Skrzynka pytań

Jaki jest pożytek z raportowania naszej służby polowej?

Jak wiadomo, „dobre wieści” są tak pokrzepiające i orzeźwiające, jak zimna woda dla duszy zmęczonej (Prz. 25:25, NW). Jakże zachęcająca jest wiadomość opublikowana w Naszej Służbie Królestwa, że w jakimś kraju osiągnięto nową najwyższą liczbę głosicieli lub pionierów, a na obchód Pamiątki zgromadziło się ponad 5 milionów osób. A na podstawie tabeli zamieszczonej w Strażnicy C/8 możemy łatwo stwierdzić, że w ponad 60 krajach liczba prowadzonych studiów biblijnych była wyższa niż przeciętna liczba głosicieli, co daje nam dość jasne wyobrażenie o olbrzymim zasięgu dzieła czynienia uczniów na tych terenach. Takie zachwycające sprawozdania z pewnością sprawiają nam wiele radości i krzepią na duchu.

Poza tym dokładne i kompletne sprawozdanie umożliwia Towarzystwu odpowiednie planowanie działalności, zwłaszcza gdy chodzi o ocenę ilości literatury potrzebnej do ogłaszania Królestwa i czynienia uczniów. Takie sprawozdania sygnalizują też, gdzie potrzeba więcej pracowników i wtedy posyła się tam pomoc, aby zwiększyć zasięg rozgłaszania dobrej nowiny o Królestwie (Mar. 13:10).

Ale jak powstają takie zachęcające i budujące sprawozdania? Jest to w zasadzie rezultat sumiennych starań każdego głosiciela Królestwa, składającego regularnie co miesiąc sprawozdanie z wykonanej pracy, co umożliwia zborowi zestawienie wyników pracy i przesłanie ich do Towarzystwa. 42 255 takich raportów złożyło się w ubiegłym roku na wspaniałe sprawozdanie opublikowane we wspomnianej Strażnicy. Regularne składanie sprawozdań ze służby samo w sobie nie ma większego znaczenia, ale możemy to uważać za coś, co się przyczynia do budowania i zachęcania naszych braci na całym świecie. Czy wobec tego nie jest to warte zachodu? Składaj więc sam regularnie sprawozdania ze służby i pomagaj pod tym względem drugim. Dużo tu mogą zdziałać szczególnie nadzorcy ośrodków, gdy w odpowiednim czasie zbierają sprawozdania ze służby, przypominając o tym wcześniej głosicielom, a w razie potrzeby są też gotowi udać się do osób, które nie zdążyły oddać go w porę. Wszelkie pomocne wskazówki powinny być udzielane i przyjmowane w duchu miłości. A zatem pomagajmy sobie wzajemnie, żeby można było zestawić dokładne sprawozdanie, nie zapominając przy tym, o wliczaniu do niego czasu poświęconego na świadczenie nieoficjalne (1 Kor. 10:24).