Przywiązuj wagę do planowania swych zajęć
1 Jest takie powiedzenie: „Jeśli chcesz mieć coś zrobione, powierz to pracowitemu”. Człowiek pracowity na ogół dobrze planuje swoje zajęcia i dlatego potrafi więcej zdziałać. Każdy z nas ma co dzień do dyspozycji 24 godziny. Czas ten można zmarnować albo mądrze wykorzystać, w zależności od tego, jak rozplanujemy sobie pracę.
2 W „dziele Pańskim” zawsze jest dużo pracy (1 Kor. 15:58). Chodzimy na zebrania i bierzemy udział w służbie polowej. Przedtem jednak trzeba się do tego dobrze przygotowywać. Innymi słowy: musimy znajdować czas na studiowanie, aby zgodnie z nakazem Bożym skutecznie ‛pozyskiwać uczniów’ oraz pobudzać drugich „do miłości i szlachetnych uczynków” (Mat. 28:19; Hebr. 10:24). Trzeba też uwzględniać codzienne zajęcia, takie jak praca zawodowa, zakupy, jedzenie, sprzątanie, dojazdy, chodzenie do szkoły i spanie. Trochę czasu można też przeznaczyć na odprężenie. Zrównoważone rozplanowanie wszystkich tych zajęć stanowi swego rodzaju wyzwanie. Jak mu sprostać?
USTALENIE, CZEMU DAWAĆ PIERWSZEŃSTWO
3 Jezus powiedział: „Szukajcie naprzód Królestwa i sprawiedliwości Jego, a wszystkie te drugie rzeczy będą wam dołożone” (Mat. 6:33). A więc sprawy Królestwa powinny się znaleźć na pierwszym miejscu w naszym rozkładzie zajęć. Gospodarujmy swoim czasem tak, jak gospodarujemy pieniędzmi, to znaczy godzin przeznaczonych na zebrania chrześcijańskie, rodzinne studium biblijne i inne czynności teokratyczne, takie jak służba polowa i studium osobiste, nie poświęcajmy na inne sprawy.
4 W każdym planie zajęć musi się znaleźć czas na wykonywanie codziennych obowiązków. Należy do nich praca zarobkowa, niezbędna do utrzymania siebie i rodziny, jedzenie, spanie oraz osobiste dbanie o potrzeby rodziny. U starszych i sług pomocniczych poczesne miejsce na liście spraw bardzo ważnych powinno zajmować przygotowywanie się do zadań teokratycznych i wywiązywanie się z nich. Dlaczego nie miałbyś usiąść i sporządzić spis zajęć, a następnie sprawdzić, czy jakieś mniej istotne sprawy nie zajmują wyższej pozycji, niż powinny.
ZACHOWAJ „SZCZERE OKO”
5 Kiedy Jezus pouczał swych naśladowców, jak mają postępować, zaznaczył: „Jeżeli więc oko twoje jest szczere, całe twe ciało będzie jasne” (Mat. 6:22). Co to znaczy? Chodzi tu w zasadzie o prowadzenie prostego życia. Jest wiele czynników, które potrafią okradać nas z czasu. Zalicza się do nich telewizja. W niektórych domach telewizor włączony jest od rana do wieczora. Ktoś może zasiąść przed telewizorem z zamiarem obejrzenia krótkiego programu, potem jednak ogląda następne pozycje, aż w końcu stwierdza, że nie ma już czasu na zaplanowane studium osobiste albo zajęcia z rodziną. Jakże łatwo można zmarnować wieczór na coś, co nie przynosi żadnego pożytku! Wielu nie potrafi się zdecydować na wyłączenie telewizora. Jeśli do nich należysz, to może byłoby najlepiej w ogóle go nie włączać. Również różne hobby, będące dla niektórych formą rozrywki, mogą zabierać czas zarezerwowany na sprawy ważniejsze.
