Odnieś pełny pożytek ze zgromadzeń okręgowych „Pouczani przez Boga” w roku 1993
1 „Poucz mnie, Jehowo” (Ps. 86:11, NW). Powinien usilnie o to prosić każdy oddany sługa Boży. Jesteśmy zdecydowani zawsze się uczyć i stosować do otrzymywanych wskazówek. Niekiedy potrzebujemy skorygowania i — tak jak to czynił psalmista — musimy prosić Jehowę o zjednoczenie naszego serca, żeby nie było podzielone. Program tegorocznych zgromadzeń okręgowych „Pouczani przez Boga” dostarczy nam praktycznych wskazówek i niezbędnych rad, abyśmy wiernie służyli Jehowie pomimo nacisków ze strony tego systemu rzeczy.
2 Zgromadzenia czterodniowe. W tym roku zaplanowano w Polsce 13 zgromadzeń okręgowych. Dokładne terminy i miejsca podano w kwietniowym wydaniu Naszej Służby Królestwa. W większości miast kongresowych cały program będzie przekazywany także w języku migowym. Zgromadzenie rozpocznie się w czwartek o godzinie 13.20, a zakończy w niedzielę około godziny 16.15. Bramy stadionów będą otwierane każdego dnia o 7.30. Prosimy pamiętać, że nikt poza osobami upoważnionymi nie będzie wcześniej wpuszczany.
3 Co dla nas przygotowano? Obfitość treściwego pokarmu duchowego w postaci wykładów, pokazów, wywiadów i dwóch dramatów. Nie pomińmy żadnego z tych istotnych pouczeń! Ponadto będziemy mogli odnowić stare znajomości i nawiązać wiele nowych. Na niektórych zgromadzeniach mogą być obecni owocnie pracujący pionierzy specjalni. Wykorzystajcie sposobność zapoznania się z tymi wiernymi braćmi i siostrami. Jeżeli macie dzieci, niech i one biorą udział w takich rozmowach. Radość i ofiarność widoczna u pionierów może wzbudzić w waszych dzieciach pragnienie podjęcia w przyszłości służby pełnoczasowej.
4 Czy przyniesiesz całą dziesięcinę do spichlerza? W Malachiasza 3:10 (BT) Jehowa obiecał Izraelitom, że jeśli wystawią Go na próbę i przyniosą całą dziesięcinę do spichlerza, zleje na nich błogosławieństwa w przeobfitej mierze.
5 Dla niektórych wystawienie Jehowy na próbę będzie oznaczać jak najszybsze poproszenie pracodawcy o urlop bądź wolne dni na czas zgromadzenia. Niekiedy bracia ociągają się, bo zakładają, że będą mieć trudności z uzyskaniem urlopu w okresie zgromadzenia. Tymczasem w innych sytuacjach, nie związanych ze sprawami duchowymi, zwykle bez większych oporów informują pracodawcę o swych zamiarach.
6 W takim wypadku warto sobie postawić pytania: Gdyby bliski przyjaciel się żenił w innej miejscowości, czy nie poprosilibyśmy pracodawcy o wolne, żeby pojechać na ślub? A gdyby się wahał, czy nie wyjaśnilibyśmy mu z szacunkiem, jak bardzo nam na tym zależy? Z pewnością o wiele ważniejsze od udziału w uroczystości weselnej jest korzystanie z pouczeń Jehowy! Jeżeli jesteśmy głęboko przeświadczeni, że program zgromadzenia może nam dużo pomóc we wzroście duchowym, łatwiej nam będzie przekonać pracodawcę, żeby dał nam wolne na czas kongresu (Jak. 1:7, 8).
