Bądźmy wytrwali w wydawaniu owocu

¹ Pisząc do zboru w Kolosach mniej więcej 30 lat po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa, apostoł Paweł mógł zaznaczyć, że prawda o dobrej nowinie owocuje i rośnie po całym świecie (Kol. 1:5, 6). Obecnie słowa te mają o wiele szersze zastosowanie, ponieważ Świadkowie Jehowy dotarli z dobrą nowiną o Królestwie dosłownie „do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:8; Jana 14:12). W roku służbowym 1989 liczba głosicieli Królestwa na całym świecie wzrosła o 5,6 procent i osiągnęła 3 787 188 w 212 krajach!

² W krajach, w których głoszenie o Królestwie jest zakazane, a sprawozdania są niekompletne, wzrost ten był jeszcze większy, bo wynosił 7,6 procent! Pomimo licznych trudności, piętrzących się w tych krajach, głosiciele w dalszym ciągu „z wytrwałością wydają owoc” (Łuk. 8:15). W niektórych rejonach nacisk zelżał, ale gdzie indziej trudności nie ustępują.

³ W krajach, w których panuje większa swoboda głoszenia o Królestwie, napotykamy inne trudności. Ludzie są obojętni i nie okazują zainteresowania, zwłaszcza gdy się im dobrze powodzi pod względem materialnym. Słudzy Jehowy muszą się strzec, żeby im się nie udzieliło takie nastawienie. Nie możemy dopuścić do tego, żeby nasza działalność teokratyczna ucierpiała z powodu zainteresowań materialistycznych, przyjemności, rozrywek lub czegokolwiek innego. W przeciwnym razie moglibyśmy zobojętnieć i przestać doceniać potrzebę wytrwałego wydawania owocu (Łuk. 21:34-36).

POTRZEBA WYTRWAŁOŚCI I WYSILANIA SIĘ

⁴ Wytrwałość jest konieczna, gdy napotykamy sprzeciw w głoszeniu dobrej nowiny lub gdy ogranicza się nam swobodę spełniania naszych chrześcijańskich powinności. W niektórych krajach nasi bracia działają w utrudnionych warunkach od dziesiątków lat. Dzięki wytrwałości wypracowali sobie lepsze warunki i teraz zbierają obfite błogosławieństwa (Rzym. 5:3-5; Gal. 6:9). Niezależnie od tego, z jakimi trudnościami byśmy się spotkali, musimy wytrwać. Świadectwo o Królestwie musi być dawane, a my wszyscy powinniśmy dawać dowody swej prawości. Przez wytrwałość ocalimy swoje dusze, to znaczy życie (Marka 13:10; Łuk. 21:19).

⁵ Okazujmy docenianie dla spraw duchowych gorliwym wysilaniem się w służbie Jehowy i dbaniem o to, by niestrudzenie głosić. W niektórych krajach jest kiepska komunikacja, brakuje artykułów pierwszej potrzeby i mnożą się trudności gospodarcze, a mimo to dobra nowina jest głoszona. W paru takich krajach głosiciele zborowi poświęcają co miesiąc na służbę polową przeciętnie po 14 do 17 godzin. Stale rośnie liczba pionierów. Powinno to dać wiele do myślenia tym, którzy korzystają z licznych udogodnień. Czy nie moglibyśmy zwiększyć regularnego udziału w niezwykle ważnej czynności ogłaszania Królestwa i pozyskiwania uczniów?

CZY MOGLIBYŚMY ROBIĆ WIĘCEJ?

⁶ Zwiększenie udziału w służbie polowej mogłoby wymagać wprowadzenia pewnych zmian w naszych przyzwyczajeniach. Jeżeli w niedzielę spędzamy w służbie polowej około godziny, to czy nie moglibyśmy poświęcić drugiej godziny na dokonywanie odwiedzin ponownych albo na prowadzenie studium biblijnego? A jeśli prowadzimy studium, to czy nie można by przedtem popracować z godzinę od domu do domu albo dokonać kilku odwiedzin ponownych? Głosiciele mieszkający w miastach mogą wyzyskać sposobność świadczenia na ulicach. Korzystajmy z tych i jeszcze innych możliwości zwiększania udziału w służbie polowej, bo dzięki temu zbierzemy obfitszy plon.

