Nie szczędźmy sił do pracy w okresie Pamiątki
1 Raz w roku lud Jehowy obchodzi na całym świecie szczególną uroczystość. Jest to obchód Pamiątki śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa. Jezus został wskrzeszony do życia w niebie. Po przedstawieniu tam wartości swej ofiary stał się właścicielem całej ludzkości. Jako Arcykapłan Boży stosuje on życiodajne dobrodziejstwa swej ofiary dla dobra wszystkich, którzy pokładają ufność w Bogu i uwierzyli w moc tej ofiary. Możemy więc liczyć na jego pomoc w każdej potrzebie. — Hebr. 4:16.
2 Za to postanowienie powinniśmy okazywać wdzięczność jego Autorowi, naszemu Ojcu, Jehowie Bogu, a w upamiętnieniu tej ofiary oraz jej doniosłego znaczenia powinno uczestniczyć jak najwięcej szczerych ludzi.
3 Ażeby pomóc ludziom szukającym prawdy w poznaniu Boskiego postanowienia co do życia, do obchodu tegorocznej Pamiątki zostały podjęte szczególne przygotowania. Tydzień wcześniej, to jest 27 marca, we wszystkich zborach zostanie wygłoszony specjalny wykład na temat: „Wiara, która zapewnia ocalenie”. Zaprosimy do wysłuchania go wszystkich zainteresowanych oraz krewnych i znajomych, którzy okazują pewne zainteresowanie prawdą.
4 Wszystkich, którzy przybędą na to zebranie, zechcemy zaprosić na obchód święta Pamiątki, który nastąpi w niedzielę 3 kwietnia po zachodzie słońca. W zborach, które uroczystość Pamiątki będą obchodzić w kilku miejscach, a mają przy tym za mało mówców, niektórym braciom wypadnie przewodniczyć w dwóch miejscach. Pierwszy wykład można wtedy zacząć jeszcze przed zachodem słońca, trzeba jednak starannie zważać na to, żeby samo podawanie emblematów nastąpiło już po zachodzie słońca. Dokładny czas zachodu słońca bywa podawany w lokalnej prasie w prognozach pogody oraz w większości kalendarzy. Należy jednak pamiętać o tym, że na przykład popularny kalendarz ścienny podaje czas zachodu słońca w stolicy, a to oznacza, że w pobliżu granicy wschodniej słońce zachodzi około 10 minut wcześniej, podczas gdy na krańcach zachodnich następuje to jakieś 20 minut później.
5 Oprócz zainteresowanych, z którymi prowadzicie studia biblijne, są jeszcze ludzie, których odwiedzacie co pewien czas, żeby doręczać im coś do czytania. Macie teraz okazję znowu odwiedzić tych ludzi i zaprosić ich na wykład oraz na Pamiątkę. Najlepiej, gdy przed wykładam pójdziecie po nich i przyprowadzicie ich na miejsce. Zanim udacie się do nich, przygotujcie się dobrze do wyjaśnienia im, że ta szczególna uroczystość jest jedynym świętem, które nakazał obchodzić Jezus Chrystus, i że każdy, kto uważa siebie za chrześcijanina, powinien dołożyć wszelkich starań, żeby być obecnym na tym święcie, które jest najważniejszym wydarzeniem roku (Zob. artykuł „Najważniejsza uroczystość” w Strażnicy 3/XCVIII). Nie pomijajcie tych, którzy dotąd zjawiali się w naszym gronie tylko w dniu Pamiątki. Może właśnie w tym roku ich serca zostaną pobudzone do okazania wdzięczności Jehowie?
6 Co roku obchód Pamiątki nastręcza sposobność wykazania naszego doceniania dla postanowienia Jehowy co do okupu. Docenianie miłosierdzia Jehowy pobudza nas do zwiększenia udziału w służbie polowej. Starsi powinni zadbać o to, żeby w ciągu marca i kwietnia jak najczęściej urządzać zbiórki do pracy polowej. Wiele zborów urządza w tym okresie zbiórki codziennie, a niektóre nawet dwa razy dziennie, rano i po południu. Niektórzy bracia biorą w tym czasie urlopy. Dlaczego nie mielibyście przejawić podobnej gorliwości?
7 Szczególnie w tym okresie rodzice powinni zabierać dzieci do pracy polowej, wpajając im przy tym przekonanie o wielkim znaczeniu tej uroczystości i pomagając zrozumieć potrzebę pomagania drugim w poznaniu drogi życia. Dzieci zaś mogą korzystać z okazji świadczenia w szkole oraz mogą zaprosić na tę uroczystość niektórych kolegów. Na starszych w zborze, a zwłaszcza na nadzorcy służby polowej i nadzorcy studiów biblijnych ciąży obowiązek dobrego zorganizowania pracy. Bracia ci powinni zachęcać głosicieli swoim przykładem oraz zatroszczyć się o to, żeby w tych dwóch miesiącach wszyscy wzięli udział w służbie. Niech każdy ma możliwość zaznania radości, jaką daje wytężanie sił w służbie dla uczczenia pamiątki tego doniosłego wydarzenia.