7 W Izraelu dziesięcinę stanowiły dobra materialne przekazywane na rzecz miejsca wielbienia Jehowy. W dobie obecnej na dziesięcinę składa się czas, energia i środki finansowe, zużywane bezpośrednio w służbie dla Jehowy i na popieranie działalności Królestwa. Dziesięcina to także czas poświęcany na zebrania i udział w większych zgromadzeniach, jak również na konserwację i sprzątanie naszych miejsc wielbienia. Zgromadzenie okręgowe „Pouczani przez Boga” da nam wiele sposobności przynoszenia całej dziesięciny do duchowego spichlerza Jehowy. Co między innymi możemy zrobić?
8 Możemy przynieść dziesięcinę przez uważne wysłuchanie programu zgromadzenia, przez śpiewanie z zapałem każdej pieśni Królestwa oraz przez pilne wsłuchanie się w każdą modlitwę, żebyśmy mogli z całego serca powiedzieć: Amen.
9 Nasze postępy duchowe zależą w niemałej mierze od tego, jak słuchamy. Na dużym zjeździe wiele rzeczy łatwo może rozproszyć naszą uwagę i dlatego musimy być skoncentrowani. Postarajmy się zabrać na zgromadzenie wszystko, co niezbędne: Biblię, śpiewnik, coś do pisania, notatnik i egzemplarz Strażnicy z artykułem przewidzianym do studium na dany tydzień. Notowanie kluczowych myśli i wersetów podawanych przez każdego mówcę jest bardzo przydatne. Róbmy krótkie notatki, bo zapisywanie wszystkiego może utrudniać koncentrację. Dzieci także trzeba szkolić, żeby uważnie słuchały. Mogą przynosić dziesięcinę razem z rodzicami, gdy postarają się jak najwięcej skorzystać z programu.
10 Niektórzy rodzice dbają o to, żeby codziennie w domu przez jakiś czas było cicho. Dzieci mają w tym czasie czytać jakąś publikację Towarzystwa lub oglądać zamieszczone w niej ilustracje. Dzięki takiemu dobremu szkoleniu spokojniej siedzą na zebraniach i większych zgromadzeniach. Rodzice, którzy przykładnie wychowali swe pociechy, mówią, że nigdy nie pozwalali im przynosić na Salę Królestwa zabawek ani książek do kolorowania. Nawet bardzo małe dzieci mogą się uczyć, że przychodzimy na zebrania, aby wielbić Jehowę. Rodzice, którzy uczą swe dzieci, co oznacza przynoszenie całej dziesięciny do spichlerza, są naprawdę godni pochwały!
11 Możemy też przynosić dziesięcinę przez dobrowolne poświęcanie czasu i energii na pomaganie w organizowaniu zgromadzenia. W większości miejsc zaplanowano generalne sprzątanie na kilka dni przed zgromadzeniem. Jeżeli mieszkacie w pobliżu, dlaczego nie mielibyście całą rodziną wziąć w tym udziału? Niekiedy bracia zabierają ze sobą zainteresowanych, którzy robią postępy duchowe, żeby jeszcze przed chrztem zobaczyli, jak można popierać wielbienie Jehowy. Sprawny przebieg zgromadzenia wymaga znacznego wkładu pracy. Dlaczego nie zaangażować się w to całą rodziną?
12 Innym sposobem przynoszenia dziesięciny są nasze środki finansowe. Jehowa wyjaśnił narodowi izraelskiemu, jak mieli używać dóbr materialnych do popierania czystego wielbienia, a następnie polecił: „Nikt nie pokaże się przed Jehową z pustymi rękami. Dar ręki każdego powinien być proporcjonalny do błogosławieństwa Jehowy twego Boga, którego ci udzielił” (Powt. Pr. 16:16, 17, NW). Bez względu na stopień zamożności poszczególnych osób ich przygotowane zawczasu dary ofiarne podobały się Jehowie. Tak samo dzisiaj wielu braci rozważa z modlitwą, jaki datek mogą ofiarować. Czy pozwalacie małym dzieciom wkładać go do skrzynki?
