Rozradowani pionierzy
1 Gdy się rozmawia z tymi, którzy w tej chwili są albo kiedyś byli pionierami, łatwo się przekonać, że służba ta okazała się dla nich dobrodziejstwem, a ich wspomnienia tchną radością i zadowoleniem.
2 Po przepracowaniu kolejnego miesiąca w służbie pełnoczasowej pewna matka dwojga dzieci napisała: „Chciałabym po prostu podziękować za najlepszy miesiąc, jaki przeżyłam. Gdy wprowadzono pomocniczą służbę pionierską, nie posiadałam się z radości, ponieważ teraz co miesiąc mogę być pionierką”.
3 Brat, który niedawno się ożenił i obecnie pracuje w terenie razem z żoną, napisał: „Pragniemy wam powiedzieć, że oboje bardzo się cieszymy ze służby pionierskiej!” Żona dodała: „Przez ostatnie dwa lata oboje z mężem zaznaliśmy wiele radości w stałej służbie pełnoczasowej. Służba ta jest dla nas ochroną przed niejednym złem, a ponadto dzięki niej nasze życie nabrało sensu. Mnóstwo radości sprawia mi teraz przywilej pracy w terenie u boku męża. Był to dla nas piękny start życiowy w stanie małżeńskim; dzięki służbie przybliżyliśmy się do siebie nawzajem i do Jehowy. Zaznane dobrodziejstwa przeszły nasze najśmielsze oczekiwania”.
4 W liście od innego małżeństwa pionierów czytamy: „Jehowa obficie nam pobłogosławił. Udało nam się też otoczyć należytą opieką naszych dwoje nastolatków. Nasza służba pionierska pomogła im w jeszcze większym stopniu nastawić się na sprawy duchowe. Oboje mają zamiar dać się ochrzcić na najbliższym zgromadzeniu okręgowym i dołączyć do nas w lipcu w charakterze pionierów pomocniczych”. Jakież to błogosławieństwo dla oddanych Bogu rodziców!
5 Pewna pionierka napisała: „Planowałam spędzić cały miesiąc w pomocniczej służbie pionierskiej i to mi się udało. Znalazłam jednak tylu zainteresowanych, że po prostu nie mogłam się wycofać. Musiałam pozostać pionierką, żeby się o nich zatroszczyć i prowadzić z nimi studia”. A oto słowa innej pionierki: „Największą radość sprawia mi znajdowanie zainteresowanych, a następnie prowadzenie z nimi studiów biblijnych”.
6 Pewna 61-letnia wdowa powiedziała po spędzeniu 5 lat w służbie pełnoczasowej: „Jestem wdzięczna Jehowie za ten krótki okres mojej pracy. Lata przeżyte w służbie pionierskiej dały mi tyle szczęścia i zadowolenia, że po prostu muszę się tym z wami podzielić. Modlę się o to, abym mogła pracować w terenie, dopóki taka praca będzie potrzebna. Naprawdę nie jestem w stanie wyliczyć wszystkich zaznanych już błogosławieństw i radości”.
7 Czy może należysz do grona tych rozradowanych pionierów? W takim razie wiesz, o czym mówią. Ci, którzy teraz pełnią tę służbę lub którzy kiedyś byli pionierami, mawiają: „Zazwyczaj tylko słyszeliśmy słowa doceniania wypowiadane przez tych, którzy pełnią służbę pełnoczasową — pionierów, misjonarzy, nadzorców podróżujących — ale dopiero wówczas, gdy sami podjęliśmy tę służbę, naprawdę zrozumieliśmy, o czym oni mówili”.
8 A może i ty mógłbyś przynajmniej na jakiś czas zostać takim rozradowanym pionierem? Wiele głosicieli było tego lata pionierami pomocniczymi. Czy i ty do nich należysz? W niektórych zborach niemal połowa głosicieli tak ułożyła swoje sprawy, że mogła wziąć udział w pomocniczej służbie pionierskiej. Było tak zwłaszcza w tych zborach, w których starsi i słudzy pomocniczy dali dobry przykład.
9 Ci, którzy obecnie są pionierami, nie pełnią tej służby jedynie dlatego, że nie mają innego zajęcia ani żadnych innych obowiązków. Są pionierami, ponieważ WYBRALI SOBIE TĘ SŁUŻBĘ. Był to dla nich CEL, do którego konsekwentnie zmierzali i który stawiali w rzędzie spraw najważniejszych. Służba pełnoczasowa, to niełatwy obowiązek. Wymaga niemało trudu i wyrzeczeń, ale w zamian zapewnia obfite błogosławieństwa, nie mówiąc już o zadowoleniu ze służenia Jehowie w taki sposób.
10 Ci, którzy podjęli służbę pionierską, zasługują na pochwałę za to, że odpowiednio ułożyli swoje sprawy, aby móc pracować pełnoczasowo. Ale nieraz na niemniejszą pochwałę zasługują też pozostali członkowie ich rodziny, którzy współpracując z nimi, przejmują część ich obowiązków, aby im umożliwić pełnienie służby pioniera pomocniczego lub stałego.
11 Może i ty gorąco pragniesz zostać pionierem, ale w tej chwili nie jest to możliwe — może masz obowiązki rodzinne albo musisz najpierw ukończyć szkołę. Jeżeli jednak szczerze tego pragniesz, tylko nie wiesz, jak urzeczywistnić swoje plany, napisz do nas, a pomożemy ci tak ułożyć twoje sprawy życiowe, abyś mógł (mogła) zakosztować tej niepowtarzalnej służby. Gdyby jednak warunki i okoliczności nie pozwalały ci na to, podobnie jak wielu twoim drogim braciom i siostrom, nie zniechęcaj się. Mimo wszystko przecież, tak jak i oni zaznajesz radości ze służenia Jehowie. Jakże łaskawy jest Jehowa, że umożliwia doświadczanie takiej radości całemu swemu ludowi (2 Kor. 8:12).
12 Jeżeli należysz do grona tych, którzy cieszą się wspaniałym przywilejem służby pełnoczasowej, to jesteśmy pewni, że często dziękowałeś Jehowie za doznane błogosławieństwa. Z przyjemnością zapewniamy cię, że cenimy sobie twoją pracę, i możesz być pewien (pewna), że twoją służbę docenia również Jehowa Bóg (Hebr. 6:10).