List od braci

Drodzy Współgłosiciele!

Jakże szczęśliwi byli nasi bracia w Portugalii, gdy 21 grudnia zebrali się w Porto w liczbie 7586 na specjalnym zgromadzeniu, żeby wysłuchać przemówienia brata Knorra, i gdy następnego dnia jeszcze większa rzesza, licząca 39 284 osoby, zgromadziła się w Lizbonie, gdzie przemówił do nich brat Franz! Ogółem zebrało się więc 46 870 osób, to jest z górą trzy razy tyle, niż wynosi liczba głosicieli w tym kraju.

Zaledwie trzy dni przed pierwszym zgromadzeniem chrześcijańscy świadkowie Jehowy w Portugalii zostali prawnie uznani i właśnie na tych zgromadzeniach mogli po raz pierwszy śpiewać i modlić się publicznie.

Również w Grecji nasi bracia bardzo się cieszą, że obecny rząd zezwolił im na urządzanie zebrań publicznych. Podczas wizyty w tym kraju bracia Franz i Knorr mogli przemówić w pięciu miejscach do ogółem 11 644 zgromadzonych słuchaczy, z czego byli nadzwyczaj uradowani. W Grecji zostanie wybudowany nowy dom Betel, drukarnia i biuro.

Również w szeregu innych krajów zaszła pilna potrzeba rozbudowy. I tak w RFN jest w toku budowa nowego domu Betel oraz oczyszczanie i przebudowa nowo zakupionego w Wiesbaden budynku fabrycznego. Postanowiono rozbudować biura oddziału w Szwajcarii i we Włoszech. Natomiast w Brooklynie Towarzystwo wynajmowało od roku 1971 trzy piętra w Hotelu Towers. Dostosowano je do potrzeb rodziny Betel i zamieszkiwało tam około 250 braci i sióstr. Dnia 17 stycznia br. Towarzystwo zakupiło cały ten budynek. Dzieli go od domu Betel zaledwie jeden blok domów. Znajdzie tam zakwaterowanie jakieś 1000 członków Rodziny Betel, co umożliwi znaczne zwiększenie produkcji literatury.

Uruchomiono też nową drukarnię w Chile, jak również oddano do użytku nowy dwukondygnacyjny budynek na potrzeby biura oddziału w Ekwadorze. We wszystkich tych i w wielu innych krajach Jehowa obficie błogosławi wysiłki swoich sług.

W przemówieniu brat Knorr we wzruszający, serdeczny sposób podkreślił, jak ważne jest, żeby ‛z pełną kornością umysłu i łagodnością, z wielkodusznością znosić jeden drugiego w miłości’ (Efez. 4:1, 2, NW). Przyłączają się do nas nowi i każdy z nich ma inny charakter, inne skłonności i cechy. Jakże łatwo jest wpaść w zniecierpliwienie! A tymczasem powinniśmy być gotowi do przebaczania, do cierpliwego znoszenia słabości drugich, pamiętając zawsze o tym, że my też mieliśmy swoje nawyki, które drudzy cierpliwie znosili.

W naszych warunkach sprawa ta nabiera jeszcze większego znaczenia. Kiedy bowiem nowi zaczynają przychodzić na nasze zebrania, nie idą do ogólnie dostępnej Sali Królestwa, tylko do prywatnego mieszkania. Jak zostaną przyjęci? Czy nie będą poczytani za intruzów? Kogo tam spotkają? Takie i tym podobne pytania mogą ich nurtować przed wejściem do naszego mieszkania. Od nas zależy, jaką otrzymają odpowiedź. Jeśli wyjdą zadowoleni, doda im to siły do znoszenia niekiedy sprzeciwu rodziny czy nacisku sąsiadów. Przyjmijmy ich więc z całą serdecznością i między sobą, ‛usilnie starajmy się przestrzegać jedności ducha w zespalającej więzi pokoju’ (Efez. 4:3, NW). Zastanówcie się: Czy to nie z powodu atmosfery, jaka panuje w poszczególnych zborach i ośrodkach do jednych nowi bardzo chętnie przychodzą, a od drugich stronią?

Oby Jehowa obficie pobłogosławił Wasze wysiłki

Wasi bracia