Niech twój postęp będzie jawny
1 Jak się czujesz, gdy słyszysz, że ktoś daje pierwszy komentarz na studium Strażnicy albo wygłasza pierwsze przemówienie w teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej? Czy nie jesteś pokrzepiony, widząc jego postępy? A czy ty robisz postępy pod względem duchowym? Czy są one widoczne dla ciebie i drugich? Czy dotrzymujesz kroku rozwojowi organizacji Jehowy? Chyba nie chciałbyś być podobny do ludzi, którym Paweł zarzucił: „Znowu potrzebujecie kogoś, kto by was od początku uczył podstawowych rzeczy ze świętych wypowiedzi Bożych?” (Hebr. 5:12). Co zrobić, żeby ‛nasz postęp był jawny wszystkim’? (1 Tym. 4:15).
POSTĘP W NAUCZANIU I POSTĘPOWANIU
2 Paweł zachęcał Tymoteusza: „Zwracaj stale uwagę na siebie samego i na swe nauczanie” (1 Tym. 4:16). W rozwijaniu umiejętności nauczania pomagają nam zebrania służby. Omawia się na nich artykuły z Naszej Służby Królestwa, które wskazują, jak nauczać podczas domowych studiów biblijnych, odwiedzin ponownych i pracy od domu do domu. Czy korzystamy z tych rad, by coraz lepiej radzić sobie we wszystkich dziedzinach służby? (Prz. 22:29).
3 W ramach zajęć w teokratycznej szkole służby kaznodziejskiej otrzymujemy wyśmienite wskazówki ułatwiające nam przedstawianie drugim orędzia Królestwa. Czy uznajesz tę szkołę za postanowienie Jehowy, które nam pomaga robić postępy duchowe? Jej program ma ci ułatwić rozwijanie umiejętności głoszenia i dawanie drugim dobrego przykładu (Zob. Poradnik, strony 8 i 9).
4 Do postępów w głoszeniu i pozyskiwaniu uczniów przyczynia się omawianie na zborowym studium książki podręcznika Żyć wiecznie. Czy przygotowujesz się wnikliwie do tego studium przez odszukiwanie wersetów i zastanawianie się nad podanymi wyjaśnieniami? Postanów sobie regularnie dawać komentarze. Staraj się zapamiętać ciekawe argumenty, a potem przytaczaj je w służbie polowej.
5 Postępy ujawnią się także wówczas, gdy będziemy dostosowywać swoje postępowanie, wypowiedzi i usposobienie do Słowa Bożego. Wiele cennych rad na ten temat znajdziemy w książce Zjednoczeni. Wydano ją właśnie po to, by nam pomóc ‛przeć naprzód ku dojrzałości’ (Hebr. 6:1). Warto powracać do tej publikacji zwłaszcza wtedy, gdy na naszej chrześcijańskiej drodze natrafiamy na przeszkody, które hamują postępy.
‛UBIEGANIE SIĘ’
6 O postępach duchowych świadczy również ubieganie się o przywileje służby. Czy w najbliższych miesiącach nie mógłbyś podjąć pomocniczej służby pionierskiej albo nawet zasilić szeregi pionierów stałych? A może chciałbyś podjąć służbę tam, gdzie to jest szczególnie potrzebne? (Zob. Poradnik s. 193, 194). Bracia w zborze mogą czynić postępy przez ‛ubieganie się’ o „właściwą pracę”, jaką jest usługiwanie w charakterze sługi pomocniczego albo starszego (1 Tym. 3:1, 13). W razie potrzeby nie wahaj się porozmawiać na ten temat ze starszymi w zborze lub z nadzorcą obwodu.
7 Jak się ‛ubiegać’ i co robić, żeby postępy były widoczne? Wszyscy mogą w większej mierze wydawać owoce ducha (Gal. 5:22, 23). Nie mniej ważna jest regularna obecność na zebraniach, gorliwe ogłaszanie dobrej nowiny oraz szukanie sposobności, by pomagać innym członkom zboru i podnosić ich na duchu. Czy wytężasz siły w tych dziedzinach służby? Czy ‛dokładnie spełniasz swą służbę’? (2 Tym. 4:5). Czy sumiennie wywiązujesz się z zadań przydzielonych ci w organizacji Bożej i czy stale pogłębiasz znajomość prawdy przez wnikliwe studiowanie Słowa Bożego oraz najnowszych publikacji stanowiących duchowy pokarm rozdzielany przez „niewolnika”? (Mat. 24:45-47).
8 Z uwagi na ciągły napływ nowych podążających na górę domu Jehowy wszyscy powinniśmy wzrastać pod względem duchowym (Izaj. 2:2, 3; 60:22). Koniec obecnego systemu rzeczy jest bardzo bliski! Zachodzi więc niezwykle pilna potrzeba, by dojrzalsi duchowo przyjmowali na siebie więcej odpowiedzialnych zadań! A zatem „rozmyślaj nad tymi rzeczami, bądź nimi pochłonięty, aby twój postęp był jawny wszystkim” (1 Tym. 4:13-15).