6 Uprawianie sportu, chodzenie na imprezy sportowe albo oglądanie ich w telewizji także pochłania cenny czas. Mężowie, żony i dzieci postępują mądrze, gdy nie pozwalają okradać się z czasu, który mogliby spożytkować na studiowanie i wspólne zajęcia. Wszyscy musimy pilnie zważać na to, by nie komplikować sobie życia nadużywaniem sportu i rozrywek.
7 Poważne kłopoty powstają, gdy praca zarobkowa koliduje ze sprawami, którym należałoby dać pierwszeństwo. Niektórzy są tak pochłonięci swoją pracą albo dorabianiem się, że już nie mają czasu na zebrania, służbę polową ani na sprawy duchowe we własnych rodzinach (Efez. 5:15, 16). Warto więc zadać sobie pytanie: „Kto jest zadowolony, że czas, który zobowiązałem się przeznaczyć na oddawanie czci Jehowie Bogu, poświęcam na świeckie zajęcia?”
POŻYTECZNE SPĘDZANIE CZASU
8 Planowanie zajęć w taki sposób, by jak najlepiej wykorzystać czas, wymaga wytknięcia sobie celów duchowych i właściwej oceny wartości. Od tego będzie zależeć, co postawimy na pierwszym miejscu. Nie odkładaj spraw z dnia na dzień. Jeżeli zarezerwowałeś czas na jakieś zajęcie, wykorzystaj go na ten cel. Wyznacz sobie nieprzekraczalne granice. Staraj się poświęcać dosyć czasu na studiowanie materiału, który przyda ci się w służbie polowej i na zebraniach. Miej to na uwadze również w odniesieniu do codziennych zajęć domowych.
9 Wykorzystuj czas, który inni spisują na straty. Na przykład gdy musisz czekać na kogoś, poświęć ten czas na czytanie, pisanie listów albo inne pożyteczne zajęcia. Gdy stoisz w kolejce, próbuj nawiązać rozmowę, która utoruje ci drogę do dania świadectwa. Ważne jest też rozsądne korzystanie z wypoczynku i rozrywki, sprzyja to bowiem zachowaniu zdrowia i sił. Dzięki temu będziesz mógł wydajniej pracować. Choroba spowodowana brakiem odpoczynku lub snu może odwrócić uwagę od tego, co w życiu naprawdę się liczy.
LEPSZE PLANOWANIE ZAJĘĆ
10 W świecie interesu dużo czasu poświęca się na organizację pracy. Dobry przedsiębiorca wie, że przed przystąpieniem do pracy trzeba ją zorganizować i zgromadzić materiał. Gdy w toku produkcji zabraknie pracowników albo materiału, traci się wiele czasu i pieniędzy i nie osiąga się zysku. My mamy o wiele szlachetniejsze powody, by dobrze planować swoje zajęcia. W grę wchodzi bowiem pragnienie utrzymania bliskiej więzi z Jehową, skuteczne pozyskiwanie uczniów i osiągnięcie celu, jakim jest życie wieczne. Toteż koniecznie trzeba się upewniać, czy właściwie korzystamy z dostępnych nam narzędzi i czy używamy ich w odpowiednim czasie.
11 Mamy na przykład co tydzień pięć zebrań zborowych. Materiał omawiany na tych spotkaniach pochodzi z różnych publikacji. Czy mamy je zawsze pod ręką? Czy wiemy, gdzie leży Strażnica, którą aktualnie studiujemy, czy raczej tracimy czas na szukanie? A co z innymi podręcznikami, takimi jak Nasza Służba Królestwa, śpiewnik, Biblia, czy materiał potrzebny na zborowe studium książki? Dobrze jest mieć określone miejsce na wszystkie te pozycje i trzymać je tam, gdy nie są potrzebne. Wtedy szybko je znajdziemy, gdy będą potrzebne do służby polowej lub na zebranie.
