Nasz cel — życie wieczne
1 Tysiące ludzi, których nauczał Jezus, było naocznymi świadkami czynionych przez niego znaków. Jakże wielki zaszczyt ich spotkał! Pewnego razu Jezus polecił, by rzesze usiadły, po czym złożył dziękczynienie i nakarmił wszystkich chlebem i rybami. A było tam około 5000 mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci. Jezus dbał o fizyczne potrzeby ludzi, ale przede wszystkim interesowały go ich potrzeby duchowe. Dlatego na drugi dzień powiedział zgromadzonym: „Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, lecz o ten, który trwa ku życiu wiecznemu” (Jana 6:27).
2 Jako prawdziwi chrześcijanie, chcemy się kierować tą radą Jezusa i zabiegać o nieprzemijające dobra duchowe. Wymaga to czuwania nad tym, żeby sprawy materialne zajmowały w naszym życiu swoje miejsce oraz żeby zdążać do najważniejszego celu, jakim jest spełnianie woli Bożej. Chcemy naśladować Jezusa i dokładać usilnych starań, by dzielić się prawdą z innymi i pomagać im doceniać sprawy duchowe z myślą o życiu wiecznym.
DZIAŁALNOŚĆ W SIERPNIU
3 W sierpniu będziemy w dalszym ciągu posługiwać się broszurami Rozkoszuj się życiem wiecznym na ziemi!, „Oto wszystko nowe czynię” oraz Imię Boże, które pozostanie na zawsze. Mamy też kilka pięknie wydanych książek, z których również możemy robić dobry użytek w służbie polowej.
4 Warto zabierać do służby nasze wspaniałe broszury, bo wtedy możemy bardziej elastycznie uwzględnić zainteresowania rozmówcy i zaproponować broszurę, która by najlepiej zaspokoiła jego potrzeby. Praktyczne rady na temat posługiwania się tymi publikacjami podano w Naszej Służbie Królestwa z września 1988 w rubryce „Przedstawianie Dobrej Nowiny” oraz z maja br. w programie zebrań na stronie 2.
5 Jeśli domownik nie przyjął żadnej literatury, możemy wzbudzić jego zainteresowanie sprawami duchowymi zadaniem stosownego pytania biblijnego oraz zachęcenie, żeby się nad tym zastanowił i może następnym razem zechce porozmawiać. Można się posłużyć jakimś pytaniem zawartym w Strażnicy albo Przebudźcie się!, na przykład „Dlaczego bać się Boga, który jest miłością?”, „Czy jeszcze kiedyś ujrzymy naszych zmarłych?”, albo w którejś książce lub broszurze, na przykład „Czy człowiek może zapewnić trwały pokój i bezpieczeństwo?”, „Dlaczego Bóg toleruje zło?”
6 Do skutecznego dzielenia się z ludźmi dobrą nowiną trzeba być dobrze przygotowanym. Wymaga to podejmowania z góry odpowiednich starań. Czy znamy aktualny „Temat do rozmów” i czy potrafimy go powiązać z ciekawymi myślami zaczerpniętymi z naszej literatury, by zachęcić do przeczytania jej? Gdy nadążamy za cotygodniowym programem czytania Biblii i rozważamy regularnie tekst dzienny, wzrastamy duchowo i mamy w pamięci wiele pożytecznych wiadomości, którymi możemy się dzielić w służbie (por. Jer. 20:9).
7 W sierpniu może się nadarzyć szczególna sposobność współpracy z innymi głosicielami. Może to być okazją do poszerzenia kręgu naszych znajomych i zawiązania nowych przyjaźni, oraz do zaobserwowania, jak drudzy przedstawiają dobrą nowinę, co często uchodzi naszej uwagi, gdy pracujemy zawsze z tymi samymi głosicielami. Stale pamiętajmy, że naszym celem jest wierne służenie Jehowie z myślą o życiu wiecznym. Okazujmy docenianie dla spraw duchowych i bierzmy żywy udział w służbie, pobudzając w ten sposób drugich do miłości i szlachetnych uczynków (Hebr. 10:24).