Stawianie spraw Królestwa na pierwszym miejscu
1 Przestrzeganie rady Jezusa, by sprawom Królestwa przyznawać pierwsze miejsce, wymaga ustalenia, co w życiu jest najważniejsze (Mat. 6:33). Kto jej przestrzega, ten dochodzi do wniosku, że dzięki temu można pokonać rozmaite przeszkody. Słowa uznania należą się licznym braciom i siostrom, którzy zawsze stawiają sprawy Królestwa na pierwszym miejscu, chociaż ich rodziny nie są w prawdzie.
2 Jakże konsekwentnie Jezus stawiał w swoim życiu sprawy Królestwa na pierwszym miejscu! Na rozprawie przed Piłatem nie zmienił swego stanowiska (Jana 18:36, 37). Nawet tuż przed śmiercią na palu męki jeszcze raz podkreślił nadzieję co do Królestwa Bożego słowami wypowiedzianymi do złoczyńcy: „Będziesz ze mną w raju” (Łuk. 23:43).
OBLICZ KOSZTY
3 Dlaczego w życiu Jezusa Królestwo odgrywało tak ważną rolę? Został przysłany z nieba, aby „dać świadectwo prawdzie” — prawdzie o tym, że Królestwo Boże ma panować sprawiedliwie i doprowadzić do tego, by wola Boża działa się na ziemi tak jak w niebie. Jakiż to radosny przywilej brać udział w spełnianiu woli Jehowy, który chce, żeby zgodnie z Jego pierwotnym zamierzeniem ziemia została przekształcona w raj! Jakichż wspaniałych błogosławieństw dostąpią pod panowaniem Królestwa ludzie okazujący wiarę!
4 Kto chce naśladować Jezusa w popieraniu Królestwa Bożego, ten musi podjąć swój „pal męki” oraz wszelkie związane z tym trudy. ‛Obliczenie kosztów’ oznacza przygotowanie się na to, że wypadnie ‛pożegnać’ się z dobrami materialnymi, gdyby stanęły w drodze służeniu Bogu (Łuk. 14:27, 28, 33). Jednocześnie Jezus zachęcał wszystkich, żeby zostali jego naśladowcami dzieląc się z innymi dobrą nowiną. Warto ponieść wszelkie koszty, by osiągnąć życie wieczne pod rządami Królestwa Bożego (Mat. 13:44-46).
PRZESTAŃ SIĘ MARTWIĆ
5 Po 19 wiekach nic nie straciło na aktualności wezwanie do stawiania spraw Królestwa na pierwszym miejscu. Każdy powinien zadać sobie pytanie: Czy służenie Jehowie naprawdę zajmuje w moim życiu najważniejsze miejsce? Jezus oznajmił: „Nikt nie potrafi być niewolnikiem dwóch panów (...). Nie zdołacie być niewolnikami Boga i Bogactwa. (...) Przestańcie się martwić o swe dusze ze względu na to, co będziecie jedli lub pili, albo o swe ciała ze względu na to, co będziecie na sobie nosili” (Mat. 6:24, 25). Czy zamartwiamy się o swoje dusze, czy też mamy tyle wiary, by usłuchać rady Jezusa i szukać najpierw Królestwa, ufając, że wszystko inne będzie nam dołożone?
6 Niektórzy bracia nie przyjęli popłatniejszych posad, ponieważ praca zawodowa kolidowałaby z zajęciami teokratycznymi. Inni byli zmuszeni zmienić zatrudnienie, bo nie chcieli naruszać zasad biblijnych. Część pracodawców poszła na ustępstwa Świadkom Jehowy, którzy dali się poznać jako zdyscyplinowani i sumienni pracownicy (Kol. 3:23, 24). Gdy starsi, słudzy pomocniczy i pionierzy dają dobry przykład, stawiając sprawy Królestwa na pierwszym miejscu, cały zbór umacnia się w wierze.
PLANUJ JUŻ TERAZ
7 Są wśród nas młodzi, którzy niebawem ukończą szkołę. Jeżeli do nich należysz, to czy już wytknąłeś sobie cele teokratyczne na najbliższą przyszłość? Może chcesz trochę popracować, a potem podjąć służbę pionierską? To godne pochwały, że zamierzasz zostać pionierem. Jeżeli jednak stawiasz Królestwo na pierwszym miejscu w życiu, to czy nie lepiej byłoby najpierw wstąpić w szeregi pionierów, jeśli tylko pozwalają ci na to warunki? Gdy dasz pierwszeństwo pracy zarobkowej, może dojść do tego, że obciążysz swoje serce troskami, które cię zniechęcą do podjęcia tej służby (Mat. 6:27, 34; Łuk. 21:34).
8 Świat wymaga bardzo wiele od ludzi, którzy zgodzą się zostać jego niewolnikami. Jeżeli prowadzimy proste życie i sprawdzamy, co jest ważniejsze, możemy zaznać błogosławieństw wynikających z szukania najpierw Królestwa. Zamiast ulegać światowym pokusom, lepiej jest zaufać Jehowie, który zna nasze potrzeby i obiecał je zaspokoić. Gdy sprawy Królestwa postawimy na pierwszym miejscu, nasze życie będzie mieć konkretny cel, a w przyszłości dostąpimy nie kończących się błogosławieństw (Mat. 6:32; 1 Tym. 6:17-19).