Odwiedziny ponowne — dlaczego ważne?
1 Istotną częścią składową dzieła, które Jezus zlecił swym naśladowcom, było czynienie uczniów. Nie tylko powiedział: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona”, lecz także polecił im: „Czyńcie uczniami ludzi (...), ucząc ich” (Mat. 24:14; 28:19, 20, NW). Czy bierzesz udział w tej gałęzi służby? Czy chciałbyś w tej sprawie otrzymać kilka wskazówek?
2 Chcąc czynić uczniów, trzeba — co jest sprawą najważniejszą — znaleźć czas na prowadzenie z ludźmi rozmów o prawdzie. Pewnego razu Jezus, jak podaje sprawozdanie biblijne, około godziny czwartej po południu zaprosił do siebie dwóch zainteresowanych i spędził z nimi resztę dnia (Jana 1:39). Później ci dwaj mężczyźni chodzili z nim i przez kilka miesięcy pouczał ich, zanim powrócili do swego przedsiębiorstwa rybackiego. Wkrótce potem głosili już gorliwie dobrą nowinę. Podczas pobytu w Efezie apostoł Paweł zadbał o to, żeby chętni do nauki ludzie mogli codziennie przebywać z nim jakiś czas i pogłębiać swoją znajomość prawdy (Dzieje 19:9, 10). Dzięki temu powstał tam piękny zbór. My również osiągniemy wyniki, jeżeli wszystko ułożymy sobie tak, żeby regularnie poświęcać czas zainteresowanym.
3 Może jednak powiesz, że w ogóle nie masz gdzie dokonywać odwiedzin ponownych. A czy nie miałbyś paru odwiedzin, gdybyś wstępował po raz drugi do ludzi, którym udostępniłeś Biblię lub jej część? Pewien brat w USA napisał: „W tym miesiącu podczas pracy od drzwi do drzwi umówiłem się z 26 osobami na odwiedziny ponowne. Godne uwagi jest to, że w 22 mieszkaniach nie przyjęto nic do czytania podczas pierwszej wizyty. Ci ludzie byli jednak gotowi podyskutować na temat jednego wersetu biblijnego, który im zanotowałem na kartce i zachęciłem, żeby go przeczytali w swojej Biblii”. Może ta metoda okazałaby się skuteczna na naszym terenie?
4 Głosiciele dokonujący niewielu odwiedzin ponownych zazwyczaj nie rezerwują sobie regularnie czasu na tę działalność. A jak jest w twoim wypadku? Zamiast stale opracowywać nowy teren, możesz osiągnąć dobre wyniki, gdy połowę czasu przeznaczonego na służbę polową poświęcisz na odwiedziny ponowne u ludzi, z którymi już wcześniej rozmawiałeś. W pierwszej kolejności zajmij się tymi, którzy okazali największe zainteresowanie, a gdy ci czas pozwala, odwiedź też tych, którzy okazali niewielkie zainteresowanie. Mógłbyś to uczynić w tym samym dniu, kiedy pracujesz od domu do domu, względnie możesz przeznaczyć na odwiedziny ponowne cały czas poświęcany na służbę polową któregoś popołudnia. Nie zaniedbuj tej gałęzi służby!
5 Przypuśćmy, że w pracy od drzwi do drzwi spotkasz kogoś, kto okazuje zainteresowanie. Byłoby więc dobrze od razu kłaść podwaliny pod odwiedziny ponowne. W jaki sposób? Jedna z najskuteczniejszych metod polega na zadaniu określonego pytania. Gdy domownik sam o coś zapyta, mógłbyś to wykorzystać, i obiecać mu, że w tej sprawie zasięgniesz informacji i na następnych odwiedzinach porozmawiasz z nim na ten temat.
6 Domownik może jednak nie zadać żadnego pytania. Co wtedy? Wówczas ty je postawisz. Długoletni pionier osiągał tą metodą wspaniałe wyniki. Przypuśćmy, że na wizycie wstępnej omawiał on temat: „Czy należymy do ostatniego pokolenia?” Po odpowiedzi na to pytanie mówił: „Gdyby nasze pokolenie miało przeżyć koniec świata, nasuwa się kilka interesujących pytań: Co nastąpi po końcu świata? Czy ziemia będzie spustoszona? Czy jacyś ludzie przeżyją to zniszczenie?” Ów pionier pisze: „W tym momencie kończę rozmowę, aby domownik oczekiwał w napięciu na odpowiedź. Metoda ta okazała się tak skuteczna, że niektórzy ludzie prosili nas, by ich odwiedzać dwa lub trzy razy w tygodniu. Inni nie pozwolili nam odejść, dopóki nie usłyszeli od nas odpowiedzi; pewien mężczyzna nawet zamknął drzwi na klucz”.
7 Przygotowuj się do odwiedzin ponownych. Wyszukaj kilka wersetów biblijnych, ale nie te same, których użyłeś na pierwszej wizycie. Nie zakładaj od nowa podstaw, lecz buduj na nich. Z Biblijnych tematów do rozmów możesz zaczerpnąć niejedną ceną myśl. Proś przy tym Jehowę o Jego ducha i o to, by zechciał szeroko otworzyć serce twego rozmówcy. — Dzieje 16:14.
8 Nie trzeba szczegółowo ustalać z góry każdej myśli, którą chciałbyś poruszyć, ale dobrze jest wiedzieć, od czego zacząć. Chodzi głównie o to, żebyś miał zanotowane (1) nazwisko i dokładny adres, (2) temat ostatniej rozmowy, (3) jakich wersetów biblijnych można by użyć, żeby pobudzić zainteresowanie prawdą. Po przywitaniu, ewentualnie wymieniając nazwisko osoby odwiedzanej, mógłbyś powiedzieć: „Myślałem o interesującej rozmowie, którą przeprowadziliśmy w zeszłym tygodniu na temat Biblii, i może znajdzie pan chwilę czasu, żeby posłuchać, co przeczytałem na ten temat. (Przypomnij pytanie zadane w czasie poprzedniej wizyty albo temat, który chciałeś omówić). Czy można wstąpić na parę minut?”
9 Gdyby domownik powiedział, że nie ma czasu, należałoby okazać wyrozumiałość. Mógłbyś odpowiedzieć: „Rozumiem”. Mógłbyś jednak zapytać: „Czy ma pan może chociaż minutkę, żebym mógł panu coś krótko powiedzieć, zanim odejdę?” Większość ludzi odpowie twierdząco. Odczytaj wtedy jeden z wersetów biblijnych, które sobie zaznaczyłeś, i skomentuj go krótko. Powiedz, że innym razem chciałbyś mu przedstawić jeszcze kilka innych myśli, i spróbuj umówić następne odwiedziny. Często trzeba dokonać więcej takich krótkich odwiedzin, zanim zacznie się komuś zaostrzać apetyt duchowy. Bądź cierpliwy!
10 W wielu okolicach jest bardzo trudno zastać ludzi w domu. Niech cię to nie zniechęca. Chodzi przecież o życie. Staraj się zatelefonować, a może napisać list. Niekiedy wielomiesięczne wysiłki doprowadzają w końcu do zapoczątkowania pięknego studium. Nie zapominaj, że nasza praca nie polega na samym chodzeniu od drzwi do drzwi, zlecono nam bowiem również czynienie uczniów i uczenie ich.