Czy w marcu i kwietniu nie mógłbyś być pionierem pomocniczym?
1 Na pewno niejeden odpowie twierdząco na powyższe pytanie, ponieważ uwzględnił to już w swoich planach. Inni powiedzą: „Być może, jeśli wszystko dobrze się ułoży”. Jeszcze innym będzie się zdawać, że to niemożliwe, i odpowiedzą: „Chciałbym, ale nie mogę”. A co ty odpowiesz?
2 Tych, którzy postanowili podjąć w tym czasie pomocniczą służbę pionierską, wystarczy zachęcić, żeby powierzyli tę sprawę Jehowie, oraz życzyć im zrealizowania planów (Prz. 16:3). Jeżeli należysz do niezdecydowanych, spróbuj spojrzeć obiektywnie na swoją sytuację i pomyśl nad tym, co mogłoby ci ułatwić wstąpienie w szeregi pionierów. Szukaj kontaktu z braćmi, którzy mogliby cię zachęcić i pobudzić do czynu. Czy na waszym terenie pracują pionierzy stali lub pomocniczy? Zapytaj ich, czy nie mogliby popracować z tobą przez miesiąc lub dwa? Bardzo możliwe, że znajdziesz w zborze takich, którzy są w podobnej sytuacji, a mimo to zaplanowali wykonanie zadań pionierskich w marcu lub kwietniu. Porozmawiaj z nimi. Może będą w stanie udzielić ci cennych rad. Skorzystaj z ich pomocy przy układaniu swoich planów.
3 Starsi są żywo zainteresowani pomaganiem nam wszystkim w poszerzaniu zakresu naszej służby dla Jehowy. Śmiało idź do nich z każdą sprawą, w której mogliby ci pomóc. Rozważ z modlitwą swoje możliwości. Szukaj towarzystwa tych, którzy mogliby dodać ci otuchy; może cię przekonają, że zostanie pionierem pomocniczym leży w granicach twoich możliwości (Prz. 13:20).
POTRZEBA OFIARNOŚCI
4 Nawet gdybyś uważał, że nie uda ci się zostać pionierem, postaraj się w tych dwóch miesiącach zwiększyć udział w służbie, pracując jak najczęściej z pionierami. Niektórzy głosiciele nakreślają sobie cel spędzenia w służbie większej liczby godzin, a potem starają się to osiągnąć. Ci, którym się to udało, stwierdzili, że dużo im pomogła żarliwa modlitwa do Jehowy, w której powierzyli Mu swoje sprawy (Filip. 4:6). Uświadomili sobie, że trzeba z czegoś zrezygnować i zdobyć się na spory wysiłek (1 Kor. 9:23; Łuk. 13:24). Układając plan zajęć, niektórzy postanawiają wstawać wcześnie rano, by mieć do dyspozycji cały dzień. Inni ograniczają czas na rozrywki i ulubione zajęcia. Całe rodziny współpracują, by zredukować do minimum czas potrzebny na konieczne zajęcia domowe. W pewnym sensie ‛składają wszelki ciężar’ i ograniczają wszystkie swoje zajęcia, by na miesiąc lub dwa podjąć służbę pionierską (Hebr. 12:1). Wielu opowiada potem o błogosławieństwach, których dzięki temu dostąpili.
5 Oto kilka przykładów: 74-letnia siostra chora na serce postanowiła spróbować swoich sił. Z pomocą drugich udało jej się to i cieszyła ją każda minuta, którą mogła spędzić w służbie. Brat prowadzący przedsiębiorstwo handlowe zmienił godziny zajęć, by mógł zostać pionierem pomocniczym. Starszy pracujący na nocną zmianę postanowił sypiać w innych godzinach niż zwykle, dzięki czemu znalazł czas na służbę. Nagrodą była możliwość wyruszania do pracy od drzwi do drzwi z wieloma braćmi i siostrami. Nowo ochrzczona siostra mogła być pionierką pomocniczą dzięki temu, że ją wspierał niewierzący mąż. Wszyscy oni i jeszcze wielu innych musieli się zdobyć na pewne wyrzeczenia, ale jakże szczodrze zostali nagrodzeni! Stało się to możliwe dzięki błogosławieństwu Jehowy (Prz. 10:22).
ZAPLANUJ TERAZ
6 Najwyższy czas, by ułożyć plany na marzec i kwiecień. Starsi mogą dopomagać przez urządzanie w dogodnym czasie zbiórek i zapewnienie terenu do pracy. Należałoby też na bieżąco informować zbór, gdzie i kiedy będą się odbywać specjalne zbiórki do służby. Powracajcie do tematu służby pionierskiej w osobistych i wspólnych modlitwach (1 Tym. 2:8).
7 Czy w tym roku wzrośnie w marcu i kwietniu liczba pionierów pomocniczych? Ci, którzy to planują, najlepiej odpowiedzą na to pytanie. W Księdze Przysłów 10:21 powiedziano, że „wargi sprawiedliwego jak pasterz prowadzą wielu”. Obyś był jednym z tych, którzy w tych miesiącach użyją w ten sposób swoich warg, by błogosławić Jehowę i wskazywać ludziom ścieżkę życia.