Młodzi, wychwalajcie imię Jehowy
1 Podczas drugiej podróży misyjnej Paweł spotkał Tymoteusza, o którym „bracia w Listrze i Ikonium dobrze się (...) wypowiedzieli”. Poprosił go więc, by mu towarzyszył w pracy ewangelizacyjnej (Dzieje 16:1-3). Po latach tak o nim napisał: „Nie mam nikogo innego o usposobieniu podobnym jemu, kto by się szczerze troszczył o to, co was dotyczy” (Filip. 2:20). Biblia mówi też o Samuelu, który mimo bardzo młodego wieku znalazł uznanie zarówno u Jehowy, jak i u ludzi (1 Sam. 2:26). Zapewne każdy z was, młodzi chrześcijanie, chciałby zasługiwać na podobną opinię.
2 Samuel i Tymoteusz zawdzięczali postępy duchowe zbożnemu wychowaniu, które otrzymali od bogobojnych rodziców (1 Sam. 1:26-28; 2 Tym. 3:15). Podobnie rzecz się ma dzisiaj. Młodzi, którzy chcą nawiązać bliską więź z Jehową, muszą właściwie reagować na rady i szkolenie otrzymywane od chrześcijańskich rodziców (Prz. 6:20; Efez. 6:1-4).
KORZYSTANIE ZE WSPARCIA DUCHOWEGO
3 Nie ulega wątpliwości, że Samuel i Tymoteusz skorzystali z wielu zachęt oraz wydatnej pomocy starszych i innych, którzy potem przychylnie się o nich wypowiadali. Wielu dzisiejszych sług pomocniczych to młodzi, ale dojrzali mężczyźni, którzy zrobili znaczne postępy pod względem duchowym. Są w stanie rozbudzać w innych docenianie dla służby polowej. Dlaczego nie mielibyście wyruszać z nimi do tej pracy? Kto gorliwie szuka pomocy u tych braci, temu niewątpliwie łatwiej jest postarać się o to, żeby jego postępy duchowe były jawne wszystkim (1 Tym. 4:15).
4 Rodzice, starsi i słudzy pomocniczy są zainteresowani waszym wzrostem duchowym. Dawajcie im uzasadnione podstawy do wypowiadania się z uznaniem o waszym postępowaniu w zborze i poza nim. Na pewno zauważyliście, że organizacja Boża poświęca młodym dużo uwagi. Wasze szczere docenianie tych starań pomoże wam wychwalać imię Jehowy.
NOWY „TEMAT DO ROZMÓW”
5 Od stycznia będziemy się posługiwać nowym „Tematem do rozmów”. Opanowanie go nie powinno wam, młodym, sprawić większych trudności. Nawet jeśli jeszcze nie macie doświadczenia w służbie, bądźcie pozytywnie nastawieni. „Temat” ten można wprowadzić na przykład tak:
6 „Rozmawiamy z ludźmi na temat poczucia bezpieczeństwa. Panoszenie się przemocy odbija się ujemnie na życiu każdego z nas. Czy pana(i) zdaniem doczekamy kiedyś takich czasów, żeby wieczorem można było bezpiecznie spacerować po ulicy?” Albo: „Nazywam się ...... Mieszkam niedaleko stąd. Zauważyłem, że ostatnio dużo ludzi rozmawia o [można wymienić jakiś akt przemocy, który niedawno miał miejsce w okolicy, lub o innym niepokojącym wydarzeniu]. Co pan(i) o tym sądzi? [Pozwól się wypowiedzieć]. Co pana(i) zdaniem mogłoby przyczynić się do tego, żeby nasze życie było bezpieczniejsze?”
7 Po nawiązaniu rozmowy można odczytać i krótko skomentować wersety podane w nowym „Temacie”, po czym otworzyć książkę Żyć wiecznie i zwrócić uwagę na kontrast między tym, co pokazano na stronie 9, a zachwycającymi warunkami życia przedstawionymi na stronach 11-13. Na zakończenie można powiedzieć, że kto naprawdę chciałby żyć w takich warunkach, musi dowiedzieć się czegoś więcej o nadziei życia wiecznego w ziemskim Raju. Zaproponuj wspólne omówienie wybranego fragmentu książki. Jeżeli zadasz sobie trochę trudu i dobrze się przygotujesz, uda ci się nawiązać wiele pożytecznych rozmów.
8 Młodzi, którzy pozwalają pokierować sobą na drodze prawdy, są bardzo uprzywilejowani. Jeżeli naprawdę chcą spełniać wolę Jehowy i korzystać z pomocy, której On udziela, to całe swoje życie mogą poświęcić wychwalaniu Go. Młodzi, niech więc służenie Jehowie stanie się celem waszego życia teraz i w przyszłości!