12 Szczególnie starsi i słudzy pomocniczy muszą pamiętać o właściwym planowaniu swych zajęć. Mają dużo obowiązków zarówno w zborze, jak i poza nim; dlatego łatwo jest przeoczyć albo zepchnąć na dalszy plan „rzeczy ważniejsze” (Filip. 1:10). Skorzystanie z sugestii, by mieć spisane sprawy ważne i ważniejsze, i trzymać się tego, może być bardzo pomocne. Czy próbowałeś to zrobić? Pewien brat sporządził sobie taką listę i przegląda ją przed każdym zebraniem. Dzięki temu potrafi dużo zdziałać i dopilnować, żeby w zborze wszystko było zrobione na czas.
13 Starsi powinni też dbać o właściwe prowadzenie zapisków zborowych i korespondencji. W sprawach papierkowych nietrudno się pogubić i stają się ciężarem, gdy nie są należycie zorganizowane. Trzeba więc systematycznie poświęcać po kilka minut na porządkowanie pism, które wymagają przechowania lub przekazania określonej osobie, oraz na pozbywanie się tych, które już nie są potrzebne. Jeżeli otrzymujesz listy, z którymi powinni się zapoznać inni starsi, to staraj się, by trafiły do nich jak najprędzej. Gdy taką korespondencję trzyma się w określonej przegródce albo w oddzielnej kopercie bądź skoroszycie, łatwiej trafi do rąk tych, którzy powinni się z nią zapoznać. Dzięki temu ważne zadania nie idą w zapomnienie ani nie są odkładane.
DOBRE PLANOWANIE — SŁUGA A NIE PAN
14 Po przejrzeniu listy zajęć ustal, jak to zorganizować. Nie chcemy jednak wpaść w skrajność przez dążenie do perfekcji i takiego planowania swoich zajęć, żeby już nie było miejsca na żadne odchylenia. Pamiętajmy, że każdy z nas ma inną osobowość i odmienne warunki. Jedni są w stanie wolnym, drudzy mają rodziny. Co okazuje się dobre w jednej rodzinie, może być nieprzydatne w drugiej. Przy planowaniu zajęć trzeba uwzględniać własne warunki i sytuację rodziny. Bądź rozważny i elastyczny, a przy tym kieruj się zasadami biblijnymi, bez których nie sposób ustalić rozkładu zajęć zapewniającego powodzenie (zob. Strażnicę z 1 stycznia 1989, s. 28-30).
15 W ostatnich latach w ziemskiej organizacji Jehowy wprowadzono pewne uproszczenia pomocne w jej funkcjonowaniu. Pamiętano przy tym o zasadach utrzymania porządku. Niektórzy mogą być zdania, że ich metody pracy są dla nich wygodniejsze. Chcieliby, żeby Towarzystwo zachęciło innych do stosowania ich, często jednak po przeanalizowaniu ich zostały odrzucone jako nieprzydatne w organizacji. Toteż dla zachowania jedności i osiągnięcia jak najlepszych efektów pracy mądrze jest stosować metody działania przyjęte przez organizację, są bowiem zrozumiałe i stosują je drudzy, co może wywierać korzystny wpływ na twoją pracę.
16 Jehowa jest Bogiem porządku i pokoju (1 Kor. 14:33, 40). Wyznaczył On czas na wykonanie swej woli i realizację swego zamierzenia (Dzieje 1:7). W swoim Słowie życzliwie nam nakreśla, czym jako niedoskonali ludzie powinniśmy się zajmować. Za pośrednictwem Jezusa Chrystusa oraz „niewolnika wiernego i rozumnego” dostarcza nam wskazówek niezbędnych do wykonania najważniejszej dziś pracy (Mat. 24:45-47; 28:19, 20; Kazn. 12:13). Kierując się wskazówkami podawanymi w publikacjach Towarzystwa, włącznie z aktualnymi przypomnieniami zawartymi w tym artykule, będziemy lepiej zorganizowani i przygotowani do pełnienia zleconej nam służby (2 Tym. 4:5).