⁷ Im więcej czasu poświęcamy w służbie polowej na dokonywanie odwiedzin, tym więcej studiów biblijnych będziemy prowadzić. Z biegiem czasu więcej ludzi przyjmie prawdę i pomoże nam wypełnić zadanie głoszenia o Królestwie (Mat. 28:19, 20).

KONIECZNA JEST MODLITWA

⁸ Jeśli chcemy wytrwale wydawać owoc, to musimy zabiegać o błogosławieństwo Jehowy i poddawać się kierownictwu Jego ducha. Niech nasza służba stanie się przedmiotem naszych modlitw, a gdy się modlimy, pamiętajmy, że jesteśmy współpracownikami Jehowy (1 Kor. 3:9). Z Jego pomocą będziemy trwać w służbie, choćby na jej rezultaty wypadło poczekać. Na niektórych terenach wzrost nastąpił dopiero po wieloletnich niestrudzonych wysiłkach głosicieli Królestwa. Spoglądając w przyszłość, musimy stale pamiętać o potrzebie szukania kierownictwa i pomocy Jehowy, abyśmy nie zaniechali naszej służby, lecz wypełnili ją do końca (2 Tym. 4:5). Dzieło głoszenia i pozyskiwania uczniów ma jeszcze wydać obfity plon.

⁹ Jezus położył nacisk na potrzebę nieustawania w modlitwie (Łuk. 18:1). Z kolei Paweł apelował: „Módlcie się bezustannie” (1 Tes. 5:17). Są uzasadnione powody, żeby trwać w modlitwach. Z roku na rok powiększa się trzoda Dobrego Pasterza, a to nakłada na nas liczne obowiązki w roztaczaniu nad nią opieki. Chcemy pomagać drugim w wytrwałym wydawaniu owocu. Musimy zwracać uwagę na potrzeby zarówno poszczególnych głosicieli, jak i całej organizacji. Rozumiemy, że są potrzebne fundusze na prowadzenie działalności i dalsze wydawanie literatury biblijnej, dlatego chcemy modlić się do Jehowy, by pobudzał bogobojnych ludzi do szczodrości pod tym względem (2 Kor. 9:8-11).

¹⁰ W niektórych rejonach ogólnoświatowego pola otwiera się możliwość rozwijania działalności teokratycznej na szerszą skalę, dlatego jeszcze większego znaczenia nabiera biblijne napomnienie zanotowane w Kolosan 4:2: „Trwajcie w modlitwie, pozostając w tym czujni z dziękczynieniem”. Módlmy się za wszystkich braci, by mogli nieustannie wydawać owoc i pomagać ludziom o usposobieniu owiec zamieszkującym tereny, gdzie w przeszłości dawanie świadectwa było znacznie utrudnione.

OKAZYWANIE WDZIĘCZNOŚCI

¹¹ Jakże wdzięczni jesteśmy za obfite zaopatrzenie duchowe, które sprawia nam tyle radości! Pragniemy dziękować za nie Jehowie i modlić się o to, by nadal błogosławił pracy wiernego niewolnika i jego Ciała Kierowniczego. Bardzo sobie cenimy nacechowane pokorą, niestrudzone wysiłki tych braci, podejmowane dla naszego dobra i dla dobra ludzi o usposobieniu owiec na całym świecie.

