Przedstawianie dobrej nowiny — z nowymi głosicielami
1 Ileż pożytku odnosimy z tego, że są wśród nas doświadczeni głosiciele dobrej nowiny! To prawdziwe dobrodziejstwo dla zboru, ponieważ chętnie korzystają ze swej wiedzy, zdolności i doświadczenia, aby pomagać wielu nowym napływającym do organizacji Jehowy. Biorą sobie do serca natchnione napomnienie: „W jakiej mierze każdy otrzymał dar, w takiej używajcie go przy usługiwaniu jedni drugim” (1 Piotra 4:10).
2 Ci, którzy uchodzą za przyszłych członków zboru, jak również nowo ochrzczeni zasługują na pochwałę za wysilanie się w służbie kaznodziejskiej. Jednakże ich doświadczenie w tej służbie może się ograniczać do jednej lub dwóch dziedzin, np. wręczania czasopism i świadczenia nieoficjalnego. Jeśli chcą robić wyraźne postępy, to muszą brać udział jeszcze w innych gałęziach służby i ulepszać swą umiejętność głoszenia dobrej nowiny. Dzięki współpracy z doświadczonymi braćmi łatwiej im będzie stać się wprawnymi głosicielami Królestwa (Kazn. 4:9, 10).
STAW SIĘ DO DYSPOZYCJI
3 Czy możesz stawić się do dyspozycji, aby pomagać innym w służbie? Nowi muszą się nauczyć nie tylko wręczania czasopism, lecz także posługiwania się Biblią w pracy od domu do domu. Muszą posiąść umiejętność nawiązywania i prowadzenia rozmów z ludźmi napotkanymi podczas służby. Z braku doświadczenia niektórzy ociągają się z dokonywaniem odwiedzin ponownych i prowadzeniem studiów biblijnych. Kto ma szczere chęci, ten może się nauczyć, jak sprostać tym nowym obowiązkom, trzeba mu jednak zapewnić niezbędną pomoc i go zachęcić.
JAK POMÓC?
4 Mniej doświadczonym można pomóc przez wspólne omawianie metod świadczenia, proponowanych w Naszej Służbie Królestwa. Należałoby wybrać odpowiednie wstępy oraz przećwiczyć nowy sposób reagowania na zarzuty czy też na wypowiedzi mające na celu przerwanie rozmowy (zob. NSK 1/86, s. 6, 7; 2/86, s. 3; 4/86, s. 8; 5/86, s. 8). Można też praktycznie pokazać, jak się posługiwać wersetami i jak proponować literaturę biblijną. Omówcie, co można powiedzieć na zakończenie pierwszej wizyty, żeby położyć fundament pod odwiedziny ponowne, albo pokaż, jak założyć studium biblijne. Dzięki takiemu przygotowaniu łatwiej będzie nowemu głosicielowi nabrać przekonania, że potrafi poprowadzić rozmowę o Słowie Bożym.
5 Umawiaj się z nowym do służby polowej. Może z początku zechce ci tylko towarzyszyć i obserwować twoje rozmowy przy kilku pierwszych drzwiach. Potem może zechcieć spróbować zastosowania w praktyce tego, co przećwiczyliście. W czasie tej współpracy omawiaj z nim, jak ulepszać dawanie świadectwa i jak sobie radzić z obojętnością lub sprzeciwem. Służ zachętą i pomocą. Przypominaj, że jest to dzieło Jehowy i że Bóg błogosławi nasze szczere wysiłki (Mat. 11:29, 30).
WSPÓŁPRACUJ TAKŻE Z MŁODZIEŻĄ
6 Młodzi zaznają w służbie więcej radości, gdy są do niej dobrze przygotowani. Małe dzieci można zachęcić, żeby dawały ludziom do przeczytania nasze czasopisma i broszury. Jeżeli umieją czytać, mogą przytoczyć jakiś werset biblijny. Pomagajcie każdemu w robieniu postępów odpowiednio do wieku i zdolności. Rodzice i inni członkowie zboru mogą udzielać niezbędnej pomocy i zachęty nie tylko dzieciom, lecz także dorastającej młodzieży, aby wszyscy młodzi ‛należycie władali Słowem Bożym’ (2 Tym. 2:15).
7 Głosiciele prowadzący studia biblijne powinni zacząć wprowadzać zainteresowanych do służby polowej, gdy tylko zaczną spełniać wymagania. Niech starsi, słudzy pomocniczy, pionierzy i rodzice będą gotowi spieszyć z pomocą każdemu, kto dopiero rozpoczyna służbę kaznodziejską. Czy i ty jesteś gotów pomagać nowym? Wykazuj w tym inicjatywę, żebyśmy przez ‛harmonijne zespolenie i wykonywanie tego, co trzeba, przyczyniali się do wzrostu ciała’ (Efez. 4:16).