Głoś publicznie i od domu do domu
1 Apostoł Paweł był wzburzony, gdy zobaczył, jak dalece Ateńczycy są spętani więzami religii fałszywej. „Wobec tego zaczął rozprawiać w synagodze z Żydami i innymi ludźmi oddającymi cześć Bogu oraz codziennie na rynku z tymi, którzy się tam znaleźli” (Dzieje 17:16, 17). W Efezie Paweł wykorzystał każdą sposobność do świadczenia, nauczając publicznie i od domu do domu (Dzieje 20:20, 21).
2 Wierni słudzy Jehowy w I wieku gotowi byli głosić dobrą nowinę wszędzie i każdemu. Pomimo zmęczenia Jezus nawiązał rozmowę z Samarytanką, gdy odpoczywał przy studni. W rezultacie „wielu Samarytan z tego miasta uwierzyło w niego” (Jana 4:5-42). Paweł i jego towarzysze głosili nad rzeką, dzięki czemu Lidia i jej domownicy zostali ochrzczeni (Dzieje 16:14, 15). My również możemy zaznawać takich obfitych błogosławieństw, jeżeli bierzemy udział w świadczeniu publicznym.
3 Czy podczas pracy od domu do domu staramy się porozmawiać z ludźmi odpoczywającymi lub pracującymi w pobliżu? Jeżeli ktoś akurat wchodzi do domu lub z niego wychodzi, spróbuj porozmawiać z nim choć przez chwilę. W przeciwnym razie mogą minąć tygodnie, a może nawet miesiące, zanim się z nim skontaktujesz, zwłaszcza gdy często przebywa poza domem. Chcemy w miarę możności dotrzeć do wszystkich mieszkańców naszego terenu. Staraj się dać krótkie, taktowne świadectwo i ewentualnie wypożyczyć Strażnicę lub Przebudźcie się! oraz umówić odwiedziny.
4 Czy na twoim terenie są bloki mieszkalne, do których wpuszcza się tylko lokatorów i zaproszonych gości? A czy nie dałoby się dotrzeć do ich mieszkańców przez świadczenie tam, gdzie można spotkać większość z nich: gdy się udają do pracy lub po zakupy albo gdy wracają do domu? Postąpili tak bracia na pewnym terenie, gdzie praca od drzwi do drzwi była niemożliwa. Zainteresowali tyle ludzi, że można było założyć nowy ośrodek służby. Głosiciele pracujący na ulicy taktownie podchodzili do ludzi, by dać im świadectwo, a gdy ktoś okazał zainteresowanie, prosili go o nazwisko i adres, dzięki czemu mogli potem dokonywać odwiedzin ponownych.
5 Każdy z nas powinien upatrywać okazji do świadczenia nieoficjalnego. Gdy gdzieś podróżujemy koleją, autobusem, samochodem lub gdy idziemy pieszo, często można się podzielić z drugimi dobrą nowiną. Nieraz okazuje się, że nasi rozmówcy w gruncie rzeczy niewiele wiedzą o Świadkach Jehowy i o orędziu Królestwa. Wypożyczając ludziom czasopisma i inne publikacje, udostępniamy im materiał do dalszych przemyśleń.
6 W Księdze Przysłów 1:20 napisano, że mądrość „wydaje głos” na placach publicznych; staje się w ten sposób dostępna dla wszystkich, którzy jej szukają. Jeszcze nigdy w dziejach ludzkości potrzeba publicznego ogłaszania mądrości Bożej zawartej w Jego Słowie nie była tak pilna, jak obecnie (Mat. 24:14). Zbliża się koniec teraźniejszego systemu i ci, którzy są przezeń trzymani w ciemnościach, muszą usłyszeć Słowo Jehowy, dopóki jest na to czas. Mamy wspaniały przywilej uczestniczenia w „świętym dziele dobrej nowiny Bożej”, publicznie i od domu do domu (Rzym. 15:16).