Przedstawianie dobrej nowiny — krewnym i znajomym
1 Jest rzeczą zupełnie naturalną, że człowiek, który poznał prawdę, z zapałem będzie się nią dzielić z innymi, zwłaszcza z krewnymi i bliskimi znajomymi. Gdy zaproszono Andrzeja, żeby został naśladowcą Jezusa, spotkał „wcześnie następnego ranka” swego brata Szymona i oznajmił mu: „Znaleźliśmy Mesjasza”. Podobnie Filip bezzwłocznie odszukał Natanaela i przynaglał go, by ‛przyszedł zobaczyć’ (Jana 1:41, 45; zob. Dzieje 10:24).
2 A czy ty szukasz sposobności, by porozmawiać o prawdzie ze swoimi krewnymi i znajomymi? Być może unikasz tego z obawy, że zlekceważą dobrą nowinę i zmienią swój stosunek do ciebie. Nie ociągaj się. Miłość bliźniego wymaga, żeby głosić prawdę z radością i bez bojaźni (Łuk. 10:27). Twoi krewni cię znają, więc na pewno chętniej wysłuchają ciebie niż nieznanego głosiciela, który zapuka do ich drzwi.
DLACZEGO? JAK?
3 Pamiętajmy, że wszyscy, którzy nie służą Jehowie, są „oddaleni” od Boga i poczytani za Jego „nieprzyjaciół”. Ich życie jest zagrożone (Kol. 1:21). Jehowa pragnie, aby wszyscy ludzie usłyszeli prawdę i „zdobyli się na skruchę” (2 Piotra 3:9). Na nas spoczywa obowiązek wskazywania im, co przyniesie przyszłość (Ezech. 33:7-9). Czy zastanawiasz się nad tym, jak pomóc rodzinie i znajomym poznać prawdę? Wytrwałe i taktowne wysiłki często przynoszą zadowalające wyniki.
4 W Roczniku Świadków Jehowy na rok 1985 opisano przeżycia pewnej kobiety z Japonii, która poznała prawdę w wyniku cierpliwego dokonywania u niej odwiedzin ponownych przez pionierkę specjalną. Była bardzo aktywna w swej poprzedniej religii, do której należało też wielu jej krewnych. Zaczęła dawać im świadectwo i w ciągu pięciu lat ponad 50 z nich zostało Świadkami Jehowy.
5 Jeżeli twoje początkowe wysiłki nie dają rezultatu, nie zniechęcaj się. Pomyślny wynik nieraz następuje dopiero po wielu próbach trwających całe miesiące, a nawet lata. Jezus powiedział, że owce usłyszą jego głos. Nie spodziewajmy się jednak, że zareagują już na pierwsze zawołanie (Jana 10:16). Może przez wiele lat były poniewierane przez ten stary świat i teraz trzeba użyć sporo kojącej oliwy prawd biblijnych, zanim pójdą za Dobrym Pasterzem.
6 W Liście do Filipian 2:15 powiedziano, że chcąc ‛świecić jako światła’, musimy być „nienaganni i niewinni, dziećmi Bożymi bez przywary”. Nasi krewni i znajomi powinni więc dostrzegać, że prawda zmieniła nasze życie. Tę samą myśl podkreślił apostoł Piotr (1 Piotra 2:12).
7 Jeżeli jednak chcemy pobudzić naszych krewnych do służenia Jehowie, to nie możemy poprzestać na dawaniu im dobrego przykładu. Trzeba też dawać im świadectwo (Rzym. 10:14; Dzieje 8:31). Krewnym mieszkającym daleko można przedstawiać dobrą nowinę listownie. Twoje listy powinny być przemyślane i mieć odpowiedni wygląd. Niech nie będą krytyczne, tylko pozytywne, budujące i przyjazne. Powinna z nich przebijać radość i nadzieja napełniająca twoje serce od chwili poznania prawdy.
BĄDŹ NASTAWIONY POZYTYWNIE
8 Niektóre siostry, obawiając się sprzeciwu męża, wolą mu nic nie mówić o swym uczestnictwie w działalności zborowej. Oczywiście każdy musi sam powziąć decyzję w tej sprawie. Nigdy jednak nie powinniśmy zapominać o znaczeniu żarliwej modlitwy do Jehowy, gdy nadarza się sposobność dania świadectwa krewnym lub znajomym (Filip. 4:6; 1 Tym. 2:1). Bądź nastawiony pozytywnie. Możesz być pewny, że Jehowa ci pobłogosławi, gdy szczerze będziesz dążyć do przedstawienia im dobrej nowiny.