy. Po zaślubinach Chrystus i jego królewscy towarzysze obdarzą mieszkańców ziemi niewypowiedzianymi błogosławieństwami (Obj. 7:17; 21:1-4).

²⁰ Czyż wyczekując realizacji „wspaniałej sprawy” związanej z mesjańskim Królem, nie czujemy się pobudzeni do ‛wspominania o jego imieniu’? Obyśmy znaleźli się wśród tych, którzy ‛będą sławić Króla po czas niezmierzony, na zawsze’!