Gorliwe dzielenie się dobrą nowiną
1 Jakże wielkiej łaski dostąpiliśmy, że dotarła do nas dobra nowina o Królestwie! Teraz już nie polegamy na ludziach i ich złudnych obietnicach, tylko pokładamy ufność w Jehowie i niezawodnej obietnicy życia wiecznego pod panowaniem Jego Królestwa (Ps. 146:3; Tyt. 1:2). Tę dobrą nowinę o ustanowieniu Królestwa Jehowy muszą usłyszeć wszyscy ludzie i dlatego chcemy się nią gorliwie z nimi dzielić!
2 Jezus kazał swym naśladowcom być jego świadkami „aż do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:8). Polecenie to dźwięczy nam dzisiaj w uszach równie wyraźnie, jak wówczas jego uczniom. Spełniamy je z radością, gdyż Jezus jest Królem królów, któremu chętnie się podporządkowujemy (Mat. 28:19).
DZIAŁALNOŚĆ W OKRESIE LATA
3 W miesiącach letnich wielu z nas, zwłaszcza młodzież ma więcej sposobności do głoszenia dobrej nowiny w szerszym zakresie. Podczas urlopu lub wakacji albo w drodze na zgromadzenie nieraz nadarza się okazja do głoszenia. Gdy się zatrzymujemy dla uzupełnienia paliwa bądź na nocleg albo gdy chcemy spożyć posiłek w restauracji lub jedziemy środkami komunikacji masowej, wszędzie spotykamy ludzi, z którymi można próbować nawiązać rozmowę. Możemy im opowiedzieć o naszym zgromadzeniu albo o potrzebie pokładania nadziei w Bogu i Jego Królestwie, a przy tym dać im do przeczytania broszurę lub czasopismo.
4 W czasie pewnego większego zgromadzenia nasza siostra zagadnęła na ulicy starszą kobietę, która zaprosiła ją do mieszkania na dalszą rozmowę. Siostra wręczyła jej książkę i zapoczątkowała z nią studium. Kobieta ta przyszła na zgromadzenie i była obecna przez dwa dni. W innym mieście pewna siostra zauważyła na zgromadzeniu dwie kobiety, które miały Biblie, ale ich nie otwierały. Gdy nawiązała z nimi rozmowę, okazało się, że nie umieją odszukiwać wersetów biblijnych. Na zgromadzenie przyszły z ciekawości, bo chciały się przekonać, czy to, co ksiądz mówił przeciw Świadkom Jehowy, jest prawdą. To, co ujrzały i usłyszały, wywarło na nich duże wrażenie, tak iż pozostały na zgromadzeniu przez cały dzień. Gdy starasz się rozmawiać z ludźmi przy każdej okazji, będziesz mieć takie przeżycia.
5 Planując letnie zajęcia, dobrze jest wytknąć sobie i swojej rodzinie określone cele. Takim celem jest na przykład skorzystanie z całego trzydniowego zgromadzenia pod hasłem „Zaufaj Jehowie” i odniesienie pełnego pożytku z bogatego programu duchowego. Wspólne uczestnictwo razem z innymi braćmi w zjednoczonym wielbieniu będzie radosnym przywilejem (Ps. 95:6; 100:2). Innym godnym celem jest podjęcie tego lata pomocniczej służby pionierskiej. Jeśli masz wakacje, to co stoi ci na przeszkodzie, żeby pełnić tę służbę przez jeden albo dwa miesiące letnie? Zachęcaj też innych do podjęcia tej służby razem z tobą i wtedy wspólnie dzielcie się z drugimi dobrą nowiną.
6 Może wasz zbór wytknął sobie cel gruntownego opracowania tego lata miejscowego terenu? Mógłbyś wtedy w tym pomóc. Może trzeba wesprzeć sąsiedni zbór w opracowaniu terenu, na którym ostatnio nie głoszono dobrej nowiny. A co powiedzieć o mieszkaniach, które są zamknięte? Jeśli w niektórych domach wciąż nie można nikogo zastać, to czy nie należy ich uważać za teren nie opracowany? Korzystając z tego, że dni są teraz dłuższe, warto zajść do takich mieszkań późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem. Ludzi, których nie zastajemy w domach w niedzielę, można by odwiedzić w dzień roboczy albo w wolną sobotę. Chcemy przecież dotrzeć do wszystkich chętnych do słuchania i opowiedzieć im o nadziei na Królestwo.
7 Jeśli dobra nowina ma trafić ludziom do serca, to musimy zwiększać skuteczność naszej służby. Biorąc w lipcu udział w kampanii rozpowszechniania broszur, korzystajmy z rad podanych na łamach Naszej Służby Królestwa z ubiegłego i bieżącego miesiąca. Starajmy się zapamiętać sugestie na temat sposobu reagowania na najczęściej spotykane wymówki; podano je w NSK z kwietnia i maja 1986 w rubryce „Przedstawianie dobrej nowiny”. W tym celu wynotujmy je sobie na kartce, a potem trzymajmy tę kartkę w Biblii, by móc do niej łatwo zajrzeć. Idąc od domu do domu zastanawiajmy się, co można by powiedzieć, żeby w następnej rozmowie osiągnąć lepsze wyniki.
8 Dostąpiliśmy zaszczytu poznania dobrej nowiny o Królestwie, więc mamy też przywilej dzielenia się nią z innymi. Możemy być pewni, że Jehowa nam pobłogosławi i pomnoży naszą radość, jeżeli dołożymy wszelkich starań, żeby także w lipcu pomagać drugim w poznaniu prawdy (Dzieje 20:35).