Czy powinniśmy modlić się do Jezusa?

PEWIEN badacz przeprowadził ostatnio ankietę wśród około 800 młodych ludzi należących do kilkunastu różnych wyznań. Znalazło się w niej pytanie, czy wierzą, że Jezus odpowiada na modlitwy. Przeszło 60 procent zaznaczyło, że głęboko w to wierzy. Ale jedna młoda dziewczyna wykreśliła z ankiety imię Jezus i wpisała w to miejsce słowo „Bóg”.

A co ty o tym sądzisz? Czy modlitwy powinniśmy kierować do Jezusa, czy do Boga?a Chcąc znaleźć odpowiedź, rozważmy najpierw, czego na temat modlitwy uczył Jezus.

DO KOGO MAMY SIĘ MODLIĆ W MYŚL NAUK JEZUSA?

Jezus zarówno uczył, jak i pokazał, do kogo powinniśmy się modlić.

NAUKI JEZUSA: Pewnego razu jeden z uczniów poprosił Jezusa: „Panie, naucz nas się modlić”. Ten odpowiedział: „Kiedy się modlicie, mówcie: ‚Ojcze’” (Łukasza 11:1, 2). Później w słynnym Kazaniu na Górze również zachęcał słuchaczy, by modlili się do Ojca. Zapewnił ich też: „Wasz Ojciec wie, czego potrzebujecie, zanim go w ogóle poprosicie” (Mateusza 6:6, 8). Podczas swojej ostatniej nocy na ziemi powiedział uczniom: „Jeżeli o coś poprosicie Ojca, da wam w imię moje” (Jana 16:23). Tak więc Jezus uczył nas modlić się do Tego, który jest jego i naszym Ojcem — do Jehowy Boga (Jana 20:17).

PRZYKŁAD JEZUSA: Jezus postępował zgodnie z tym, czego uczył o modlitwie. Sam modlił się: „Publicznie wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi” (Łukasza 10:21). Przy innej okazji „wzniósł oczy ku niebu i rzekł: ‚Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał’” (Jana 11:41). A gdy umierał, zawołał: „Ojcze, w twoje ręce powierzam ducha mego” (Łukasza 23:46). Kierując modlitwy do swego niebiańskiego Ojca — „Pana nieba i ziemi” — Jezus pozostawił wszystkim wzór (Mateusza 11:25; 26:41, 42; 1 Jana 2:6). Czy pierwsi uczniowie Jezusa właśnie tak zrozumieli jego wskazówki?

DO KOGO MODLILI SIĘ PIERWSI CHRZEŚCIJANIE?

Kilka tygodni po powrocie Jezusa do nieba jego uczniowie doświadczyli nękania i zastraszania ze strony przeciwników (Dzieje 4:18). Oczywiście modlili się o pomoc. Ale do kogo? „Jednomyślnie wznieśli głosy do Boga”, prosząc, by nadal im pomagał „przez imię (...) [swego] świętego sługi, Jezusa” (Dzieje 4:24, 30). A zatem uczniowie usłuchali wskazówek swego Mistrza. Modlili się do Boga, nie do Jezusa.

Wiele lat później apostoł Paweł opisał, w jaki sposób on i jego towarzysze zanosili modlitwy. Oświadczył współwyznawcom: „Dziękujemy Bogu, Ojcu naszego Pana, Jezusa Chrystusa, zawsze, gdy się za was modlimy” (Kolosan 1:3). Nawoływał również chrześcijan, by ‛zawsze składali za wszystko podziękowania Bogu i Ojcu w imię Jezusa Chrystusa’ (Efezjan 5:20). Widać zatem, że Paweł zachęcał drugich, aby kierowali modlitwy do Boga — ale w imię Jezusa (Kolosan 3:17).

Tak jak pierwsi chrześcijanie, możemy dowieść miłości do Jezusa, stosując się do jego rad dotyczących modlitwy (Jana 14:15). Jeżeli będziemy modlić się do naszego niebiańskiego Ojca — wyłącznie do Niego — nasze odczucia będą harmonizować z odczuciami wyrażonymi w Psalmie 116:1, 2: „Kocham Jehowę, gdyż słyszy mój głos, (...) będę wołał do Niego przez całe życie” (NWT, 2013)b.