Chrońcie i umacniajcie zbór dochowywaniem lojalności
1 Ci, którzy się ubiegają o przywileje w zborze, oraz każdy, kto chce się podobać Bogu, powinien być zawsze lojalnym. Gdy lojalności towarzyszy miłość, wtedy jest to prawdziwa lojalna miłość. „Przyjaciel kocha w każdym czasie, a bratem się staje w nieszczęściu.” — Prz. 17:17.
2 Lojalność określa się potocznie jako wierne obstawanie po stronie władcy lub przywódcy albo rządu, czy jakiejś sprawy. Ale Biblia wskazuje, że lojalność oznacza coś więcej. Jest to życzliwość, która z miłością przywiązuje się do kogoś lub czegoś, dopóki nie zostanie osiągnięty cel, do którego się dąży. Prawdziwej przyjaźni ugruntowanej na lojalnej miłości nie przekreślają przeciwności losu. Jedynie niewierność i rzeczywisty brak lojalności może spowodować zerwanie tej silnej, jednoczącej więzi.
3 Stworzenia przebywające w obecności Jehowy mówią o Nim: „Ty sam jesteś lojalny” (Apok. 15:4, NW). Ludzie nie mogą dorównać Jehowie, gdyż Jego lojalność jest doskonale zrównoważona, mogą jednak starać się naśladować Jego wzniosły przykład (Efez. 5:1). Miłujemy, gdyż On pierwszy nas umiłował (1 Jana 4:10, 11). Lojalna miłość do Jehowy i do siebie nawzajem powoduje, że zacieśniamy w zborze chrześcijańskim więź, która łączy nas z drugimi. „Prawdziwa sprawiedliwość i lojalność” to cechy nowej osobowości chrześcijańskiej. — Efez. 4:24, NW.
4 Starsi mają być wzorami „lojalności” podczas pasienia trzody (Tyt. 1:8, 9, NW). Lojalna miłość do Jehowy pobudza ich nie tylko do przykładnego wywiązywania się z obowiązków, lecz także do stawania ramię w ramię ze swymi wiernymi współsługami, gdy są atakowani lub stoją w obliczu prób. Ich zadaniem jest wywyższanie imienia Jehowy w zborze i poza zborem (2 Kor. 7:1). Przy udzielaniu rad, są obowiązani trzymać się wiernie Słowa Bożego. Ciągle czuwają nad tym, żeby nie zakradła się do zboru nieczystość, błędne nauki ani rozłamy.
5 Lojalna miłość pobudzi nas do przechodzenia do porządku nad nieumyślnymi przewinieniami i słabościami drugich, gdyż „miłość zakrywa wiele grzechów” (1 Piotra 4:8). Z drugiej strony lojalność wobec Boga ustrzeże nas przed źle pojętą lojalnością, przed skłonnością do popierania drugich zwłaszcza bliskich przyjaciół, gdy postępują niewłaściwie. W starożytnym Izraelu świadkowie popełnienia jakiegoś wykroczenia mieli obowiązek powiedzieć starszym wszystko, co widzieli, aby uniknąć współodpowiedzialności za ewentualne podjęcie przez starszych błędnej decyzji. — Kapł. 5:1.
6 Tak samo dzisiaj, jeżeli wiesz, że popełniono rzeczywiste wykroczenie — jeżeli ktoś dopuszcza się czynów, za które grozi wykluczenie ze zboru — powinieneś z pobudek prawdziwej lojalności pomóc starszym przez powiadomienie ich o wszystkim, co wiesz w danej sprawie. Nie ma to nic wspólnego z tym, co w starym świecie nazywa się „donosicielstwem”. Z miłości do takich osób możesz postanowić najpierw poradzić im, żeby sami udali się do starszych i wyjawili swój występek. Powinni jednak wiedzieć, że gdy tego nie zrobią, to ty będziesz zmuszony powiedzieć o tym starszym. Dopomożenie starszym w poznaniu wszystkich okoliczności sprawy, dzięki czemu mogą potem udzielić błądzącemu potrzebnej pomocy, żeby nie zaprzepaścił widoków dostąpienia życia wiecznego, świadczy o prawdziwej lojalności wobec błądzących.
7 Lojalność wobec Boga w połączeniu ze stosowaniem rad ze Słowa Bożego wytwarza klimat wzajemnego zrozumienia i poszanowania, w którym będą się zacieśniać nasze wzajemne kontakty. Lojalność powstrzyma nas przed narzuceniem głosu swego sumienia drugim w sprawach, w których decydują osobiste upodobania, byle nie zostały przekroczone zasady biblijne. Na przykład, gdy chodzi o czyjś ubiór lub fryzurę, tylko w krańcowych wypadkach, starsi mogą uznać za potrzebne udzielenie stosownej biblijnej rady.
8 Lojalność wobec Boga i naszych braci zapewnia pokój i czyste sumienie. Pobudza innych do okazywania większej miłości i lojalności oraz zaskarbi uznanie Jehowy. Wtedy On wysłucha i odpowie na modlitwy zboru (1 Tym. 2:8). Mając zdrowego ducha, który pomaga dochować lojalności, będziemy mieć większą swobodę mowy wobec Boga i naszych bliźnich. — Hebr. 4:16, NW.