13 Bądźmy ozdobą nauki naszego Wybawiciela, Boga. Dzięki naszym dobrym manierom i przykładnemu zachowaniu możemy „we wszystkim być ozdobą nauki naszego Wybawiciela, Boga” (Tyt. 2:10, NW). Innymi słowy, właśnie na tym zgromadzeniu możemy udowodnić, że stosujemy się w życiu do pouczeń Bożych.
14 A co można powiedzieć o naszej uprzejmości? W dzisiejszym świecie okazywanie względów drugim należy do rzadkości. Ale lud Jehowy kieruje się zasadami biblijnymi, nie myśli więc o własnych korzyściach, lecz o dobru bliźnich (Filip. 2:4). Zdajemy sobie sprawę, że nie jesteśmy sami. Nie przepychamy się ani nie wyprzedzamy nikogo w kolejce po napoje czy publikacje. Zważamy na osoby sędziwe oraz na stojące w kolejce obok rodziców małe dzieci, które przez nieuwagę łatwo można popchnąć.
15 Nasze zbożne postępowanie wywiera pozytywny wpływ na obserwatorów. W jednym z miast kongresowych policjant, pracujący w tym zawodzie od 21 lat, tak się wyraził: „Wielkie wrażenie zrobiła na mnie dyscyplina waszych ludzi. Są niezwykli, pozbierali śmiecie, chociaż nikt im nie kazał. Dbają o porządek, a wasze zgromadzenie jest dobrze zorganizowane”. Dodał też: „Kiedy wasi ludzie nas widzą, uśmiechają się. To dobry znak. Oczekujemy tego, gdyż to dowodzi, że są przyjaźnie nastawieni i nie mają nic do ukrycia. Widać też, jak dzieci chodzą razem z rodzicami i są posłuszne. To naprawdę robi wrażenie. Cieszę się, że mnie tu skierowano”.
16 Oficjalni przedstawiciele jednego z miast przyjechali specjalnie do Betel z prośbą, żeby u nich zorganizować nasze zgromadzenie. Towarzystwo przyjęło zaproszenie i ojcowie miasta się nie zawiedli. Pewien wysoki urzędnik powiedział: „Bardzo się cieszymy, że mogliśmy gościć w naszym mieście ludzi z tak dobrą opinią. Poczyniliśmy niemałe starania, żeby was tutaj sprowadzić i bardzo się z tego cieszymy”. Wszyscy bracia i siostry przyczynili się przykładnym zachowaniem do dania w tym mieście wspaniałego świadectwa.
17 Czy przez wzorowe postępowanie będziesz ozdobą nauki naszego Wybawiciela, Boga? Można się o to postarać na różne sposoby:
Ubiór i wygląd zewnętrzny. Pobyt na zgromadzeniu nie powinien się kojarzyć z urlopem. Stawiamy się przed Jehową, żeby nas pouczał. Czy wobec tego nie powinniśmy ubierać się podobnie jak na zebrania do Sali Królestwa? (1 Tym. 2:9, 10). Musimy też zważać na to, jak wyglądamy każdego dnia po zakończeniu programu. Czy byłoby właściwe, gdybyśmy niezależnie od wieku zmieniali po powrocie na kwaterę skromny, schludny ubiór na taki, który by nas upodabniał do niechlujnych ludzi ze świata? Czy nie sprawiałoby to wrażenia, że nasza odzież na zebraniach przypomina kostium teatralny, a nie jest odbiciem naszego stylu życia? Pamiętajmy, że nosimy imię Jehowy; musimy wszyscy brać to sobie do serca, by sługom Bożym nie stawiano uzasadnionych zarzutów.
Kandydatom do chrztu należy przypomnieć, że byłoby niestosowne nakładać na taką szczególną okazję koszulki ze świeckimi napisami, znakami firmowymi lub reklamami handlowymi. Starsi powinni zadbać o to, żeby odpowiednio wcześnie omówić pytania z książki Zorganizowani oraz żeby w porę powiadomić każdego kandydata, czy został dopuszczony do chrztu. (Podczas omawiania pytań warto podać kilka wskazówek co do stosownego, przyzwoitego stroju kąpielowego). Kandydaci, którzy zostaną zatwierdzeni przez starszych, podczas zgromadzenia nie muszą się już nigdzie zapisywać.
