Pamiętny wieczór!
1 „Czyńcie to w dalszym ciągu na moją pamiątkę” (Łuk. 22:19). Zgodnie z tym poleceniem uczniowie Jezusa zgromadzali się co roku w określonym dniu, żeby obchodzić Wieczerzę Pańską. Mieli wtedy powracać myślą do jego ofiary, przypominać sobie jego postępowanie oraz miłość, którą im okazał (1 Kor. 11:26; Mat. 11:28-30). Dzisiaj wierny lud Jehowy również stosuje się do tego nakazu. Toteż każdy, komu tylko zdrowie na to pozwoli, przybędzie 8 kwietnia po zachodzie słońca na obchód Pamiątki.
2 Tego wieczora wszyscy powinniśmy pomyśleć nad tym, jakie więzy łączą nas z Jehową Bogiem i Jego Synem. Czy to, co Oni dla nas uczynili, dostarczając okupu, pobudza nas do przybliżenia się do Nich? Tak być powinno (1 Jana 4:9, 10). A czy nasze postępowanie w minionym roku rzeczywiście o tym świadczy? (1 Jana 5:3). Gdyby się okazało, że tak nie jest, to trzeba się nad tym poważnie zastanowić i wprowadzić konieczne zmiany, żeby zacieśnić więź z Jehową i Jego Synem. Pomocne nam będzie w tym przypomnienie sobie niezłomnej prawości Jezusa i jego przykładu (Hebr. 5:8).
3 Zastanówmy się też przy tej okazji, jak istotne znaczenie ma utrzymanie bliskich stosunków z Jehową przez codzienną modlitwę, nienaganne postępowanie oraz regularny udział w służbie polowej i obecność na zebraniach. Nie dopuścimy do tego, żebyśmy w okresie tegorocznej Pamiątki nie zastanowili się nad dobrocią Jehowy i nad tym, co my moglibyśmy zrobić, żeby się do Niego przybliżyć i umocnić w swoim postanowieniu spełniania ślubu oddania się Jemu.
SŁUŻBA POLOWA
4 Wiadomo, że Jezus głosił dobrą nowinę. Idąc za jego przykładem w tej działalności, dajemy wyraz naszej miłości do niego. Wtedy coraz więcej ludzi przyjmuje nasze zaproszenie na Pamiątkę. Jeżeli ktoś z nich jeszcze nigdy nie był na naszym zebraniu, to zaproponujmy mu, żeby przyszedł na jedno z najbliższych zebrań jeszcze przed Pamiątką, aby mógł się z nami zapoznać. W najbliższą niedzielę (28 marca) zostanie wygłoszony specjalny wykład pt. „Jedyne lekarstwo dla chorej ludzkości”. Dołóżmy starań, żeby go wysłuchało jak najwięcej zainteresowanych. Warto sobie zanotować, kto z nich przyjdzie na Pamiątkę, żeby go potem odwiedzić i pomóc mu w regularnym studiowaniu Biblii i przychodzeniu na zebrania.
5 Jeżeli nie możemy zaprosić kogoś osobiście, postarajmy się załatwić to telefonicznie albo w jakiś inny dostępny sposób. Postawmy sobie za zadanie zaprosić przynajmniej dwie osoby. Nie zapominajmy o niewierzących członkach naszych rodzin, o sąsiadach i współpracownikach. Jeżeli każdemu wyjaśnimy, dlaczego ta uroczystość ma tak wielkie znaczenie i dlaczego ten wieczór jest dla Świadków Jehowy tak wielkim świętem, być może okażą więcej doceniania i lepiej zrozumieją cel naszego zaproszenia.
6 Nadzorca służby zadba o to, żeby w dzień Pamiątki odbyła się specjalna zbiórka do służby polowej. Tego dnia nie będzie żadnego innego zebrania (Szkoła Teokratyczna i zebranie służby w tym tygodniu się nie odbędą). Szczególny nacisk należy położyć na dokonanie odwiedzin u każdego, kto kiedyś okazał zainteresowanie. Bardzo pomocne może się okazać omówienie z takimi osobami myśli poruszonych w artykule „Obchodzenie rocznicy śmierci najwybitniejszego człowieka na ziemi”, zamieszczonym w Strażnicy 6/CII.
ZATROSZCZMY SIĘ O TO, ŻEBY WSZYSCY BYLI ZADOWOLENI
7 Chcielibyśmy, żeby każdy poczuł się mile widziany na tej uroczystości i żeby odniósł z niej jak najwięcej pożytku. Starsi i słudzy pomocniczy powinni dać dobry przykład, witając serdecznie wszystkich, którzy przyjdą. Każdy z nas powinien starać się porozmawiać z nowymi i przedstawić ich drugim. Nie pomińmy też żadnej sposobności umówienia się z nimi na studium biblijne. Mówca dołoży starań, żeby trafić do serc słuchaczy jasnym i przystępnym, a zarazem w serdecznych słowach wygłoszonym przemówieniu.
8 Niechaj w rocznicę owego pamiętnego wieczora nasze myśli będą przede wszystkim skierowane na zachowanie prawości wobec Jehowy. Bierzmy pod tym względem przykład z Jezusa. Poza tym — bez względu na to, czy należymy do pomazańców, czy do „drugich owiec” — dawajmy dowody, że wszyscy jesteśmy zjednoczeni w czystym wielbieniu Boga. Niech nasze postępowanie, nacechowane jednością i prawością, świadczy o tym, że naprawdę pamiętamy, jakie znaczenie ma ten wieczór.