Pomaganie nowym, żeby się przyczyniali do rozwoju Królestwa
1 Cieszymy się, widząc wielu nowych, którzy w obecnym okresie rozwoju Królestwa przychylnie reagują na dobrą nowinę. W miarę jak wzrasta ich wiedza i docenianie, zaczynają przychodzić na zebrania, a wkrótce potem chcą jako regularni głosiciele Królestwa dzielić się z drugimi prawdą, którą poznali. Stanowi to swoistą próbę dla tych, którzy już nabrali doświadczenia w służbie polowej, i nakłada na nich dodatkowe obowiązki. Nowi potrzebują zachęty i szkolenia, żeby mogli owocnie pełnić służbę.
2 Ostatnio widać na zebraniach wiele nowych twarzy. Podczas ubiegłorocznych zgromadzeń okręgowych setki osób zgłosiło się do chrztu. Czy wszystkim tym nowym udziela się pomocy, by mogli zostać wykwalifikowanymi sługami Bożymi?
ZAPRAWIAJMY ICH DO SŁUŻBY POLOWEJ
3 Pomaganie nowym w nabywaniu biegłości w służbie powinno być przedmiotem szczególnych starań. Pomagajmy im, kiedy są pełni zapału i gorliwości, żeby się stali użyteczni w służbie. Nie wolno zaprzepaścić tego zapału oraz gotowości do pracy; dlatego musimy im zapewnić odpowiednie szkolenie.
4 Zaprawianie nowych do służby trzeba rozpocząć dość wcześnie. Zachęcajcie osoby, z którymi prowadzicie studium, by dzieliły się prawdą z krewnymi, sąsiadami, kolegami w zakładzie pracy lub szkole oraz innymi znajomymi. Uprzedźcie ich, że najprawdopodobniej tylko nieliczne osoby zareagują pozytywnie na dobrą nowinę (Mat. 7:13, 14). Jednocześnie pomóżcie im zrozumieć, że gdy choć jedna osoba da posłuch prawdzie, wtedy zarówno w niewidzialnej, jak i widzialnej części organizacji Bożej panuje wielka radość (Łuk. 15:10).
NASZE OBOWIĄZKI
5 Czy prowadzisz z kimś studium biblijne? Czy ten zainteresowany mógłby już towarzyszyć ci w służbie polowej? Gdy zaczniesz wyruszać z nim do służby, zachęć go, żeby uczestniczył w niej co tydzień. Przed wyruszeniem do pracy poświęć kilka minut na przygotowanie. Przypomnij „Temat do rozmów” i przejrzyjcie literaturę, którą chcecie zabrać ze sobą. Może z początku zechce jedynie przedstawić czasopismo i odczytać jakiś werset lub przygodnie włączyć się do dyskusji. Ale stopniowo w miarę zachęt i szkolenia nabierze pewności siebie i nauczy się samodzielnego prowadzenia rozmów.
6 Ale nawet gdy nowy zacznie już regularnie wyruszać do służby, w dalszym ciągu trzeba mu pomagać. Ciągle okazuj więc szczere zainteresowanie jego postępami duchowymi. Miarą jego postępów jest umiejętność nauczania drugich, mimo że sam jest jeszcze uczniem. Nie szczędź mu życzliwych i szczerych pochwał. Niech widzi, że pomaganie mu w robieniu postępów duchowych sprawia ci radość (1 Tym. 4:15, 16).
POMAGAJMY TAKŻE INNYM
7 Oprócz nowych są w zborze jeszcze inni, których trzeba wspierać, żeby się stali umiejętnymi nauczycielami. Jeśli nie są odpowiednio wyszkoleni, mogą tracić wiele radości, wynikającej z dzielenia się dobrą nowiną. Bądźmy gotowi również im pomagać. Zachęcamy do tego zwłaszcza starszych, pionierów i innych bardziej doświadczonych głosicieli.
8 Przyczyniajmy się jak najwięcej do rozwoju Królestwa, starając się nie tylko o zwiększanie liczby głosicieli, ale też o to, by rozwijać w nich umiejętność pozyskiwania dalszych uczniów. Właśnie w taki sposób Jehowa zamierza ‛przyspieszyć’ zgromadzanie tych, którzy mają być zbawieni (Izaj. 60:22).