Urządzenia do rejestrowania obrazu i dźwięku. Wprawdzie na stadionie wolno używać kamer wideo, ale jesteśmy przekonani, że będziecie mieć wzgląd na innych. Gdyby osoby korzystające z takiego sprzętu zasłaniały innym, nie świadczyłoby to o miłości. Nic nie stoi na przeszkodzie, by dyskretnie nagrywać fragmenty programu ze swego miejsca. Zechciejcie też pamiętać, żeby nikt nie podłączał kamery czy magnetofonu do systemu nagłaśniającego ani do gniazdek elektrycznych. Nie należy też stawiać tych urządzeń w przejściach ani w innych ruchliwych punktach.
Miejsca siedzące. Pamiętajcie, że MIEJSCA MOŻNA REZERWOWAĆ WYŁĄCZNIE DLA CZŁONKÓW NAJBLIŻSZEJ RODZINY ORAZ EWENTUALNIE DLA TYCH, KTÓRZY PRZYJECHALI Z NAMI JEDNYM SAMOCHODEM. Na niektórych zgromadzeniach będą wydzielone miejsca dla osób w podeszłym wieku i niepełnosprawnych. Prosimy mieć wzgląd na takie osoby. W przeszłości zdarzało się, iż musiały one szukać sobie miejsc, do których miały utrudniony dostęp, bo przewidziane dla nich miejsca zajęli młodsi. Informujemy też, że niestety nie jesteśmy w stanie spełnić próśb o wydzielenie miejsc lub pomieszczeń dla osób cierpiących na alergię lub inne dolegliwości.
Rzeczy osobiste. Zachęcamy, by zabierać na stadion jak najmniej przedmiotów. Jeżeli coś nie mieści się pod siedzeniem, lepiej zostawić to w domu lub w bagażniku samochodu. Względy bezpieczeństwa nie zezwalają na stawianie dużych toreb w przejściach, a gdy się je położy obok siebie na ławce, drudzy być może nie będą mieli gdzie usiąść.
Literatura i żywność. Każdy z nas pragnie okazywać docenianie dla dobrych darów Bożych, dbając o to, by nic się nie marnowało (Jana 6:12). Rodzice powinni porozmawiać o tym z dziećmi. Bierzcie ze sobą tylko tyle jedzenia, żeby w przerwie spożyć lekki posiłek. Prosimy też, abyście życzliwie zważali na drugich w punktach rozdziału literatury.
18 Okazując względy innym, dokładajmy starań, żeby każdego dnia przyjść dostatecznie wcześnie, szczególnie w czwartek, kiedy to zazwyczaj trzeba zarezerwować sobie więcej czasu na zaparkowanie samochodu lub znalezienie miejsca do siedzenia.
19 Jakimż przywilejem jest przyjmowanie pouczeń od Jehowy! Jeżeli wykorzystamy nasz czas, energię i środki materialne, żeby poprzeć tegoroczne zgromadzenie okręgowe „Pouczani przez Boga”, to wraz z naszymi rodzinami zaznamy trwałych błogosławieństw duchowych.
Różne przypomnienia
Dobre obyczaje. Wszyscy uczestnicy zjazdu powinni przestrzegać dobrych obyczajów, mając szacunek dla miejsca zgromadzenia, jako „domu Bożego” (Ps. 55:15). W czasie przemówień, dramatów, pieśni, a zwłaszcza modlitw, unikajmy robienia czegokolwiek, co mogłoby odwrócić uwagę drugich od korzystania z programu. Niepotrzebne opuszczanie miejsca, prowadzenie rozmów lub używanie aparatów fotograficznych czy kamer wideo w sposób rozpraszający uwagę innych, którzy chcą w skupieniu odbierać program, nie świadczyłoby o okazywaniu im szacunku. Naszą rozwagą i przykładnym zachowaniem udowodnimy, iż szczerze doceniamy pouczenia Boże i przyszliśmy na zgromadzenie, żeby się uczyć od Jehowy.