¹² W związku z rozsiewaniem nasienia Królestwa rozpowszechniliśmy ogromne ilości literatury (Mat. 13:3-8, 18-23). Mimo to na naszych terenach w dalszym ciągu jest duże zapotrzebowanie na Biblie i literaturę biblijną. Ze sprawozdania z ogólnoświatowej działalności wynika, że dokonuje się mnóstwa odwiedzin ponownych i prowadzi się wiele studiów biblijnych, żeby w ten sposób uprawiać i nawadniać obsianą rolę. Wywiązując się w tej ważnej dziedzinie naszej służby ze swoich zadań, dziękujemy Jehowie, który sprawia wzrost, za bezustanne błogosławienie naszych wysiłków. Nieustannie módlmy się o Jego błogosławieństwo (1 Kor. 3:6, 7).

INNE POTRZEBY

¹³ Ponieważ chrześcijanie żyjąc w tym świecie nie należą do niego, więc musimy się liczyć z próbami i trudnościami, które w tych dniach ostatnich będą się jeszcze nasilać. Niektórzy znoszą prześladowania i inne przeciwności. Inni prowadzą chrześcijańską działalność w krajach rozdartych przez wojnę. Nasi bracia przeżywają klęski żywiołowe, na przykład trzęsienia ziemi, tajfuny i huragany. Gdy coś takiego ma miejsce, powinniśmy modlić się za braci mieszkających na takich terenach (por. Dzieje 12:5; 2 Koryntian 1:11). Niekiedy zachodzi potrzeba bezpośredniego lub listownego zwrócenia się do wyższych urzędników państwowych w związku z zakazem naszej działalności, prześladowaniami naszych braci albo z uwagi na inne sprawy związane z Królestwem. W takim wypadku uczyńmy ze swej strony, co tylko jest możliwe, i módlmy się za ludzi na wysokich stanowiskach, by byli przychylnie nastawieni wobec naszych współsług (1 Tym. 2:1, 2).

¹⁴ W tym niegodziwym świecie Szatana na wielki nacisk są narażone rodziny (2 Kor. 4:4). W małżeństwach mogą wyniknąć poważne trudności. Trzeba wtedy zachęcać współmałżonków, żeby się modlili o kierownictwo Jehowy, i my także możemy się za nich modlić (1 Kor. 7:5; 1 Piotra 3:7). Każdy, kto jest głową rodziny, powinien wiedzieć, że Jehowa wysłucha jego szczerych próśb o kierownictwo we właściwym przewodzeniu domownikom (Sędz. 13:8; Filip. 4:6, 7). Tak młodzi, jak i starsi stają w obliczu różnych trudnych sytuacji. Może się to zdarzyć w szkole, w pracy zarobkowej, podczas podróży i w innych okolicznościach. Modlitwa jest wielką pomocą w przeciwstawianiu się duchowi tego niegodziwego świata i w wytrwałym wydawaniu owocu, jeśli nie zaniechamy czynienia tego, co jest miłe w oczach Boga (Mat. 6:13; Efez. 6:13-18; 1 Jana 3:22).

¹⁵ Jehowa jest Bogiem, który wysłuchuje modlitw (Ps. 65:2). Swoje troski zawsze zrzucajmy na Niego (Ps. 55:23). W modlitwie możemy dawać wyraz głębokiemu zainteresowaniu sprawami Królestwa oraz pomyślnością naszych braci niezależnie od ich miejsca zamieszkania. Gdy się zastanawiamy nad pracą tych, którzy obejmują przewodnictwo w zborze albo kierują rozwojem działalności na całej ziemi, gdy mamy do czynienia z osobami, które osłabły duchowo, albo gdy rozwiązujemy różne problemy — małe czy wielkie — zawsze powinniśmy przedkładać takie sprawy w modlitwie do Jehowy (1 Tes. 5:25; Jak. 5:14-16). Jemu powierzajmy swoje troski, z pełnym przekonaniem, że niezależnie od tego, o co Go prosimy zgodnie z Jego wolą, zostaniemy wysłuchani (1 Piotra 5:7; 1 Jana 5:14). Obyśmy byli gorliwi w służbie na rzecz Królestwa i stale kierowali wzrok ku Jehowie, by nam pomagał wytrwale wydawać owoc.