Ci, którzy trwają
1 W organizacji Jehowy dostępnych jest wiele wspaniałych przywilejów służby. Przykładem może tu być służba pionierska i praca w domu Betel. Wielu braci trwa w tej służbie od pięciu, dziesięciu, dwudziestu a nawet więcej lat, podobnie jak trwali przy swych specjalnych przydziałach służby dawni prorocy i apostołowie. Co daje im siły do wytrwania?
2 Jednym z głównych czynników jest fakt, że w służbie Bożej znajdują radość. Rzecz ma się tak, jak mówił prorok Nehemiasz: „Radość Jehowy jest waszą siłą” (Neh. 8:10, NW). Ta radość wypływa u nich z poczucia bezpieczeństwa i jest dla nich źródłem siły. Czy to jednak znaczy, że oni nigdy nie ulegną zniechęceniu? Nie. Nawet wierny prorok Jehowy Jeremiasz był zniechęcony i w pewnym momencie gotów był się wycofać. A że nigdy nie działał pochopnie, więc pokonał i tę trudność. — Jer. 20:8, 9.
3 Jakie były przyczyny zniechęcenia Jeremiasza? Obojętność i sprzeciw. Prorok Eliasz również czuł się przygnębiony; poczuł się osamotniony w spełnianiu woli Bożej, gdy mu się zdawało, że nie było nikogo, ktoby mógł służyć razem z nim (1 Król. 19:9-18). Dzisiaj słudzy Jehowy popadają czasami w zniechęcenie z podobnych przyczyn. Ci jednak, którzy trwają i nie poddają się zniechęceniu, mają „radość Jehowy”.
4 Źródłem tej radości nie jest samo znajdowanie w służbie polowej ludzi o usposobieniu owiec. Nie jest ona uzależniona od wykonywania takiej pracy, która sama w sobie jest przyjemna. Prawdą jest, że spotkanie ludzi, którzy przyjmują prawdę, jest pokrzepiające. Ale bywają tereny, w których nikły jest oddźwięk na to, co głosimy. Jest też dużo pracy, którą trzeba wykonać w domach Betel albo przy produkcji literatury biblijnej. Jest to po prostu zwykła, ciężka praca. Co umożliwia trwanie w takim dziale służby? „Radość Jehowy!” Czy ty ją posiadasz?
5 Ta radość nie zależy od warunków, w jakich pracujesz. Nie zależy od tego, czy ludzie, z którymi rozmawiasz, godzą się na studium biblijne. Nie zależy też od dostępnych udogodnień, takich jak partner, z którym można pracować, lub od posiadania jakiegoś pojazdu, ułatwiającego przenoszenie się z miejsca na miejsce. Nie jest też uzależniona od szczególnie serdecznego przyjęcia, zgotowanego pionierowi przez braci, co nie zawsze jest regułą. Radość Jehowy nie jest uczuciem towarzyszącym wykonywaniu pracy, która zanika, gdy się otrzymuje inny przydział służby.
6 Podtrzymująca na duchu „radość Jehowy” jest udziałem tych, którzy się nauczyli patrzyć na wszystko z Boskiego punktu widzenia. Tacy są wdzięczni, że Jehowa zechciał ich użyć, i żadne udogodnienia czy niedogodności nie mają wpływu na ich decyzję (Ps. 110:3). Fakt, że wszystkim, co posiadają, mogą przynosić chwałę swemu miłującemu Bogu, Jehowie, uważają za przywilej, którego nie da się z niczym porównać.