Kwatery. Kto prosił o kwaterę, ten z pewnością już otrzymał z Działu Kwaterunkowego adres, pod który ma się udać. Właściciel mieszkania względnie kierownik kwatery zbiorowej wie, kto ma przybyć na nocleg. Nie należy zmieniać kwater po przyjeździe do miasta kongresowego. Prosimy natychmiast zgłosić ewentualną rezygnację z kwatery lub przewidywaną zmianę miejsca zakwaterowania.
Wózki dziecięce. Przepisy przeciwpożarowe zabraniają ustawiania ich w korytarzach i przejściach oraz pomiędzy rzędami. Na dużych zgromadzeniach może być tłok, wózki są więc niebezpieczne nie tylko dla znajdujących się w nich dzieci, lecz także dla innych osób, które mogą o nie zawadzić. Liczymy na waszą współpracę pod tym względem.
Chrzest. Kandydaci do chrztu zajmą miejsca w wyznaczonym sektorze w sobotę rano przed rozpoczęciem programu. Każdy powinien zabrać ze sobą przyzwoity strój kąpielowy oraz ręcznik (zob. w85/12, s. 21). Po wykładzie na temat chrztu i modlitwie przewodniczący sesji poda krótkie wskazówki dla kandydatów i zapowie pieśń. Po odśpiewaniu ostatniej zwrotki porządkowi poprowadzą kandydatów na miejsce zanurzenia lub do pojazdów, które ich tam podwiozą. Ponieważ chrzest jest symbolem osobistego oddania się Bogu i dotyczy wyłącznie danej osoby oraz Jehowy, więc nie przewiduje się tak zwanego chrztu zbiorowego, w którym dwoje lub więcej kandydatów obejmowałoby się lub trzymało za ręce w czasie zanurzenia.
Służba ochotnicza. Jest niezbędna dla sprawnego przebiegu zgromadzenia. Gdybyś chciał w czymś pomóc, choćby tylko w niewielkim zakresie, będziemy to sobie bardzo cenić. W takim wypadku zgłoś się do działu „Służba ochotnicza”. Młodzież poniżej 16 roku życia może pomagać w pomyślnym przeprowadzeniu zgromadzenia, ale musi pracować pod nadzorem jednego z rodziców albo innej odpowiedzialnej osoby dorosłej.
Plakietki. Prosimy o noszenie plakietek w drodze na stadion i z powrotem oraz na samym obiekcie. Często ułatwiają one danie skutecznego świadectwa w czasie podróży. Można się w nie zaopatrzyć tylko we własnym zborze. Na stadionie nie będą udostępniane. Zachęcamy każdego, żeby oprócz plakietki z hasłem zgromadzenia nosił przy sobie Oświadczenie dla służby zdrowia.
Słowo przestrogi. Kto przyjedzie samochodem, powinien go na parkingu dobrze zamknąć i nie zostawiać wewnątrz na widocznym miejscu żadnych wartościowych przedmiotów. Rzeczy osobiste dobrze jest trzymać w zamkniętym bagażniku. Wystrzegajcie się też złodziei i kieszonkowców, których zawsze przyciągają zbiorowiska ludzkie. Na stadionie nie zostawiajcie na siedzeniach niczego cennego, jeśli tego nikt nie pilnuje. Zdarzało się nawet, iż pozbawieni skrupułów osobnicy usiłowali nakłonić małe dzieci do opuszczenia terenu kongresu. Zachowujcie ostrożność!
Niektórzy bracia i zainteresowani czasem telefonują do kierownictwa obiektów, na których mają się odbyć zgromadzenia, by zapytać o porę rozpoczęcia poszczególnych sesji i tym podobne sprawy. Prosimy tego nie robić.