‛Znajdujmy pokrzepienie dla swych dusz’
1 Człowiek strudzony i obciążony skłonny jest szukać wytchnienia w jakiejś zmianie. Właśnie do tego zachęca ludzi Jezus Chrystus. Wszyscy, którzy biorą na siebie jego „jarzmo” i stają się jego naśladowcami, ‛znajdują pokrzepienie dla swych dusz’ (Mat. 11:28-30).
2 Trzeba przyznać, że na ogół jesteśmy bardzo zajęci z uwagi na różne sprawy, o które trzeba zadbać każdego dnia. Głowy rodzin muszą uczciwie zapracować na utrzymanie. Na niewiasty czeka w domu wiele obowiązków. Dzieci mają zajęcia w szkole, a po powrocie do domu odrabiają lekcje i pomagają w różnych pracach. Doprawdy, jesteśmy stale zajęci. A z czego czerpiemy siły i radość? Czyż nie z tego, że regularnie i sensownie bierzemy udział w zebraniach zborowych i służbie polowej?
JARZMO CHRYSTUSA POKRZEPIA
3 Zaproszenie, które zgodnie z Mateusza 11:29 wystosował Jezus, można też oddać następująco: „Wprzęgnijcie się wraz ze mną w moje jarzmo i stańcie się moimi naśladowcami”. Tak więc jarzmo, które Jezus poleca nam wziąć na siebie, oznacza naśladowanie Jezusa i prowadzenie życia zgodnego z całkowitym oddaniem się Bogu (Mat. 16:24-26). Ale jak to może ‛pokrzepiać duszę’?
4 Pokrzepieniem jest dla nas przede wszystkim wewnętrzna radość, która wynika z przeświadczenia, że jako uczniowie Chrystusa utrzymujemy bliską więź z Jehową Bogiem. Zaznajemy wewnętrznego spokoju, ponieważ znamy prawdę i uczestniczymy w zleconej przez Niego działalności (Jak. 1:25). Jest to głęboki spokój serca i zadowolenie z życia, przewyższające wszelką myśl (Jana 14:27; Filip. 4:6, 7).
5 W zborze chrześcijańskim obowiązuje teokratyczna zasada zwierzchnictwa. Jest to odbiciem faktu, że „Bóg nie jest Bogiem nieporządku, lecz pokoju” (1 Kor. 14:33). Pokój i porządek widoczny na zebraniach chrześcijańskich jest źródłem pokrzepienia. Bracia i siostry często przychodzą na zebrania wyczerpani wielogodzinną pracą, ale z własnego doświadczenia wiedzą, że obecność na nich dodaje sił. Zdają sobie też sprawę z tego, że gdy się nie spóźniają i biorą w nich żywy udział, pomagają drugim zaznać spokoju i orzeźwienia (Prz. 10:22; Izaj. 48:17).
6 Również rodziny teokratyczne mogą być źródłem pokrzepienia i zaznawać błogosławieństw Jehowy. Rodzice, którzy się interesują tym, co ich dzieci robią, jak się zachowują i czego im potrzeba, znajdują czas na to, by je umacniać na duchu przez systematyczne prowadzenie rodzinnego studium Biblii i regularne przychodzenie z nimi na zebrania (Efez. 6:4). Rodzice oraz inni członkowie zboru mogą szkolić dzieci w służbie polowej i pomagać im, by zaznawały radości wynikającej z dzielenia się prawdą z innymi. Wspaniała okazja do uczestniczenia w służbie polowej z całą rodziną nadarza się w pierwszą niedzielę miesiąca. Mężowie i ojcowie są źródłem pokrzepienia, gdy obejmują przewodnictwo w sprawach duchowych (1 Kor. 11:3). W zakres tego wchodzi czuwanie nad wyznaczaniem czasu na studium, pracę polową oraz na rozrywkę. Żony i matki potrafią zdziałać wiele dobrego chętną współpracą i trzymaniem się ustalonego planu. Wtedy w rodzinie panuje porządek teokratyczny, a wszyscy jej członkowie czują się pokrzepieni na duchu (Efez. 5:22; 6:2, 3).
7 Naśladując Jehowę Boga i Jezusa Chrystusa, wszyscy prawdziwi chrześcijanie krzepią drugich prawdą i troszczą się o tych, którzy ‛się trudzą i są obciążeni’. Okazujmy życzliwość współwyznawcom oraz ludziom, których spotykamy na swoim terenie i wszędzie, gdzie się udajemy (Mat. 5:43-45; Obj. 22:17). Bądźmy gorliwi w służbie chrześcijańskiej. Przyjmijmy zaproszenie od Chrystusa i ‛znajdujmy pokrzepienie dla swych dusz’.