BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • wp16 nr 2 ss. 3-4
  • Czy to naprawdę się wydarzyło?

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Czy to naprawdę się wydarzyło?
  • Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy (wydanie do rozpowszechniania) — 2016
  • Śródtytuły
  • Podobne artykuły
  • CO MÓWIĄ FAKTY
  • CZY JEZUS NAPRAWDĘ ZMARTWYCHWSTAŁ?
  • Zmartwychwstanie Jezusa — jakie ma znaczenie dla nas
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 2014
  • Zmartwychwstanie Jezusa — czy zdarzyło się naprawdę?
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 2013
  • Ewangelie — historia czy mit?
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 2000
  • Zmartwychwstanie — niezawodna nadzieja!
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy (wydanie do studium) — 2020
Zobacz więcej
Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy (wydanie do rozpowszechniania) — 2016
wp16 nr 2 ss. 3-4
Ciało Jezusa jest zdejmowane z pala męki, a jego uczniowie się temu przypatrują

TEMAT Z OKŁADKI | DLACZEGO JEZUS CIERPIAŁ I UMARŁ?

Czy to naprawdę się wydarzyło?

Wiosną 33 roku n.e. Jezus z Nazaretu został stracony. Fałszywie oskarżono go o podburzanie tłumów, bestialsko pobito, a następnie zawieszono na palu. Zmarł w potwornych męczarniach. Ale Bóg przywrócił mu życie i 40 dni później Jezus wstąpił do nieba.

Tę niezwykłą relację zawierają cztery Ewangelie wchodzące w skład Chrześcijańskich Pism Greckich, nazywanych Nowym Testamentem. Nasuwa się jednak istotne pytanie: Czy to wszystko naprawdę się wydarzyło? Jeżeli nie, to wiara chrześcijańska nie ma żadnej wartości, a nadzieja na życie wieczne w raju nie jest niczym więcej niż pobożnym życzeniem (1 Koryntian 15:14). Z drugiej strony jeśli wydarzenia te faktycznie miały miejsce, to przed ludzkością otwierają się piękne widoki na przyszłość — przyszłość, która może być też twoim udziałem. Czy zatem sprawozdania ewangeliczne są prawdą, czy fikcją?

CO MÓWIĄ FAKTY

W odróżnieniu od legend pisma ewangelistów są nadzwyczaj rzetelne i szczegółowe. Podają mnóstwo nazw rzeczywistych miejsc, z których wiele można zwiedzać do dzisiaj. Opowiadają też o rzeczywistych ludziach, których istnienie potwierdzają świeccy historycy (Łukasza 3:1, 2, 23).

Kronikarze z I i II wieku n.e. wspominali też o samym Jezusiea. Utrwalony w Ewangeliach opis jego stracenia pokrywa się z tym, co wiadomo o metodach egzekucji stosowanych wówczas przez Rzymian. Co więcej, relacje ewangeliczne są zgodne z faktami i szczere — nie ukrywają nawet niechlubnych momentów z życia uczniów Jezusa (Mateusza 26:56; Łukasza 22:24-26; Jana 18:10, 11). Wszystkie te czynniki dowodzą, że pisząc o Jezusie, ewangeliści byli uczciwi i sumienni.

CZY JEZUS NAPRAWDĘ ZMARTWYCHWSTAŁ?

Chociaż fakt, że Jezus żył i umarł, jest powszechnie akceptowany, to niektórzy kwestionują jego zmartwychwstanie. Nawet apostołowie Jezusa z początku nie dawali wiary doniesieniom, że on znowu żyje (Łukasza 24:11). Jednak wszystkie ich wątpliwości rozwiały się, gdy oni sami oraz inni uczniowie przy kilku okazjach zobaczyli wskrzeszonego Jezusa. Pewnego razu na własne oczy ujrzało go ponad 500 osób (1 Koryntian 15:6).

Mimo groźby aresztowania i śmierci uczniowie Jezusa odważnie głosili o jego zmartwychwstaniu — i to nawet tym, którzy doprowadzili do jego egzekucji (Dzieje 4:1-3, 10, 19, 20; 5:27-32). Czy ci wszyscy uczniowie zdobyliby się na taką odwagę, gdyby nie byli całkowicie pewni, że Jezus naprawdę zmartwychwstał? W gruncie rzeczy to właśnie przekonanie o realności zmartwychwstania Jezusa w znacznej mierze spowodowało, że chrystianizm wywarł i nadal wywiera na świecie tak ogromny wpływ.

Sprawozdania ewangeliczne dotyczące śmierci i zmartwychwstania Jezusa noszą wszelkie znamiona autentyczności. Jeżeli uważnie je przeczytasz, nie będziesz miał wątpliwości, że opisują prawdziwą historię. Twoje przekonanie jeszcze się wzmocni, kiedy zrozumiesz, dlaczego to wszystko się wydarzyło. Kwestię tę omówiono w następnym artykule.

a Tacyt, urodzony około 55 roku n.e., napisał: „Początek tej nazwie [chrześcijanie] dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza skazany został na śmierć przez prokuratora Poncjusza Pilatusa” (Roczniki, tłum. S. Hammer). O Jezusie wspominali też Swetoniusz (I wiek), żydowski historyk Józef Flawiusz (I wiek) i namiestnik Bitynii Pliniusz Młodszy (początek II wieku).

Dlaczego nie ma więcej dowodów świeckich?

Jezus wywarł na świat przemożny wpływ. Czy nie należałoby zatem oczekiwać więcej pozabiblijnych świadectw jego istnienia oraz zmartwychwstania? Niekoniecznie. Po pierwsze, Ewangelie spisano jakieś 2000 lat temu. Do dzisiaj przetrwało bardzo niewiele ówczesnych tekstów (1 Piotra 1:24, 25). Po drugie, wydaje się mało prawdopodobne, żeby liczni przeciwnicy Jezusa napisali cokolwiek, dzięki czemu relacje o nim zyskałyby na wiarygodności.

Apostoł Piotr tak wypowiedział się o zmartwychwstaniu Jezusa: „Jego to wskrzesił Bóg na trzeci dzień i dał, by on się ujawnił, nie całemu ludowi, lecz świadkom uprzednio wyznaczonym przez Boga — nam, którzyśmy z nim jedli i pili po tym, jak powstał z martwych” (Dzieje 10:40, 41). Jezus nie ujawnił się więc ogółowi ludzi. Ponadto Ewangelia według Mateusza donosi, że gdy o zmartwychwstaniu Jezusa usłyszeli jego przeciwnicy, próbowali zapobiec rozprzestrzenianiu się tej wiadomości (Mateusza 28:11-15).

Czy więc Jezus chciał, by jego wskrzeszenie pozostało tajemnicą? Nie. Wskazują na to kolejne słowa Piotra: „Rozkazał nam też głosić ludowi i dawać dokładne świadectwo, że to on jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych”. Prawdziwi chrześcijanie stosowali się do tego polecenia i w dalszym ciągu to robią (Dzieje 10:42).

    Publikacje w języku polskim (1960-2025)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij