Zaofiarowanie dobrej nowiny — przez posługiwanie się Biblią
1 Jedną z rzucających się w oczy cech służby Jezusa i apostołów było posługiwanie się na każdym kroku Pismem świętym (Jana 7:16; Dzieje 17:2). Postępujemy mądrze, gdy się na nich wzorujemy. Czy jednak ty osobiście potrafisz posługiwać się Biblią tak biegle, jak byś sobie tego życzył? Jak można poza studium osobistym i rodzinnym, lepiej się zapoznać z Biblią?
2 Jedną z takich możliwości jest częstsze używanie Biblii na zebraniach zborowych. Czy na przykład w czasie wykładu biblijnego odszukujesz w swojej Biblii wersety, które przytacza mówca? Jeżeli odszukujesz i czytasz je razem z mówcą, to lepiej utkwią ci w pamięci. Ponadto, jeżeli starasz się ułatwić sobie jakoś późniejsze odszukanie kluczowych wersetów, które twoim zdaniem mogą ci się przydać, to wyrobisz sobie większą biegłość w posługiwaniu się Biblią. Bardzo pomocne może też być robienie sobie notatek na karteczce, trzymanej w Biblii. Albo podczas zebrania możesz zaznaczać sobie kółeczkiem liczbę cytowanego przez mówcę wersetu bądź też starannie podkreślić kluczowe słowo, wyrażające główną myśl omawianego wersetu, co później ułatwia odszukanie go.
3 Nietrudno posługiwać się Biblią podczas odwiedzin ponownych. Kazanie odwiedzinowe można rozpocząć od nadmienienia, że chciałbyś zwrócić uwagę na pewne interesujące myśli, i zapytać zainteresowanych, czy mają w domu Biblię. Jeżeli mają, to możesz się nią posłużyć. Jeżeli nie, możesz użyć ewangelii, którą im zostawiłeś. Na dalszych odwiedzinach możesz zaproponować wspólne sprawdzenie wszystkich wersetów biblijnych podanych w pozostawionej publikacji, choćby były dosłownie przytoczone. Jeżeli na początku tak postąpimy, to zainteresowani nabiorą większego zaufania do zostawianej im literatury.
4 Gdyby zainteresowany nie potrafił odnaleźć w swojej Biblii cytowanych wersetów biblijnych, można mu pomóc. Pokaż mu spis ksiąg biblijnych i objaśnij znaczenie skrótów ksiąg przytaczanych w publikacjach. Pokaż, jak się odszukuje w księgach biblijnych rozdziały i wersety. Jeżeli rozmówca nie chce używać Biblii lub przemawiają za tym inne okoliczności, omów z nim dane zagadnienie, ograniczając się do przytoczenia wersetów biblijnych własnymi słowami.
5 A co zrobić, gdy domownik zada jakieś pytanie, na które nie ma odpowiedzi w twoim kazaniu? Gdy na pytanie odpowiesz pytaniem, co on o tym sądzi lub jak się na to zapatruje, zyskasz trochę czasu na znalezienie odpowiedzi. Niektórzy głosiciele mają wklejoną do Biblii broszurkę Szkice kazań i w razie potrzeby szukają w nich potrzebnych wersetów biblijnych. Poza tym pewne pytania są zadawane częściej niż inne. Można się z góry przygotować do udzielenia na nie odpowiedzi, zaznaczając sobie niektóre stosowne wersety biblijne zauważone podczas studium osobistego lub na zebraniach zborowych. Takie wersety można sobie zanotować, wyraźnie zaznaczając przy każdym, do jakiego tematu się odnosi. Niektórzy głosiciele robią to w specjalnym notesie, na karteczce papieru, którą trzymają w Biblii, lub na niezadrukowanych stronach Biblii. Jeżeli dojdziesz do wniosku, że mogłoby ci to być pomocne, możesz sobie notować na przykład w taki sposób: „Bóg nie jest martwy — 2 Piotra 3:9”; „Warunki na świecie — 2 Tym. 3:1-5”; „Choroby — Apok. 21:4” itp. Gdyby potem ktoś poruszył taki temat, będziesz mieć pod ręką stosowne wersety biblijne.
6 Odpowiednie posługiwanie się Biblią w służbie polowej nie sprawi ci trudności, jeżeli często będziesz się nią posługiwać na zebraniach zborowych i podczas studium osobistego. — 1 Tym. 4:16.