Przejawianie „ducha wiary”
1 Potrzeba głębokiej wiary, żeby odważnie głosić dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Apostoł Paweł napisał: „Skoro więc mamy tego samego ducha wiary, jak ten, o którym napisano (...), to my też okazujemy wiarę i dlatego mówimy” (2 Kor. 4:13). Lud Jehowy ma dziś taką wiarę i dlatego w roku sprawozdawczym 1985 poświęcił na ‛mówienie’ ponad 590 milionów godzin! Wśród tych, którzy przodują w okazywaniu prawdziwie chrześcijańskiej wiary, są pionierzy. Również głosiciele zborowi zasługują na pochwałę za szczere wysiłki wypływające z głębokiej wiary.
2 Będąc głosicielem Królestwa, zajmujesz kluczową pozycję w nowożytnej społeczności teokratycznej. Wiara, że żyjemy w dniach ostatnich, oraz świadomość, że czas nagli, powinny cię pobudzać do zastanawiania się z modlitwą, czy nie mógłbyś więcej zdziałać jako głosiciel Królestwa, a może nawet czy nie mógłbyś zostać pionierem. Czy masz obowiązki rodzinne? Czy spełniasz odpowiedzialne zadania w zborze? Może jesteś słabego zdrowia? Niektórzy mają zobowiązania finansowe. Inni uważają, że są już za starzy. W niejednym wypadku takie okoliczności rzeczywiście mogą chwilowo uniemożliwiać pełnienie służby pionierskiej. Jednakże tysiące braci i sióstr, którzy wytknęli sobie cel pełnienia tej służby, z radością wstępują w szeregi pionierów, gdy tylko nadarza się sposobność.
3 Wiara, czyli „zapewnione oczekiwanie”, powinna wywierać istotny wpływ na decyzje każdego chrześcijanina. Jeżeli skończyłeś szkołę, zastanów się: „Jak mógłbym możliwie najlepiej okazać miłość Bogu i Chrystusowi, kiedy z racji młodego wieku nie jestem jeszcze obarczony obowiązkami?” Czy w twojej rodzinie nie ogarnęły kogoś pragnienia materialistyczne, wskutek czego dał się ograbić z radości wynikającej z pełnienia służby w szerszym zakresie? Niektórzy po przejściu na rentę bądź emeryturę dochodzą do wniosku, że otworzyły się przed nimi możliwości podjęcia służby pionierskiej. Bez względu na twoje obecne warunki możesz dać pełniejszy wyraz swojej wierze, gdy szczerze przeanalizujesz możliwości podjęcia stałej służby pionierskiej (Hebr. 11:1).
4 Liczba pionierów stałych bezustannie wzrasta. W ubiegłym roku sprawozdawczym dosłownie tysiące osób uznało, że służba pionierska stanowi dla nich „wielkie wrota do działalności” (1 Kor. 16:9). Jakże cieszy fakt, że w roku 1985 przeciętnie 322 821 głosicieli mogło uczestniczyć na całym świecie w służbie pełnoczasowej! Jest to o 25 procent więcej niż w roku poprzednim. Czy i ty przyłączysz się do tej rzeszy pełnoczasowych sług Jehowy? Jeśli powziąłeś taką decyzję, poproś któregoś ze starszych o formularz zgłoszenia do stałej służby pionierskiej, dokładnie się z nim zapoznaj i po wypełnieniu oddaj z najbliższym sprawozdaniem ze służby polowej. Wprawdzie takie zgłoszenie należy złożyć na miesiąc przed zaplanowanym terminem rozpoczęcia służby pełnoczasowej, ale jeśli pragniesz podjąć ją od 1 sierpnia tego roku, to możesz się zgłosić nawet teraz. Jeszcze nie jest za późno!
5 Czy mógłbyś tak ułożyć swoje plany, żeby wstąpić do służby pionierskiej przynajmniej na jeden rok? Świadomość przyjęcia na siebie konkretnych zobowiązań będzie cię dodatkowo mobilizować do działania. Gdybyś jednak na razie nie miał możliwości być pionierem stałym, czy nie mógłbyś więcej pracować jako głosiciel zborowy albo pełnić okresowo czy nawet stale pomocniczą służbę pionierską? Wiara pogłębia się wtedy, gdy jest okazywana. Pełniąc pomocniczą służbę pionierską, możesz ugruntować się w wierze i nabrać więcej ufności, a przy tym dojść do wniosku, że z pomocą i błogosławieństwem Jehowy uda ci się nawet służyć w charakterze pioniera stałego (Malach. 3:10; Łuk. 14:28-30).
6 Lud Jehowy rzeczywiście przejawia dziś „ducha wiary”. Dlaczego nie miałbyś poważnie rozważyć możliwości wzbogacenia się pod względem duchowym przez podjęcie od 1 sierpnia stałej lub pomocniczej służby pionierskiej?